Τορπίλη στην εθνική κυριαρχία η επιστολή της κυβέρνησης στον ΟΗΕ

Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου – Δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να εντείνει την αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ελληνικών νήσων, νησίδων και βραχονησίδων.

Της Κύρας Αδάμ

Η ελληνική επιστολή στις 25 Μαΐου 2022, ως απάντηση στην τουρκική επιστολή στις 30 Σεπτεμβρίου 2021, δεν διασφαλίζει την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο εντός των ορίων του FIR Αθηνών – Κων/πολης – το οποίο FIR παραλείπεται συνολικώς, επιμελώς και προφανώς σκοπίμως από το ελληνικό κείμενο.

Η ελληνική επιστολή αποπειράται να αντιμετωπίσει τα δύο μεγάλα θέματα που θέτει παρανόμως η Τουρκία:

• την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των νήσων που αναφέρονται στις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων, λόγω της στρατιωτικοποίησης και των εξοπλισμών τους από την πλευρά της Ελλάδας
• την τουρκική αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ελληνικών νήσων, νησίδων και βραχονησίδων, που δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με τις Συνθήκες και δεν περιλαμβάνονται σε αυτές.

Ως απαντητικά όπλα η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατέφυγε στον ψευδή, έωλο και άκρως επικίνδυνο ισχυρισμό ότι οι ελληνικές νησίδες και οι βραχονησίδες στο Αιγαίο παραχωρήθηκαν και περιλαμβάνονται στις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων, ενώ οι Συνθήκες δεν αναφέρονται ούτε περιλαμβάνουν ούτε και κατονομάζουν νησίδες και βραχονησίδες. Δι’ αυτού του τρόπου η κυβέρνηση δεν έκλεισε, αλλά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, αφού δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να εντείνει τα πυρά της, νομικά και επιχειρησιακά, στην αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ελληνικών νήσων, νησίδων και βραχονησίδων που δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις Συνθήκες και δεν αναφέρονται σε αυτές.

Η κυβέρνηση υπερασπίζεται την ελληνική κυριαρχία των νήσων που αναφέρονται στις Συνθήκες ανεξαρτήτως στρατιωτικοποίησης και εξοπλισμών τους, επιχειρώντας να αντιστρέψει τον τουρκικό ισχυρισμό ότι τα νησιά αυτά αποδόθηκαν στην Ελλάδα υπό την αίρεση της αποστρατιωτικοποίησης.

Διά της ελληνικής επίσημης αποδοχής (δηλώσεις Δένδια – Παναγιωτόπουλου) περί στρατιωτικοποίησης και εξοπλισμού των νήσων που αναφέρονται στις Συνθήκες η Ελλάδα ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην Τουρκία να προχωρήσει μονομερώς σε αναστολή εφαρμογής των Συνθηκών από πλευράς της, λόγω ουσιώδους παραβίασης των Συνθηκών από την Ελλάδα.

Η κατάληξη της επιστολής οδηγεί σε διμερή διαπραγμάτευση επί όλων των ανοιχτών και ανεπίλυτων θεμάτων που θα οδηγήσουν τη χώρα σε περιπέτειες και σε αναίμακτη δεύτερη Μικρασιατική Καταστροφή, είτε λόγω εξ αυτής της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης είτε λόγω προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης.

Αδύναμη υποστήριξη

Στην παρ. 3 της επιστολής της η κυβέρνηση αναγράφει ότι «τα νησιά, οι νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο παραχωρήθηκαν οριστικά στην Ελλάδα με τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων», προκειμένου να αντικρούσει την τουρκική θέση που αμφισβητεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς στην περιοχή του Αιγαίου.

