Καθώς πλησιάζει η συμπλήρωση ενός μήνα από την εισβολή του στρατού του Πούτιν στην Ουκρανία, η στρατηγική του δείχνει να αποκρυσταλλώνεται στην κατάκτηση όσο το δυνατόν περισσότερων εδαφών, στην πρόκληση καταστροφών στις υποδομές της χώρας και στην εκδίωξη αμάχων από τη χώρα τους χωρίς να δίνει ιδιαίτερη σημασία στις παράπλευρες απώλειες. Στόχος να έχει ισχυρά χαρτιά στα χέρια του αν τελικά καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.
Αυτό για το οποίο αρχίζουν να αμφιβάλλουν πολλοί είναι αν ο πρόεδρος της Ουκρανίας έχει μια στρατηγική, η οποία θα περιορίσει την καταστροφή της χώρας του και θα τις επιτρέψει να διατηρήσει την ανεξαρτησία της με τις όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες.
Η Κυριακή ίσως να αποδειχθεί μια κομβική ημέρα για τον πόλεμο εξαιτίας της ομιλίας του κυρίου Ζελένσκι στη Βουλή του Ισραήλ, η οποία μπορεί να αποδειχτεί μπούμερανγκ στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει διεθνή υποστήριξη.
Ο τρόπος που αναφέρθηκε στους Ισραηλινούς βουλευτές και η προσπάθειά του να κάνει συγκρίσεις του σημερινού πολέμου με το ολοκαύτωμα προκάλεσαν ενόχληση, ανάλογη εκείνης που προκαλούν οι συχνές αναφορές του Πούτιν στον υποτιθέμενο στόχο του για «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας.
«Υπάρχει μόνο ένα Ολοκαύτωμα»
Ενδεικτική του κλίματος που δημιουργήθηκε ήταν η ανάρτηση του Γιοάβ Κις, βουλευτή του κόμματος Λικούντ στι Twitter: «Ο πόλεμος είναι κακός, δύσκολος και δημιουργεί αναίτια θύματα και αιματοκύλισμα. Δεν είναι όμως Ολοκαύτωμα. Το Ολοκαύτωμα, ανάμεσα σε άλλα, είναι γενοκτονία, φούρνοι, θάλαμοι αερίων, μαζικοί τάφοι και δολοφονίες γυναικών και παιδιών. Η μοναδική λέξη για να περιγράψει το Ολοκαύτωμα είναι Ολοκαύτωμα».
Προκλητικός όμως χαρακτηρίζεται και ο τρόπος, που ζητήθηκε από την κυβέρνηση του Ισραήλ η παροχή στρατιωτικής βοήθειας.
Τηλεοπτική υπερέκθεση με αντιφατικά μηνύματα
Ο κ. Ζελένσκι από ένα σημείο και μετά και αισθανόμενος προφανώς προδομένους από κάποιους, που μπορεί να του είχαν υποσχεθεί βοήθεια, προχωρά καθημερινά σε πολλαπλά τηλεοπτικά μηνύματα, στα οποία συχνά προχωρά σε εντελώς αντιφατικές μεταξύ τους δηλώσεις, στέλνοντας και λανθασμένα μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Σε αυτό έχουν ευθύνη και οι Ευρωπαίοι, που επειδή μπορεί να νοιώθουν ενοχές για την αδυναμία τους να τον προστατέψουν, φαίνεται να παροτρύνουν τον επικοινωνιακό του πόλεμο, που δεν του χαρίζει τίποτα ουσιαστικό πέραν παροδικών εντυπώσεων. Ισως κάποια πίστωση χρόνου.
Οποιος παρακολουθεί την υπερέκθεση του κ. Ζελένσκι στα media δυσκολεύεται να κατανοήσει, που ακριβώς αποσκοπεί
Από τη μια ευχαριστεί τους Δυτικούς για την συμπαράστασή τους και από την άλλη κατακεραυνώνει το ΝΑΤΟ, δηλώνοντας ότι έχασε πάσα ιδέα για αυτό. Κατόπιν επανέρχεται σε αιτήματά του που έχουν απορριφθεί επανειλημμένα. Δείχνει εγκλωβισμένος σε μια προηγούμενη φαντασιακή κατάσταση που έχει ξεπεραστεί με ωμότητα από τα νέα δεδομένα.
Δηλώνει έτοιμος για διαπραγμάτευση, αλλά προκαλεί ρητορικά τη ρωσική ηγεσία άλλοτε ως δειλή και άλλοτε ως εγκληματική, λες και επιδιώκει να σπρώξει τον Πούτιν σε ακόμα μεγαλύτερες βαρβαρότητες. Μιλά με ευκολία για ζητήματα όπως το ολοκαύτωμα, οι γενοκτονίες, ή ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι του φέρνει νέους συμμάχους.
