Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν λοιπόν ότι δεν θα εισάγουν πλέον ενέργεια από τη Ρωσία, αλλά η εξάρτησή τους από αυτή ήταν μάλλον αμελητέα. Αντιθέτως η ΕΕ δεν προσχωρεί (ακόμα;) στο εμπάργκο για να μην πυροβολήσει τα πόδια της, αλλά θα επιδιώξει να μειώσει τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου κατά τα δύο τρίτα μέχρι το τέλος του έτους και να καταστεί ανεξάρτητη από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα πολύ πριν από το 2030. Το πόσο δύσκολη θα είναι η σχετική απόφαση των «27» δείχνει και η ποικιλία των σχολίων για το θέμα στον ευρωπαϊκό Τύπο.
Ενώ ορισμένοι σχολιαστές προειδοποιούν τους ηγέτες της ΕΕ να μην χρονοτριβούν, άλλοι πιστεύουν ότι το εμπάργκο δεν θα βοηθήσει ούτως ή άλλως.
Για παράδειγμα η σουηδική «Expressen» εξηγεί γιατί η Ευρώπη πρέπει να δράσει γρήγορα για να σταματήσει τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου: «Ως αποτέλεσμα των κυρώσεων που έχουν ήδη επιβληθεί, η Ρωσία δεν έχει πρόσβαση στα περισσότερα από τα συναλλαγματικά της αποθέματα. Μια γρήγορη απαγόρευση των εισαγωγών θα καθιστούσε αδύνατο για το Κρεμλίνο να δημιουργήσει ένα νέο πολεμικό “κομπόδεμα”. … Επιπλέον, η άνοιξη πλησιάζει, οι ανάγκες για θέρμανση πέφτουν – χωρίς ρωσικές εισαγωγές, τα αποθέματα φυσικού αερίου της Ευρώπης θα διαρκέσουν για ένα γεμάτο δίμηνο. Στη ζεστή εποχή, οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης μπορούν στη συνέχεια να γεμίσουν, τουλάχιστον εν μέρει, με υγρό αέριο από άλλα μέρη του κόσμου. Ταυτόχρονα, έχετε χρόνο να επανεκκινήσετε πυρηνικούς σταθμούς και μονάδες ορυκτών καυσίμων που έκλεισαν πρόσφατα και να σχεδιάσετε μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας για το χειμώνα».
Σε ανάλογο μήκος κύματος και η βελγική «De Standaard» που ζητά ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη δράση κατά της Ρωσίας, χρησιμοποιώντας συνθήματα από το παρελθόν: «Στην αρχή φαινόταν ότι η κραυγή «Μπορούμε να το κάνουμε» θα μπορούσε να εκφράσει την αυτοπεποίθηση μιας ισχυρής Ατλαντικής Συμμαχίας. Αλλά για την αντιπαράθεση στην οποία έχουμε τώρα να αντιμετωπίσουμε, ο βολονταρισμός της Άνγκελα Μέρκελ του 2015 δεν είναι πλέον επαρκής. Αυτή η ιστορική στιγμή απαιτεί την αποφασιστική υπόσχεση με την οποία ο Μάριο Ντράγκι, τότε Πρόεδρος της ΕΚΤ, νίκησε την κρίση του ευρώ το 2012: «Ό,τι χρειαστεί». Η εμπιστοσύνη στις δικές σας δυνάμεις μπορεί να είναι πολύ κίνητρο. Αλλά δεδομένης της ρωσικής βαρβαρότητας, αυτό δεν θα είναι αρκετό».
Φανατικά υπέρ των σκληρών κυρώσεων και η εσθονική «Eesti Päevaleht»που απαιτεί να προετοιμαστούμε επειγόντως για τον ερχόμενο χειμώνα χωρίς ρωσικές εισαγωγές: «Ο Γερμανός καγκελάριος Scholz δήλωσε χθες ότι δεν υποστηρίζει εμπάργκο στο ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Το ίδιο σκέφτεται και η ουγγρική ηγεσία. Η Γερμανία και η Ουγγαρία κάνουν λάθος. Όσο πιο γρήγορα απαλλαγείτε από την ψευδαίσθηση ότι το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο θα συνεχίζουν να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης, τόσο περισσότερο χρόνο θα έχετε για να κάνετε σχέδια για τον επερχόμενο χειμώνα».
Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος ο οικονομολόγος Pierre-Yves Geoffard στη γαλλική «Libération» εκτιμά ότι οι κυρώσεις μπορεί να έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα του αναμενομένου: «Μπορεί μια ύφεση, έστω και σοβαρή, να οδηγήσει σε αλλαγή καθεστώτος ή σε μια εσωτερική επανάσταση που απομακρύνει τον Πούτιν από την εξουσία; Η ιστορία μας λέει το αντίθετο: ο Καστρισμός εξακολουθεί να κατέχει την εξουσία στην Κούβα παρά τις δεκαετίες του εμπάργκο των ΗΠΑ. Στη Βενεζουέλα, ο πληθυσμός βρίσκεται σε δεινή θέση, κάτι που οι κυρώσεις επιδεινώνουν, και ωστόσο ο Μαδούρο ακολούθησε τον Τσάβες. Στο Ιράν, το καθεστώς των μουλάδων δεν φαίνεται να απειλείται με κατάρρευση… Εν ολίγοις, είναι σχεδόν μαγική σκέψη να χρησιμοποιούμε οικονομικές κυρώσεις για να χτυπήσουμε στη ρίζα αυτού του προβλήματος».
Συγκρατημένη δείχνει και η βρετανική «Daily Telegraph». Προειδοποιεί για ένα βεβιασμένο εμπάργκο: «Οι άνθρωποι στη Δύση είναι τρομοκρατημένοι από αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία. Αλλά ποιους περιορισμούς στη ζωή τους είναι διατεθειμένοι να δεχτούν; Μπορεί κάλλιστα να είναι δυνατό να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις στις εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία, αλλά αυτό θα πάρει χρόνο – υποθέτοντας ότι θα βοηθήσουν άλλοι παραγωγοί. Ένα εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο θα είχε τεράστιο αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία. Και υπάρχει ένας άλλος κίνδυνος: μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να επιβεβαιώσει τα επιχειρήματα του Πούτιν, ότι η Δύση συνωμοτεί εναντίον της Ρωσίας».
Ανάλογες διαφωνίες περιμένουν πολλοί ότι θα εκφραστούν και στη σύνοδο των ηγετών της ΕΕ, που ξεκινά την Πέμπτη στις Βερσαλίες, όπου τους έχει καλέσει ο Εμανουέλ Μακρόν. Βεβαίως κανείς από αυτούς δεν θα έχει να αντιμετωπίσει πρόβλημα επιβίωσης, όπως αναμένεται να συμβεί τους επόμενους μήνες για εκατομμύρια Ευρωπαίους λόγω της εκρηκτικής ανόδου των τιμών της ενέργειας που συμπαρασύρουν μαζί τους όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της παραγωγής και του εμπορίου.
Bruegel: Έτσι θα μπορούσαν να μειωθούν οι εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου στην Ε.Ε. μέχρι το τέλος του 2022
Ο ενεργειακός πόλεμος δίνει τη χαριστική βολή στη παγκοσμιοποίηση – Ποιος θα τον πληρώσει ακριβότερα
Πίστευε ο Ζελένσκι ότι το ΝΑΤΟ θα έμπαινε σε πόλεμο για χάρη του;
