Εκλογική έκπληξη: Το (αριστοκρατικό) Ζάλτσμπουργκ βάφτηκε κόκκινο
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η μεγαλύτερη εκλογική έκπληξη του 21ου αιώνα. Σε μια χώρα βαθιά συντηρητική και καθολική, και συγκεκριμένα στο κρατίδιο που χαρακτηρίζεται των «αριστοκρατών», στο Ζάλτσμπουργκ, το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας συγκέντρωσε στις τοπικές εκλογές για την ομόσπονδη κυβέρνηση ποσοστό 11,7%, από το 0,4% που είχε στις προηγούμενες εκλογές, κατακτώντας έτσι τέσσερις έδρες στο τοπικό Κοινοβούλιο. Το καλύτερο ποσοστό της μεταπολεμικής του ιστορίας ήταν το 8,4% στο κρατίδιο της Βιέννης το μακρινό 1954, ενώ μεγάλη επιτυχία είχε χαρακτηριστεί το 6% το 2019 στο κρατίδιο της Στυρίας (Γκρατς).
Η επιτυχία αυτή ξάφνιασε πολλούς στη χώρα, με εξαίρεση ένα ινστιτούτο δημοσκοπήσεων που είχε προβλέψει ότι το KPO+ (με το συν στον παραδοσιακό του τίτλο) θα έφτανε απροσδόκητα ψηλά, χωρίς πάντως να μιλήσει για διψήφιο ποσοστό. Ο επικεφαλής της λίστας του κόμματος, o 34χρονος υπάλληλος σε μουσείο Κάι Μίχαελ Ντανκλ, δήλωσε και αυτός εντυπωσιασμένος από το αποτέλεσμα, που το απέδωσε στην κόπωση των πολιτών από τα παραδοσιακά κόμματα και στην αναζήτηση μιας τίμιας και ειλικρινούς πολιτικής.
Το δικαίωμα στην κατοικία
Στο Ζάλτσμπουργκ, όπου η στέγαση είναι από τις ακριβότερες στη χώρα, το KPO+ εστίασε ακριβώς σε αυτό το θέμα, απαιτώντας φτηνή και προσβάσιμη κατοικία για όλους, ιδίως για τους νέους ανθρώπους, που αναγκάζονται να πληρώνουν «ενοίκια παλατιού» για να ζουν συχνά σε τρώγλες. Ανάλογη στρατηγική είχαν αναπτύξει με επιτυχία οι Αυστριακοί κομμουνιστές και στη Στυρία σε προηγούμενες εκλογικές μάχες. Μάλιστα, στην πόλη του Γκρατς κέρδισαν τη δημαρχία με επικεφαλής την Έλκε Καρ και ποσοστό 29%.
Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής οι κομμουνιστές συγκέντρωσαν στην πόλη του Ζάλτσμπουργκ ποσοστό 22% και πέρασαν στη δεύτερη θέση, πίσω από το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, κάτι που δημιουργεί κλίμα αισιοδοξίας και για τις δημοτικές εκλογές της ερχόμενης χρονιάς.
Κινητοποίηση αδρανών δυνάμεων
Τα καλά ποσοστά του κόμματος είναι ακόμα καλύτερα σε άτομα πανεπιστημιακής μόρφωσης (17%) και στις ηλικίες μέχρι 29 ετών (13%). Αλλά φαίνεται ότι η απήχησή του διαπερνά όλες τις ηλικίες και είναι περίπου ίση σε άντρες και γυναίκες (11% και 12% αντίστοιχα). Η άνοδος του ποσοστού συμμετοχής κατά 5% στο συνολικό 70,9% δείχνει ότι προφανώς η επιτυχία της Αριστεράς οφείλεται και στο ότι κατάφερε να ενεργοποιήσει μέχρι πρότινος αδρανείς κοινωνικές δυνάμεις.
Κατά τα λοιπά, το Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα παρέμεινε πρώτο, όπως μέχρι σήμερα, χάνοντας όμως περίπου 7,5 μονάδες και συγκεντρώνοντας ποσοστό 30,4%. Στη δεύτερη θέση οι ακροδεξιοί Ελεύθεροι (FPO) με 25,7%, που ανέβηκαν κατά 7 μονάδες, αφήνοντας τρίτους τους Σοσιαλδημοκράτες με 17,9%. Πτώση 1 μονάδας και για τους «κεντρώους» Πράσινους, που έμειναν στην πέμπτη θέση με 8,2%. Έκτοι, με σχεδόν μισά ποσοστά σε σχέση με το 2019, οι Φιλελεύθεροι του NEOS (4,2%).
Είναι προφανές ότι η συνήθως μετριοπαθής αυστριακή κοινωνία εμφανίζει τάσεις πόλωσης και αναζήτησης ριζοσπαστικών λύσεων, κάτι που εξηγεί την επιτυχία του KPO+, το οποίο δεν είναι φορτωμένο με σκάνδαλα και νοοτροπίες κρατισμού, όπως συμβαίνει για τα άλλα τρία μεγάλα κόμματα (Λαϊκό, Σοσιαλδημοκρατικό, Ελεύθεροι). Ειδικά για τους Σοσιαλδημοκράτες της Αυστρίας (SPO) το αποτέλεσμα αυτό έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας τους, αφού βρίσκονται σε διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας, με τις δύο βασικές επιλογές να είναι πρόδηλα αντίρροπες. Από τη μια η σημερινή πρόοδος Πάμελα Ρέντι-Βάγκνερ, που εκπροσωπεί τουλάχιστον στα λόγια μια πιο προοδευτική προσέγγιση, και από την άλλη ο συντηρητικός, πρώην χωροφύλακας Χανς Πέτερ Ντόσκοτσιλ, που ανήκει σαφώς στην πιο δεξιά πτέρυγα του κόμματος. Για πολλά από τα μέλη του η ετυμηγορία των κατοίκων του Ζάλτσμπουργκ ίσως να αποτελεί ένα καμπανάκι για την τύχη του SPO αν ακολουθήσει και αυτό μια δεξιά πορεία, όπως είχε συμβεί ως τώρα με το κόμμα στο κρατίδιο που ήταν γνωστό για το φεστιβάλ του, τα σοκολατάκια-μπαλίτσες του Μότσαρτ και εσχάτως και για την ποδοσφαιρική ομάδα, κομμάτι της αυτοκρατορίας της Red Bull που γεννήθηκε σε αυτό το κρατίδιο.
Το τρομαγμένο μαυσωλείο ιδεών