Θρηνεί για τα θύματα μεταξύ των συμπατριωτών του και μετά κομπάζει για τις μεγάλες απώλειες των ρωσικών δυνάμεων, απειλώντας με ακόμα περισσότερες. Ζητά τη συμπάθεια της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τη χώρα του ως άοπλο θύμα και μετά καλεί μισθοφόρους επί πληρωμή υποσχόμενος ότι θα τρέψει σε φυγή τον εχθρό.
Και όσο ο κύριος Ζελένσκι σκηνοθετεί τις εμφανίσεις του, άλλοτε ως αδύναμο θύμα και άλλοτε ως νικηφόρος στρατηλάτης η Ουκρανία ισοπεδώνεται, άμαχοι σκοτώνονται, εκατομμύρια άνθρωποι ξεσπιτώνονται. Και όσο και αν ακούγεται κυνικό ακόμα και το ενδιαφέρον των δυτικών ΜΜΕ εξασθενεί, όπως ακριβώς θα ευχόταν η Μόσχα.
Ο Πούτιν παίζει με το χρόνο
Ολοι οι στρατιωτικοί αναλυτές συγκλίνουν στην άποψη ότι αν ο πόλεμος τραβήξει σε μήκος είναι σίγουρο ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα κερδίζουν εδάφη, θα καταλαμβάνουν πόλεις κλειδιά, θα προκαλούν μεγαλύτερες καταστροφές. Δεν δείχνουν καμιά διάθεση υπαναχώρησης.
Αυτοί λοιπόν που ώθησαν τον κ. Ζελένσκι σε αυτό τον πόλεμο οφείλουν να του θυμίσουν ότι σπάνια στην ιστορία εδάφη, που κερδήθηκαν με τα όπλα επιστράφηκαν στη συνέχεια στους χαμένους. Θα πρέπει επίσης να σταματήσουν να τον επαινούν για τις επικοινωνιακού τύπου επιτυχίες του και να εργαστούν αθόρυβα για να του δώσουν μια διέξοδο.
Είναι προφανές ότι και ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν έχει την ισχύ για να απωθήσει τις ρωσικές δυνάμεις. Για αυτό το λόγο επέλεξε να κλειστεί στις πόλεις και να επιχειρήσει ένα πόλεμο σε κατοικημένες περιοχές. Αλλά το δράμα της Μαριούπολης δείχνει που οδηγεί αυτή η στρατηγική. Σε νέες προγραμματισμένες τραγωδίες. Ο πλανήτης έχει καταλάβει πόσο ανελέητος είναι ο Ρώσος Πρόεδρος και ότι δεν θα διστάσει να ισοπεδώσει και άλλες πόλεις αν χρειαστεί. Δεν χρειάζονται και άλλα θύματα και άλλοι μάρτυρες και άλλο αίμα.
Ο κ. Ζελένσκι μπορεί να σκέφτεται ότι αν όλα πάνε στραβά θα εγκαταλείψει τη χώρα για έναν εξωτικό προορισμό. Αλλωστε τα περίφημα Pandora Papers από τον Οκτώβριο του 2021 είχαν αποδείξει ότι έχει αρκετή περιουσία στο εξωτερικό για να ζήσει μια άνετη ζωή και ως «εξόριστος». Όμως ο ουκρανικός λαός έχει δικαίωμα να θέλει να ζήσει ειρηνικά στον τόπο του, χωρίς να του φουσκώνουν τα μυαλά με πλαστές υποσχέσεις, ότι θα μπορέσει να γίνει ένα κομμάτι του «αμερικάνικου ονείρου», έστω του «ευρωπαϊκού» με τη δύναμη των όπλων.
Ειδικά οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να πάψουν τις μεγαλοστομίες, να απαγκιστρωθούν από πολιτικές των ΗΠΑ, που διαρκώς κρατούν αναμμένη τη φωτιά και να αναζητήσουν διπλωματικές διεξόδους στην κρίση άμεσα. Δυστυχώς μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει δείξει ότι έχει το μέγεθος για να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία.
Οι Γερμανοί Πράσινοι «ξέχασαν» τα ανθρώπινα δικαιώματα και παζαρεύουν αέριο από το Κατάρ
Τζον Μερσχάιµερ: Γιατί η Δύση έχει την ευθύνη για την κρίση στην Ουκρανία
Γρίβνια: Το ουκρανικό νόμισμα δεν «περνάει» σε τράπεζες της ΕΕ – Aναζητεί λύση η ΕΚΤ