Η Συνθήκη της Λωζάννης έχει πολλά κενά και αδυναμίες, που δεν μπορούν να διασφαλίσουν πλήρως αποτελεσματικά και ολοκληρωτικά την ελληνική κυριαρχία νήσων, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο εντός του FIR Αθηνών – Κων/πολης. Απαιτείται οπωσδήποτε συνδυασμός των Συνθηκών με άλλες διεθνείς δεσμευτικές συμβάσεις και αποφάσεις που έχει προσυπογράψει και η Τουρκία, οι οποίες διασφαλίζουν νομικά, πλήρως και καθοριστικά την κυριαρχία νήσων, νησίδων και βραχονησίδων. Και τούτο διότι με τη Συνθήκη της Λωζάννης παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα ΜΟΝΟΝ έξι νησιά (Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία). Η Συνθήκη της Λωζάννης πουθενά δεν αναγράφει τις λέξεις «νησίδες» και «βραχονησίδες». Με τη Συνθήκη της Λωζάννης ΔΕΝ παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα νησίδες και βραχονησίδες, παρά μόνον τα έξι νησιά που προαναφέρθηκαν.

Αποτελεί επίσημο νομικό ψεύδος σε βάρος της χώρας να ισχυρίζεται η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη ενυπογράφως και επισήμως στον ΟΗΕ ότι παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα νησίδες και βραχονησίδες με τη Συνθήκη της Λωζάννης. Με την επιστολή αυτή στον ΟΗΕ η Ελλάδα παρερμηνεύει -έως και παραβιάζει- τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Η Συνθήκη των Παρισίων επίσης δεν αναγράφει ότι παραχωρούνται βραχονησίδες στην Ελλάδα. Αναγράφει ΜΟΝΟΝ ονομαστικά τα νησιά της Δωδεκανήσου και τις παρακείμενες νησίδες (εξαρτώμενες νησίδες) και όχι τις βραχονησίδες που επικαλείται στην επιστολή της η κυβέρνηση. Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι με τις Συνθήκες παραχωρήθηκαν νησίδες και βραχονησίδες στην Ελλάδα αποτελεί ψεύδος και παραβίαση της Συνθήκης.

Αποτελεί παραπλάνηση των Ελλήνων να ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι με τις Συνθήκες παραχωρήθηκαν στη Ελλάδα οι νησίδες και οι βραχονησίδες του Αιγαίου, εκτός κι αν πρόκειται για εθνικά εξόχως επικίνδυνη κομματική εκλογική σκοπιμότητα προς άγραν ψήφων.

Με τις δύο αυτές Συνθήκες παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα μόνον τα έξι νησιά που προαναφέρθηκαν (Συνθήκη της Λωζάννης) και τα Δωδεκάνησα και οι εξαρτώμενες εξ αυτών νησίδες (Συνθήκη των Παρισίων).

Ωστόσο η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία και σε νησιά όπως η Θάσος, ο Αη Στράτης, τα Ψαρά κ.λπ., που ΔΕΝ περιλαμβάνονται στις Συνθήκες, με το αιτιολογικό ότι, αφού δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με διεθνείς Συνθήκες, αυτά δεν είναι ελληνικά.
Το θέμα της ελληνικής κυριαρχίας των νήσων, που δεν περιλαμβάνονται στις Συνθήκες, η κυβέρνηση δεν το αντικρούει, αλλά το αφήνει ΑΝΟΙΧΤΟ…

Μολονότι όλα τα νησιά, οι νησίδες και οι βραχονησίδες στο Αιγαίο εντός των ορίων FIR Αθηνών – Κων/πολης είναι ελληνικότατα, σύμφωνα με διεθνείς δεσμευτικές Συμβάσεις, που έχει προσυπογράψει και η Τουρκία, και επίσης σύμφωνα με τις Συνθήκες των Παρισίων και τηςε Λωζάννης, η κυβέρνηση αναφέρει μόνον τις Συνθήκες που έχουν κενά και δεν διασφαλίζουν το σύνολο της κυριαρχίας των νήσων, των νησίδων και των βραχονησίδων στο Αιγαίο, που δεν έχουν παραχωρηθεί με τις Συνθήκες στην Ελλάδα.

Η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει τη διεθνή τουρκική αγγελία Α3027/8/Μαΐου 2022 ως τεκμήριο για το ρεπορτάζ, στην οποία αναγράφονται η Θάσος και τα Ψαρά που δεν περιλαμβάνονται στις Συνθήκες, με την κυβέρνηση να μην αντιδρά.

