Oι Χιλιανοί πολίτες καλούνται σήμερα (Κυριακή) στις κάλπες για να επιλέξουν το νέο τους πρόεδρο της Δημοκρατίας, στις πιο πολωμένες εκλογές μετά την πτώση του καθεστώτος Πινοτσέτ το 1990. Οι δύο υποψήφιοι που πέρασαν στο δεύτερο γύρο δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί μεταξύ τους. Από τη μια ο αριστερός Γκάμπριελ Μπόριτς, πρώην ηγέτης του φοιτητικού κινήματος, που υπόσχεται περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, φορολόγηση των πλουσιότερων, αλλά και σεβασμό στα δικαιώματα των γυναικών και των ιθαγενών, προκειμένου να δημιουργήσει «μια δικαιότερη Χιλή».
Και από την άλλη ο ακροδεξιός αντίπαλός του Χοσέ Αντόνιο Καστ, ένθερμος υπερασπιστής του πρώην δικτάτορα Αουγκούστο Πινοτσέτ, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει υποσχεθεί να σκάψει τάφρους κατά μήκος των βόρειων συνόρων της χώρας για να σταματήσει τους μετανάστες, από φτωχότερες χώρες της περιοχής.
Το χάσμα που χωρίζει τους δύο υποψηφίους κάνει σχετικά δύσκολα τα προγνωστικά, όπως και το γεγονός ότι στον πρώτο γύρο η διαφορά μεταξύ τους ήταν αμελητέα στην ουσία. Ο Καστ είχε συγκεντρώσει περίπου 28% και ο Μπόριτς 26%. Και οι δύο αναγκάστηκαν να μετακινηθούν θεματικά προς το χώρο του Κέντρου στις τρεις εβδομάδες που μεσολάβησαν, γνωρίζοντας ότι είναι ο χώρος που θα δώσει τη νίκη, αν και έχει μείνει «ορφανός» από υποψήφιο.
Οι συντηρητικοί οπαδοί του Καστ προειδοποιούν ότι ο Μπόριτς είναι ένας κρυφοκομμουνιστής, που θα ωθούσε τη Χιλή σε μια οικονομική κρίση τύπου Βενεζουέλας. Στο στρατόπεδο των προοδευτικών φοβούνται ότι ο Καστ θα ανατρέψει τις όποιες εύθραυστες ακόμα κοινωνικές κατακτήσεις και θα προσπαθήσει να βάλει εμπόδια στην εκλεγμένη απευθείας από το λαό Συντακτική Συνέλευση με την προοδευτική πλειοψηφία, που ανέλαβε να ξαναγράψει το Σύνταγμα της χώρας, αντικαθιστώντας το υπάρχον που παραμένει ίδιο από την εποχή της χούντας του Πινοτσέτ.
O Καστ, του οποίου ο γεννημένος στη Γερμανία πατέρας ήταν μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, έχει πει στο παρελθόν ότι ο Πινοσέτ θα τον είχε ψηφίσει αν ζούσε σήμερα και έχει εκφράσει το θαυμασμό του για το Ντόναλντ Τραμπ και τον πρόεδρο της Βραζιλίας Μπολσονάρου.
Ο Μπόριτς, από την άλλη πλευρά, αντιπροσωπεύει την προοδευτική γενιά που ανατράφηκε στη δημοκρατία – πολλοί από τους νέους και νέες τρέφουν ένα πατρογονικό μίσος για τον Πινοτσέτ και την κληρονομιά του. Μνήμες της ξύπνησαν την Πέμπτη, όταν ο θάνατος της χήρας του δικτάτορα, Λουτσία Χίριαρτ, έφερε εκατοντάδες ανθρώπους σε μια πλατεία του Σαντιάγο – μερικοί από αυτούς έφεραν φωτογραφίες θυμάτων του στρατιωτικού καθεστώτος, από τους οποίους πολλοί ακόμα αγνοούνται.
