Ορμπαν ο «ειρηνοποιός» – Σοβαρά τώρα;
Εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης, με αφορμή την Ουκρανία, που μυρίζει μπαρούτι υπάρχουν και κάποια περιστατικά που υπό άλλες συνθήκες θα έλεγε κανείς ότι βγάζουν γέλιο. Τώρα δείχνουν απλώς ότι η ΕΕ είναι μάλλον για κλάματα.
Την ώρα που σύμφωνα με το πρακτορείο «Βloomberg» οι ΗΠΑ πιέζουν για ένα πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, που παραπέμπει πλέον σε κανονικό «οικονομικό πόλεμο» (αποκλεισμός από το διεθνές σύστημα τραπεζικών συναλλαγών, μπλοκάρισμα του αγωγού Nord Stream 2, απαγόρευση εξαγωγών προς τη Μόσχα προϊόντων τεχνολογίας, ειδών πολυτελείας, αλλά και πρώτων υλών, χημικών και άλλων) κάποιοι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να εμφανιστούν ως «μαέστροι της διεθνούς διπλωματίας».
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των ημερών ήταν ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος και ταξίδεψε στη Μόσχα σε «ειρηνευτική αποστολή», όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος. Αλλωστε ποτέ δε φημιζόταν για τη μετριοφροσύνη του.
Ο Ορμπαν έχει εκλογές σε μερικές εβδομάδες, με την αντιπολίτευση να έχει συστρατευτεί εναντίον του, από την ακροδεξιά μέχρι την αριστερά. Ο ρόλος του «ειρηνοποιού» ή του «παγκόσμιου παίκτη» προφανώς έχει λοιπόν και προεκλογικές προεκτάσεις. Το γεγονός ότι τον υποδέχτηκε ο πρόεδρος Πούτιν δεν είναι και λίγο, άσχετα αν ο Ρώσος πρόεδρος μοιάζει σήμερα στριμωγμένος, εν μέρει θύμα και της δικής του μαξιμαλιστικής προσέγγισης, που έχει οξύνει επικίνδυνα την κατάσταση και κάθε επισκέπτης μοιάζει ευπρόσδεκτος.
Οι αντιδράσεις στον διεθνή Τύπο
Ο ουγγρικός Τύπος πάντως, ειδικά ο φιλοκυβερνητικός προσπάθησε να κρατήσει και κάποιες αποστάσεις λέγοντας ότι επρόκειτο κυρίως για «μπίζνες» και όχι για πολιτική προσέγγιση. Η εφημερίδα «Magyar Nemzet» έγραψε χαρακτηριστικά: «Στις φωτογραφίες από τη Μόσχα μπορεί να παρατηρηθεί ότι οι δύο αρχηγοί κρατών χωρίζονταν από ένα μεγάλο, οβάλ τραπέζι. συμβολικά, αυτός ο χώρος είναι η Ουκρανία. Όσο κι αν έχουν αλλάξει οι δύο χώρες τα τελευταία 30 χρόνια, η γεωπολιτική πραγματικότητα έχει αλλάξει ελάχιστα και η απόσταση παραμένει. … Ωστόσο, μπορεί κανείς να ξεκινήσει με την ελπίδα να κάνει καλές δουλειές και αυτή τη φορά ο Ούγγρος πρωθυπουργός δεν γύρισε σπίτι με άδεια χέρια. … Αποφασίστηκε να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για περαιτέρω αύξηση των προμηθειών φυσικού αερίου κατά ένα δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα ετησίως».
Η συντηρητική γερμανική «Frankfurter Allgemeine Zeitung» εξοργισμένη από την ουγγρική πρωτοβουλία παίρνει αφορμή από τα παραπάνω για να αναρωτηθεί ανοικτά αν «ο Πούτιν αγόρασε το βέτο της Βουδαπέστης κατά των κυρώσεων της ΕΕ για μια επίθεση στην Ουκρανία λίγους μόλις μήνες πριν από τις εκλογές στην Ουγγαρία»
Υπενθυμίζει ότι ο υπουργός Εξωτερικών του Ορμπαν επαινεί τις σχέσεις της χώρας του με τη Ρωσία και επικρίνει την Ουκρανία, ο υπουργός Άμυνας αμφισβητεί την ενίσχυση της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ και ο ίδιος ο Όρμπαν υποδύεται τον φίλο του Πούτιν στη Μόσχα με αντάλλαγμα μια συμφωνία φυσικού αερίου σε καλύτερη τιμή από την υπόλοιπη Ευρώπη».
Στη Μόσχα βεβαίως τα βλέπουν αλλιώς. Θυμήθηκαν ότι μετά την αποχώρηση Μέρκελ ο Ορμπαν παραμένει ο μακροβιότερος αρχηγός κυβέρνησης εντός ΕΕ.
Η Ria Nowosti τον αναβάθμισε σε πολιτικό του διαμετρήματος του Πούτιν, που διακρίνεται για «την υπεράσπιση των αρχών του. Αλλά αυτό δεν είναι πείσμα όπως αυτό της πολωνικής ηγεσίας, η οποία, ενώ τηρεί τις συντηρητικές της αξίες, προσπαθεί να στηρίξει τη ρωσοφοβία και τη διαμάχη μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας. Το πείσμα του Όρμπαν δεν βασίζεται στην προσπάθεια εκμετάλλευσης των ανταγωνισμών μεταξύ μεγάλων δυνάμεων και σίγουρα όχι στην πρόκληση τους, αλλά στην επιμονή στα δικά του συμφέροντα».
Την σύγκριση με την Πολωνία, αλλά ακριβώς από την αντίθετη πλευρά επιχειρεί η σλοβάκικη «Sme»: «Η Ουγγαρία και η Πολωνία αναφέρονται συχνά με την ίδια ανάσα για κάποιο λόγο – αν και η κατάσταση στην Πολωνία είναι πολύ πιο υγιής. Η βασική διαφορά τους, είναι η γεωπολιτική: Ακριβώς τη στιγμή που ο Όρμπαν αγκαλιάζονταν με τον Πούτιν, ο Πολωνός ομόλογός του Μοραβιέτσκι διαπραγματευόταν στο Κίεβο. Και στο τραπέζι δεν ήταν τίποτα λιγότερο από παραδόσεις όπλων και μια νέα μορφή διαπεριφερειακής συνεργασίας – Ουκρανία, Πολωνία, Μεγάλη Βρετανία».
Είναι λοιπόν προφανές, ότι με το ταξίδι του αυτό ο Ορμπαν, μπορεί να μην έφερε τελικά την… ειρήνη όπως επαγγελόταν. Εφερε σίγουρα ένα καλύτερο συμβόλαιο για φυσικό αέριο από τη Μόσχα, αλλά κυρίως μεγάλη ανακατωσούρα εντός της ΕΕ, δείχνοντας τις διαφορετικές προσεγγίσεις, που υπάρχουν εντός της, για τη στάση απέναντι στη Ρωσία και την δυσκολεύουν να «αναβαθμιστεί» σε πραγματικό παίκτη για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Διαβάστε ακόμα:
Επίσκεψη Δένδια στην Ουκρανία: «Η Ελλάδα πάντα στο πλευρό των Ελλήνων ομογενών»
Γιατί ο Ερντογάν αυτοπροτείνεται ως… μεσολαβητής μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ για την Ουκρανία
Οι Χειμερινοί Αγώνες στο Πεκίνο αφορμή για νέες γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις
