Είναι κάτι συμπτώσεις που σε κάνουν να αρχίζεις να θαυμάζεις τον Πάουλου Κοέλιου… Οταν το σύμπαν συνωμοτεί, τότε όλα αυτά που ονειρεύονται οι οπαδοί του «νόμου και της τάξης» μπορεί να συμβούν ταυτόχρονα, για να ξεχάσεις τους λογαριασμούς του ρεύματος, την τιμή της βενζίνης, τα «είδη πολυτελείας» (ρύζι, φακές, μακαρόνια) στα ράφια των σούπερ μάρκετ και οι ιπτάμενοι ρεπόρτερς να αρχίσουν να ασχολούνται με την… ανομία, που πρέπει να σταματήσει επιτέλους στα Πανεπιστήμια μας.
Την ημέρα που έβγαινε η οριστική απόφαση απαλλαγής για τον «Ινδιάνο», τον άνθρωπο που κρατήθηκε αδίκως επτά μήνες στη φυλακή, δίνοντας ένα άδοξο τέλος σε ένα ακόμα έπος της Ελληνικής Αστυνομίας, οι «σοβαρές εφημερίδες» κυκλοφορούσαν με την «προφητεία» ότι η Πρυτανεία του ΑΠΘ θα ζητήσει τη συνδρομή της για επέμβει αν χρειαστεί για να διώξει τα παλιόπαιδα τους καταληψίες.
Για να δικαιώσει τον προφήτη, ένας τύπος από το πουθενά, μεσήλικας και με κάποια κιλάκια παραπάνω, που δεν θα τον έλεγες και «μαχητή των δρόμων» ορμούσε τάχα στους ΜΑΤατζήδες, δίνοντας τους την καλύτερη δικαιολογία για να αρχίσουν να ξυλοκοπούν αγρίως νέα παιδιά, να πετούν ανεξέλεγκτα οβίδες κρότου λάμψης και χημικά, διακινδυνεύοντας σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ ο ίδιος αποχωρούσε σαν κύριος και άρχιζε τις… επαφές στο κινητό τηλέφωνο.
Την επόμενη μέρα πάλι το σύμπαν συνωμοτούσε και το ΣτΕ πάλι κατά σύμπτωση έδινε «πράσινο φως» για τη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, κρίνοντας ότι δεν παραβιάζεται έτσι η ακαδημαϊκή ελευθερία και το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ. Λες και ήθελαν οι δικαστές, πλην εκείνων που μειοψήφησαν, να δικαιώσουν το άγριο ξύλο της προηγούμενης μέρας.
Μέσα σε όλα αυτά και η «κόντρα» δημάρχου-υπουργού για την έλλειψη αστυνόμευσης στην Αθήνα, δείχνει ότι στο δόγμα «νόμος και τάξη» ποντάρουν πλέον όλοι οι φιλόδοξοι πολιτικοί του «κεντροδεξιού» χώρου. Εν τω μεταξύ αυτή η κυβέρνηση έχει προσλάβει χιλιάδες νέους αστυνομικούς, τους έχει εφοδιάσει με εκατοντάδες νέα οχήματα, έχει δημιουργήσει νέα σώματα, άλλους με γαλάζια μπλουζάκια και άλλους με μαύρα ροπαλάκια.
Είναι τόσο κραυγαλέα η προσπάθεια της νεοσυντηρητικής μας κυβέρνησης να αλλάξει την ατζέντα σε μονοπάτια που συγκινούν τους «νοικοκυραίους» που της φεύγουν προς τα ακροδεξιά, που δεν χρειάζεται να είσαι «ιδιωτικός ερευνητής» για να καταλάβεις.
Το ερώτημα όπως προς τους πρώην «εκσυγχρονιστές» και όψιμους φανατικούς «φιλελεύθερους» πρέπει να τεθεί. Δεν τους φοβίζει η διολίσθηση προς ολοένα και πιο επικίνδυνες, σκοτεινές μεθόδους; Ετσι φαντάζονται την «κοινωνία πολιτών»; Αυτό είναι το σύγχρονο «επιτελικό κράτος»; Γιατί όλα αυτά δείχνουν ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογές τόσο και πιο συχνά θα βλέπουμε να δραστηριοποιείται ένα επιτελικό παρακράτος. Ζοφερό και απειλητικό όσο και αν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από… γραβάτες.
Δόγμα «Νόμος και Τάξη» απέναντι στην οργή για την ακρίβεια και τη φτωχοποίηση
Τι κρύβει ο «πόλεμος» Θεοδωρικάκου – Μπακογιάννη για την αστυνόμευση της Αθήνας