Η επίθεση προς την Κριστίν Λαγκάρντ ήταν ασυνήθιστα σκληρή, από ένα μέσο που ουσιαστικά χρηματοδοτείται από το αυστριακό κράτος και αποτελεί και το μέσο όπου δημοσιεύονται όλες οι κρατικές αποφάσεις. Η πάντα έγκυρη, αλλά συνήθως μετρημένη στα λόγια της Wiener Zeitung είναι χωρισμένη στα δύο. Η μισή είναι μια κανονική εφημερίδα και η υπόλοιπη μισή λειτουργεί σαν αυτό, που γνωρίζουμε εμείς ως «Εφημερίδα της κυβερνήσεως». (Εννοώ την επίσημη, όχι τις ανεπίσημες, που κυκλοφορούν σωρηδόν στη χώρα μας)
Στο κύριο άρθρο της λοιπόν την Παρασκευή η εφημερίδα δεν άφηνε ήδη από τον λιτό της τίτλο κανένα περιθώριο παρανόησης, για το τι πιστεύει: «Το ψέμα της Λαγκάρντ». Η αιτία ήταν απλή. Το πρόσφατο άρθρο της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που δημοσιεύτηκε σε αρκετές ευρωπαϊκές εφημερίδες, υποστήριζε ότι «το ευρώ είναι και παραμένει ένα ισχυρό νόμισμα». Κατά την άποψη του Αυστριακού σχολιαστή αυτό δεν είναι παρά fake news, μια ανοικτή κοροϊδία για τα εκατομμύρια των πολιτών της Ευρωζώνης, που βλέπουν τον πληθωρισμό να καλπάζει και την αξία των χρημάτων τους να εξανεμίζεται. Δε μπορείς να μιλάς για ένα σταθερό νόμισμα με τον πληθωρισμό στα όρια του 10%. Και αν το κάνεις αυτό δεν διαφέρεις και πολύ από τα… τρολς του καθεστώτος της Ρωσίας και της Κίνας, που προσπαθούν να επηρεάζουν την παγκόσμια κοινή γνώμη στο διαδίκτυο.
Βαριές κατηγορίες, που όμως αντανακλούν το κλίμα στην Αυστρία, μια χώρα που τα παιδιά παίρνουν τον πρώτο τους κουμπαρά συχνά πριν αρχίσουν να πηγαίνουν καν στο σχολείο και μαθαίνουν ότι η αποταμίευση είναι αρετή, κάτι σαν η κύρια προϋπόθεση για την επιτυχία στη ζωή τους. Ανάλογες κατηγορίες μπορεί να δει και στην γειτονική Γερμανία, όπου επίσης ο πληθωρισμός μοιάζει στα μάτια των πολιτών ως μια θανάσιμη απειλή για το μέλλον τους.
Αυτό που ενοχλεί περισσότερο τους επικριτές της Γαλλίδας οικονομολόγου είναι το γεγονός ότι και οι προηγούμενες διαβεβαιώσεις της μάλλον δεν αποδείχτηκαν και τόσο αξιόπιστες. «Πρώτα μας είπε ότι δεν απειλούμαστε από πληθωρισμό, μετά μας είπε ότι αυτός θα εμφανιστεί και τώρα μας λέει ότι το ευρώ θα είναι πάλι ισχυρό. Είναι τόσο πειστικά όλα αυτά όσο τα λόγια ενός σεσημασμένου προικοθήρα» αποφαίνεται ο σχολιαστής, απηχώντας την ανασφάλεια, που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη χώρα για το μέλλον του κοινού νομίσματος.
Είναι πλέον αρκετοί στον γερμανόφωνο χώρο, που μπορεί να παραδέχονται τις δυσκολίες μιας παγκόσμιας κρίσης, αλλά αποδίδουν την εκτόξευση των πληθωριστικών τάσεων όχι μόνο σε εξωγενείς παράγοντες, αλλά και σε λάθος αποφάσεις της ΕΚΤ. Ενα άλλο σημείο κριτικής έχει να κάνει με την αμφισβήτηση του πώς θα μπορέσει τώρα η ΕΚΤ να αντιμετωπίσει αυτούς τους παράγοντες, από τη στιγμή που είναι «εξωγενείς» άρα μη αντιμετωπίσιμοι όπως ισχυρίστηκε. Κάτι δεν στέκει εδώ κατά τη γνώμη τους. Και αναφέρουν το παράδειγμα της Ελβετίας, η Κεντρική Τράπεζα της οποίας έχει καταφέρει να συγκρατήσει τον πληθωρισμό στα επίπεδα του 3%.
Η ουσία της κριτικής έρχεται στο τέλος, όταν επισημαίνεται ως βασική αιτία του πληθωρισμού ο εξαπλασιασμός της ποσότητας χρήματος από την ΕΚΤ, που ως γνωστόν έγινε για να στηριχτούν κυρίως οι πιο αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης. Διαβάζοντας κανείς όλα αυτά δε μπορεί παρά να μπει στον πειρασμό να σκεφτεί, ότι ίσως κάποια στιγμή να αρχίσει πάλι η γκρίνια για το κοινό νόμισμα, που δεν μπορεί να «υπηρετεί» ταυτόχρονα τις ανάγκες τόσο διαφορετικών και άνισων μεταξύ τους οικονομιών της Ευρωζώνης.
Δεν αποκλείεται δηλαδή να αρχίσουν να δυναμώνουν οι φωνές, που δεν θα ζητούν όπως κάποτε την εκδίωξη χωρών από την Ευρωζώνη (λέγε με Ελλάδα), αλλά να αναρωτιούνται αν τελικά είναι καλό ένα «μαλακό ευρώ» για τις οικονομίες των ισχυρότερων της ΕΕ. Στο χέρι της Λαγκάρντ είναι βέβαια να αποδείξει τους επόμενους μήνες αν η αισιοδοξία της είναι βάσιμη και να κλείσει τα στόματα που ξεστομίζουν τέτοιες απόψεις.
Λαγκάρντ: Δεν θα επιστρέψουμε σε εποχές χαμηλού πληθωρισμού
