Τελικά η μανία των πολιτικών να το «παίζουν» επιστήμονες δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό προνόμιο. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εμφανίστηκε χθες αιφνιδίως για να ανακοινώσει ότι ήρθε η ώρα να συζητηθεί στην ΕΕ η υπόθεση του υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Ας δεχτούμε ότι αισθάνθηκε αυτή την ανάγκη βλέποντας τη συζήτηση, που γίνεται σε μια σειρά από χώρες και ειδικά στην πατρίδα της και θέλει να στηρίξει πολιτικά κάποιους φίλους της. Οχι ότι αυτός είναι ο ρόλος της, αλλά τέλος πάντων αυτή η συζήτηση θα γίνει εκ των πραγμάτων.
Το ερώτημα είναι όμως αν πίσω από αυτή την παρέμβαση υπάρχει κάποια άλλη σκοπιμότητα και κυρίως αν η πρόεδρος της Κομισιόν λειτούργησε εντελώς αυθόρμητα. Είχε δηλαδή τεθεί το ζήτημα στο κολέγιο των Επιτρόπων; Ηταν αυτή η πλειοψηφούσα εκτίμηση; Είχε κάποιες σχετικές επαφές με Ευρωπαίους ηγέτες; Ποιός ήταν ο λόγος της βιασύνης της να θέσει ένα τέτοιο θέμα δημόσια, παίρνοντας ουσιαστικά θέση, έστω και εμμέσως;
Εδώ το πράγμα αρχίζει να προκαλεί υποψίες. Οπως υποψίες προκαλεί και το γεγονός ότι η Ανώτατη Υπάλληλος της ΕΕ υιοθετεί τις απόψεις, που έχει διατυπώσει δημόσια μια εταιρία ή μάλλον ο εκπρόσωπός της. Βασίζεται δηλαδή η τεκμηρίωση των πολιτικών αποφάσεων της κυρίας φον ντερ Λάιεν σε μια δημόσια δήλωση του κυρίου Μπουρλά; Γιατί από πού αλλού προέρχεται η βεβαιότητά της ότι «η επιστημονική κοινότητα θα χρειασθεί 100 ημέρες για να προσαρμόσει την εμβολιαστική της απόκριση στην νέα παραλλαγή Ομικρον» πέραν μιας επικοινωνιακής παρέμβασης του λαλίστατου κυρίου Αλβέρτου Μπουρλά; Εχδει τέτοια ενημέρωση από την ΕΜΑ, το ECDC, τον ΠΟΥ; Από πού;
Εξίσου προβληματική είναι και η δήλωσή της: «Μίλησα με τις BioNTech/Pfizer για τα εμβόλια για παιδιά και είχα χθες μία καλή είδηση». Τι είναι; Φίλες που τα λένε στο τηλέφωνο; Με βάση δηλαδή την «εμπιστοσύνη» σε όσα της λέει η εταιρία αποφασίζει η κυρία πρόεδρος τη στάση θα κρατήσει η Κομισιόν απέναντι σε εμβολιαστικά προγράμματα, που αφορούν εκατομμύρια ανθρώπους και στην προκειμένη περίπτωση παιδιά;
Η πρόεδρος της Κομισιόν δεν μπορεί να είναι αναμεταδότης δελτίων τύπου φαρμακευτικών εταιριών. Η ΕΕ έχει αρμόδιες υπηρεσίες, έχει αρμόδιους επιστήμονες για να αποφαίνονται και να γνωμοδοτούν για την ασφάλεια φαρμάκων και εμβολίων. Και ούτε μπορεί να παίρνει αυθαίρετες, «μοναχικές» αποφάσεις για ένα ζήτημα που διχάζει βαθιά όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Αν η κυρία φον ντερ Λάιεν δεν το γνωρίζει αυτό, κάποιος θα πρέπει να της το θυμίσει. Δόξα τω Θεώ έχει μια στρατιά συμβούλων. Εκτός αν έχει πάθει μετάλλαξη και νομίζει ότι πρέπει να λειτουργεί ως το θηλυκό κακέκτυπο του κυρίου Μπουρλά.