Η ημέρα της αλήθεις πλησιάζει. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ξεκινά στην Ιταλία στις 24 Ιανουαρίου.
Φυσικά το μεγάλο ερώτημα παραμένει: ο Μάριο Ντράγκι θα δεχθεί να εγκαταλείψει την πρωθυπουργία για να γίνει Πρόεδρος; Προς το παρόν, ο ίδιος επιμένει να κρατά κλειστά τα χαρτιά του και περιμένει να δει πώς θα διαμορφωθούν οι διάφορες ισορροπίες, ενώ πολλά ακούγονται για τις ζυμώσεις στο παρασκήνιο. Διότι όπως τονίζουν οι αναλυτές, υπάρχει ένας ορατός κίνδυνος: λόγω των υπόγειων συμμαχιών και των ατελείωτων εκπλήξεων της μυστικής ψηφοφορίας, ο «σούπερ Μάριο», παρατσούκλι που απέκτησε κατά τη διάρκεια της θητείας του στην ΕΚΤ, να μην καταφέρει να εκλεγεί Πρόεδρος, να «καεί» και να αναγκαστεί να παραιτηθεί και από την πρωθυπουργία.
Κάτι που θα σήμαινε ότι η χώρα, χωρίς ένα ισχυρό πρόσωπο στην πρωθυπουργία θα έπρεπε να πάει αμέσως σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Μια εξέλιξη που δεν επιθυμούν ασφαλώς πολλοί βουλευτές και γερουσιαστές διότι φοβούνται ότι τότε θα πρέπει να αποχαιρετίσουν την έδρα τους.
Υπάρχει βέβαια και το «κεφάλαιο Μπερλουσκόνι»: σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της χώρας συνεχίζει να τηλεφωνεί σε διάφορους, ανένταχτους βουλευτές και να τους ζητά να τον ψηφίσουν για Πρόεδρο. Επισήμως, πρόκειται για τον μόνο υποψήφιο ολόκληρης της ιταλικής κεντροδεξιάς. Γίνεται όλο και πιο σαφές, όμως, ότι η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι ετοιμάζεται να κάνει πίσω και να προτείνει ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Ο Σίλβιο, ως ελάχιστο αντάλλαγμα και «αποζημίωση», όπως διαρρέει, θέλει να τον χρίσουν ισόβιο γερουσιαστή.
Η ιταλική κεντροαριστερά, μέχρι τώρα, στην όλη αυτή δημόσια συζήτηση και διαδικασία, είναι η μεγάλη απούσα. Ο γραμματέας των «Δημοκρατικών», Ενρίκο Λέτα, αναμένεται να λύσει αύριο -ενδεχομένως- την σιωπή του και να ξεκαθαρίσει αν «παίρνει το ρίσκο» να προτείνει επίσημα τον Ντράγκι, ή αν διαθέτει ένα άλλο, ισχυρό όνομα που μπορεί να κερδίσει και μέρος των συντηρητικών ψήφων.
Με πληροφορίες από τη Deutsche Welle
Διαβάστε ακόμα
Εκλογές στην Πορτογαλία: Ο Αντόνιο Κόστα προηγείται και κυνηγά την αυτοδυναμία
Ενας σοσιαλδημοκράτης τραπεζίτης, αλλά «γεράκι» στο τιμόνι της Μπούντεσμπανκ