Συνδιαχείριση στο Αιγαίο

Στην παρ. 5 της επιστολής η κυβέρνηση χρησιμοποιεί αυθαίρετα και νομικά αβάσιμο αιτιολογικό για να αντικρούσει την τουρκική θέση ότι «Οι Συνθήκες παραχώρησαν στη Ελλάδα ελληνική κυριαρχία με την προϋπόθεση ότι τα νησιά θα παραμείνουν αποστρατιωτικοποιημένα. Αφού λοιπόν η Ελλάδα τα στρατιωτικοποιεί, αυτομάτως χάνει την ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών».

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι, αφού παραχωρήθηκε η κυριαρχία των νήσων στην Ελλάδα με τις Συνθήκες, αυτά παραμένουν ελληνικά, ανεξάρτητα και, μολονότι η κυβέρνηση τα εξοπλίζει, παραβιάζει τις Συνθήκες (επίσημες δηλώσεις Δένδια – Παναγιωτόπουλου). Νομικά η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι μπορεί να εξοπλίζει τα νησιά, τις νησίδες και τις βραχονησίδες που έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με τις Συνθήκες. (Ενώ αυτό δεν προβλέπεται από το άρθρο 51 του ΟΗΕ, όπως ισχυρίζονται έωλα αυθαίρετα διάφορα φερέφωνα της κυβέρνησης.)

Ωστόσο βραχονησίδες και νησίδες δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με Συνθήκες ούτε και η Θάσος, τα Ψαρά, ο Αη Στράτης κ.λπ. Γι’ αυτά η Τουρκία ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να τα στρατιωτικοποιήσει η Ελλάδα, διότι δεν έχουν παραχωρηθεί με Συνθήκες στην Ελλάδα και γι’ αυτό δεν είναι ελληνικά. Η Τουρκία, δηλαδή, επικαλείται το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, με την κυβέρνηση να σιωπά στον τουρκικό ισχυρισμό και μέχρι στιγμής δείχνει νομική αδυναμία διασφάλισης της ελληνικής κυριαρχίας νήσων, νησίδων και βραχονησίδων εκτός Συνθηκών.

Μόνο τα έξι νησιά στη Συνθήκη της Λωζάννης, χωρίς νησίδες και βραχονησίδες, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα χωρίς ΑΙΡΕΣΗ της ελληνικής κυριαρχίας. Το ίδιο ισχύει και με τα Δωδεκάνησα στη Συνθήκη των Παρισίων.

Η κυριαρχία των νήσων παραμένει ελληνική, σύμφωνα με όλες τις διεθνείς Συμβάσεις, αποφάσεις του Δικαστηρίου της Χάγης και του ΟΗΕ, πλην όμως με τη στρατιωτικοποίηση και τον εξοπλισμό των νήσων (Δένδιας – Παναγιωτόπουλος) η Ελλάδα προβαίνει σε ουσιώδη παραβίαση της Συνθήκης.

Γι’ αυτή την ουσιώδη παραβίαση Συνθήκης της Λωζάννης δηλώνει ο Τσαβούσογλου ότι θα αρχίσει τις συζητήσεις για την κυριαρχία τους. Και τούτο διότι η Σύμβαση της Βιέννης του 1969 «Περί Εφαρμογής των Συνθηκών» που έχουν προσυπογράψει Ελλάδα και Τουρκία στο άρθρο 60 ορίζει ότι ουσιώδης παραβίαση της Συνθήκης από το ένα μέρος (Ελλάδα – δηλώσεις Δένδια – Παναγιωτόπουλου) παρέχει το δικαίωμα στο άλλο μέρος (Τουρκία) να αναστείλει εν μέρει ή εν όλω την εφαρμογή της Συνθήκης.

Ετσι η Τουρκία -μέχρι να οδηγήσει την Ελλάδα στο ΔΔΧ ή στο Συμβούλιο Ασφαλείας για ουσιώδη παραβίαση των Συνθηκών από αυτήν- θα πετάει ανεξέλεγκτα πάνω από τα ελληνικά νησιά με επιδιωκόμενο κίνδυνο ατυχήματος.

