Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανήκει στην όχι και τόσο ολιγομελή ομάδα των πολιτικών, που έχουν την πνευματική άνεση να ταυτίζουν την πραγματικότητα με τις επιθυμίες τους. Στη φλογερή της ομιλία προς το Ευρωκοινοβούλιο, που βαφτίστηκε για «την κατάσταση της Ενωσης» αν και στην ουσία μόνο για αυτό δε μίλησε έκανε αρκετές αναφορές στην Ευρώπη της ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Το πόσο υποκριτικό είναι αυτό, αρκεί να διαβάσει κανείς μερικούς μόνο τίτλους ειδήσεων μιας μέρας για να το καταλάβει. Ακριβώς την ίδια ημέρα που η VDL μιλούσε στο Στρασβούργο, γινόταν σαφές ότι το μπλοκ Δεξιάς και Ακροδεξιάς στη Σουηδία έχει πλέον λάβει την απόλυτη πλειοψηφία και οδεύει πλέον προς τη συγκυβέρνηση. Ενα νεοφασιστικό κόμμα με μπόλικα υπουργεία ως πιστοποιητικό της ευρωπαϊκής δημοκρατίας; Κάτι ανάλογο προεξοφλούν όλοι ότι θα δούμε σε μερικές εβδομάδες και στην Ιταλία. Αρχίζουν να πληθαίνουν λοιπόν τα πιστοποιητικά.
Την επόμενη μέρα, την Πέμπτη το ευρωκοινοβούλιο αποφάνθηκε σε ψήφισμά του ότι μια χώρα μέλος της ΕΕ, η Ουγγαρία δε μπορεί να θεωρείται δημοκρατία, λόγω εκτεταμένης διαφθοράς, κατάφωρων παραβιάσεων του κράτους δικαίου και δημιουργίας ενός συστήματος απολυταρχίας όπου οι εκλογές αποτελούν απλώς το «φερετζέ». Και οι ευρωβουλευτές δεν επέκριναν μόνο τον Βίκτορ Ορμπαν, αλλά και την Κομισιόν που επί σειρά ετών δεν αποφάσιζε να πάρει κανένα μέτρο εναντίον του. Στην γειτονική Πολωνία το καθεστώς δεν είναι πολύ διαφορετικό, άσχετα αν έχει πάρει εσχάτως συγχωροχάρτι, λόγω του ηγετικού ρόλου της κυβέρνησης της Βαρσοβίας στον πόλεμο της Ευρώπης εναντίον της Ρωσίας.
Τα παραδείγματα «δημοκρατίας» δεν τελειώνουν εδώ. Αλλωστε ούτε και η συζήτηση στο ευρωκοινοβούλιο για το θέμα των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα και το συμπέρασμά της μπορεί να καδραριστεί και να το κρεμάσουν στο Μαξίμου ως πιστοποιητικό «αληθινής» δημοκρατίας.
Ενώ λοιπόν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο αυταρχισμός εντείνεται, οι περιορισμοί έχουν γίνει καθημερινότητα και η ακροδεξιά καλπάζει είτε εκλογικά, είτε προς το παρόν μόνο «ιδεολογικά» η πρόεδρος της Κομισιόν καμαρώνει. Και εκδίδει μάλιστα και πιστοποιητικά δημοκρατίας για την Ουκρανία, που μπορούμε έστω να δεχτούμε ότι μάχεται για την «ελευθερία» της απέναντι σε έναν άλλο αυταρχικό εισβολέα, αλλά δεν έχει δείξει να ενδιαφέρεται και τόσο για την ποιότητα της δημοκρατίας της. Κι αυτό όχι μόνο τώρα εν μέσω πολέμου, αλλά πριν από αυτόν.
Οσο αδαής και αυτοερωτευμένη και αν είναι η κυρία φον ντερ Λάιεν, δε μπορεί κάποιος από την στρατιά των συμβούλων και συνεργατών της να μην της έχει πει ότι για όλους τους παραπάνω λόγους σε πολλές γωνιές του πλανήτη απλώς γελάνε τρανταχτά, όταν ακούνε για την φιλοδοξία της ΕΕ να εξάγει και αλλού τη δική της «δημοκρατία».
ΥΓ Εχουμε γράψει συχνά για την ιστορία των συμβάσεων ΕΕ-Pfizer μέσω SMS. Τώρα και το ευρωπαϊκό ελεγκτικό συνέδριο έκρινε ότι εδώ υπάρχει η υποψία για μια φαραωνικών διαστάσεων υπόθεση διαφθοράς, όπου και οι προβλεπόμενες διαδικασίες για τις προμήθειες δεν τηρήθηκαν και η άρνηση της Κομισιόν να δώσει πλήρη στοιχεία προκαλεί πολλές απορίες. Aυτό και αν είναι ένα αποδεικτικό για την ποιότητα της «ευρωπαϊκής» δημοκρατίας…
Η ΕΕ σταθερά διχασμένη, αλλά φλύαρη
Η φον ντερ Λάιεν «κάνει πόλεμο» αλλά βάζει τα ενεργειακά προβλήματα «κάτω από το χαλί»
Αυστηρότερο νομικό πλαίσιο για τις αμβλώσεις υιοθετεί η Ουγγαρία