Η κλιμάκωση των επιθέσεων στο νότιο μέτωπο της Ουκρανίας και όχι μόνο στο Ντονμπάς, στα ανατολικά, ενισχύει τις εκτιμήσεις ότι η Μόσχα δεν έχει εγκαταλείψει το στόχο του ολοκληρωτικού θαλάσσιου αποκλεισμού της χώρας. Ήδη, με τον έλεγχο και της Μαριούπολης, η Ουκρανία δεν έχει την παραμικρή πρόσβαση στο θάλασσα του Αζόφ, ενώ από το Ντονμπάς μέχρι τη Χερσώνα η Ρωσία έχει αποκλείσει επίσης την όποια δραστηριότητα της χώρας στο ανατολικό παράκτιο μέτωπο στη Μαύρη Θάλασσα. Απομένει ουσιαστικά στο Κίεβο μόνο η νοτιοδυτική πλευρά, με σημείο αναφοράς το λιμάνι της Οδησσού.
Οι συνεχιζόμενες πυραυλικές επιθέσεις στην μαρτυρική αυτή πόλη, παρότι το κύριο μέτωπο έχει στηθεί στο Ντονμπάς προκαλούν πολλαπλή ανησυχία.
Επανέρχονται έτσι οι αναλύσεις, που θέλουν τη Μόσχα να επιδιώκει τον οικονομικό στραγγαλισμό, της Ουκρανίας, με τη δημιουργία αυτού του ιδιότυπου πλην καταστροφικού για τη χώρα κλοιού. Η μετατροπή της Ουκρανίας σε μία «περίκλειστη» χώρα θα έχει δραματικές συνέπειες και θα είναι το βασικό της πρόβλημα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Σύμφωνα με την ανάλυση του «The Loadstar», ενός ιστότοπου για τις διεθνείς μεταφορές, η Ουκρανία εξήγε πάνω από 130 εκατ. τόνους αγαθών (σιτηρά, φυτικά έλαια, σιδηρομεταλλεύματα, άνθρακα, μέταλλα, χημικά προϊόντα) ετησίως πριν από τον πόλεμο μέσω των λιμανιών της στη Μαύρη Θάλασσα και την Αζοφική Θάλασσα.
Φυσικά ο πόλεμος έχει σταματήσει εντελώς αυτές τις θαλάσσιες εξαγωγές. Οι εξαγωγές αντιπροσώπευαν σχεδόν το 40% του ΑΕΠ της Ουκρανίας πριν από τον πόλεμο. Πρακτικά, δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο για τη ναυτιλία. Σύμφωνα με δηλώσεις του εκπροσώπου του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών, Μάρτιν Φρικ, είναι μπλοκαρισμένα στα λιμάνια 4,5 εκατ. τόνοι σιτηρών.
Σήμερα η Ουκρανία εξάγει μόλις 700.000 τόνους τον μήνα σιδηροδρομικά προς την Πολωνία και τη Ρουμανία, ποσότητα που ελπίζει να αυξήσει σχετικά σύντομα σε 1 εκατ. το μήνα, η οποία όμως δεν καλύπτει ούτε το 10% των αναγκών της.
Το σχεδόν τριπλάσιο από τη θαλάσσια ναυτιλία κόστος των σιδηροδρομικών μεταφορών όμως, θα καταστήσει ορισμένα ουκρανικά προϊόντα λιγότερο ανταγωνιστικά στις παγκόσμιες αγορές.
Όπως επισημαίνουν επίσης οι ειδικοί, υπάρχει κι ένα επιπλέον πρόβλημα με αυτές τις μεταφορές: το σιδηροδρομικό δίκτυο που συνδέει την Ουκρανία με την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαφορετικό εύρος τροχιάς. Οι ουκρανικοί σιδηρόδρομοι κατασκευάστηκαν με ρωσικό εύρος 1,52 μέτρα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης χρησιμοποιεί εύρος 1,435 μέτρα. Οι τρεις χώρες της Βαλτικής έχουν μεν σιδηροδρόμους ρωσικής κατασκευής, αλλά οι σιδηροδρομικές διαδρομές προς τα λιμάνια της Βαλτικής περνούν από τη σύμμαχο της Ρωσίας, Λευκορωσία, η οποία ούτως ή άλλως υπόκειται στις κυρώσεις.
Αν υποτεθεί ότι οι Ρώσοι καταλαμβάνουν όλα τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας — ήδη φαίνεται ότι και η Οδησσός είναι μέσα στον σχεδιασμό τους — η οικονομική ασφυξία της Ουκρανίας θα είναι ανυπόφορη.
Η εκδίωξη των Ρώσων από αυτά τα εδάφη και η απελευθέρωση ενός ή δύο λιμανιών φαίνεται να είναι η μόνη εφικτή λύση. Ωστόσο, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη και δαπανηρή για τις ουκρανικές δυνάμεις, διότι οι Ουκρανοί από αμυνόμενοι θα μεταβληθούν σε επιτιθέμενους. Ακόμη κι αν συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς η στρατιωτική βοήθεια, οι Ρώσοι θα πλεονεκτούν ως αμυνόμενοι, διότι θα βρίσκονται σε οχυρωμένη άμυνα και θα υποστηρίζονται από εναέρια και επίγεια πυρά, αναφέρει το «The Loadstar».