Εδώ απαιτείται εξόχως προσεκτικός χειρισμός του θέματος, διότι τυχόν αναστολή εφαρμογής της Συνθήκης της Λωζάννης από την Τουρκία, λόγω ουσιώδους παραβίασης από την Ελλάδα, θα προκαλέσει πρόβλημα στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, τα οποία είναι τα μόνα που καθορίζει η Συνθήκη.

Στο έλεος εθνικός εναέριος χώρος και χωρικά ύδατα

Στην παρ. 12 της επιστολής της η κυβέρνηση αναφέρει μόνον τις ΥΠΕΡΠΤΗΣΕΙΣ τουρκικών αεροσκαφών άνωθεν εδάφους και αφήνει στο έλεός τους τον εθνικό εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα, μολονότι σε καθημερινή βάση δηλώνει ότι η Τουρκία προέβη π.χ. σε 20 παραβάσεις Κανόνων ΚΕΚ (μη κατάθεση σχεδίων πτήσης) και σε 70 παραβιάσεις εθνικού εναέριου χώρου.

Αφήνοντας στο έλεος των τουρκικών αεροσκαφών τα ελληνικά χωρικά ύδατα και τον ΕΕΧ, η κυβέρνηση διασπά τη συνοχή της ελληνικής κυριαρχίας, διότι, σύμφωνα με ΟΗΕ και ΙCΑΟ, η κυριαρχία κάθε χώρας είναι ενιαία στην ξηρά, σε χωρικά ύδατα και στον υπερκείμενο εναέριο χώρο. Κάθε σχόλιο για τη διάσπαση της συνοχής της ελληνικής κυριαρχίας παρέλκει με την επισήμανση ότι οι Ελληνες πολίτες πληρώνουν ετησίως 11 δισ. ευρώ για τις αναχαιτίσεις των τουρκικών αεροσκαφών λόγω μη κατάθεσης σχεδίου πτήσης και λόγω παραβίασης του ελληνικού εναέριου χώρου.

Σε θύελλα ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα

Με την προτελευταία πρόταση της τελευταίας παραγράφου 12 της ελληνικής επιστολής η Ελλάδα δηλώνει ότι μπορεί να συζητήσει – διαπραγματευτεί κυρίως (namely) την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας.

Ομως τα νησιά, οι νησίδες και οι βραχονησίδες αποτελούν τη βάση για οποιαδήποτε οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Για να οριστούν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα απαιτείται προηγουμένως να υπάρχει ορισμένο και συμφωνημένο ιδιοκτησιακό καθεστώς της κυριαρχίας των χωρών που επιθυμούν να οριοθετήσουν τις θαλάσσιες αυτές περιοχές. Διαφορετικά όποια οριοθέτηση καθίσταται αδύνατη. Στην οριοθέτηση αυτή και όσον αφορά την Ελλάδα θα πρέπει να προσεχθεί και το FIR Αθηνών – Κων/πολης, τα όρια του οποίου καθορίζουν τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και το οποίο FIR αμφισβητεί η Αγκυρα λόγω διαχρονικής ανοησίας της Ελλάδας.

Επιπλέον από την κυριαρχία και το FIR επηρεάζονται όλα τα άλλα θέματα, όπως σχέδια πτήσεως σε περιοχή Ερευνας και Διάσωσης (SAR), Ζώνη Αλιείας, sea pollution. Οποιαδήποτε οριοθέτηση χωρίς ορισμένο ιδιοκτησιακό καθεστώς καθίσταται αδύνατη και θα οδηγήσει σε περιπέτειες τη χώρα σε οποιαδήποτε προσφυγή στο ΔΔΧ, διότι εκεί η ειδική νομική υπηρεσία της Τουρκίας θα θέσει θέμα ιδιοκτησιακού καθεστώτος, με αποτέλεσμα το δικαστήριο να οδηγήσει τις δύο χώρες σε διμερή διαπραγμάτευση και μοίρασμα του Αιγαίου.

Πρώτη δημοσίευση στη “δημοκρατία”