Αναζητεί οδό διαφυγής ο Πούτιν ή απλώς ανασυντάσσεται για νέα επίθεση;
Η ανακοίνωση της ρωσικής πλευράς για απόσυρση δυνάμεων από το Κίεβο και το Τσερνίχιβ εκτιμάται μεν ως ένα ευχάριστο μήνυμα στη Δύση, αλλά η δυσπιστία παραμένει, ειδικά από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών που μιλούν για ανασύνταξη και όχι απόσυρση.
Η εκτίμηση που φαίνεται να επικρατεί στη Δύση συνολικά, είναι ότι η Μόσχα έμμεσα παραδέχεται ότι ο αρχικός της σχεδιασμός έχει αποτύχει και αναζητεί πλέον έναν εύσχημο τρόπο αποχώρησης, τον οποίο θα αναζητήσει ένα τρόπο να παρουσιάσει όμως στο εσωτερικό της ως νίκη. Αυτό δεν είναι απλό, αφού ο Βλαντίμιρ Πούτιν όχι μόνο δεν συνέθλιψε τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, όπως φαινόταν να επιδιώκει, αλλά είναι πολύ πιθανό να αναγκαστεί κάποια στιγμή να συνομιλήσει μαζί του. Πάντως τα συνθήματα περί αποστρατιωτικοποίησης και αποναζιστικοποίησης έχουν σίγουρα ξεχαστεί.
Αυτό δε σημαίνει βεβαίως ότι ο ρωσικός στρατός θα μειώσει τις επιθέσεις του σε άλλες πόλεις και κυρίως στην περιοχή του Ντονμπάς, την οποία θα επιχειρήσει να θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό της ως βασικό διαπραγματευτικό χαρτί, αλλά και ως «απόδειξη επιτυχίας» της στρατιωτικής επιχείρησης, που υποτίθεται ότι είχε σαν στόχο την «προστασία» αυτής της περιοχής.
Η αποδοχή της ουδετερότητας από την πλευρά της Ουκρανίας προσφέρει πάντως μια ευκαιρία στον Πούτιν, που όσο πιο γρήγορα την εκμεταλλευτεί τόσο το καλύτερο για την Ουκρανία και το λαό της. Αλλά και για τη Ρωσία που ας μην ξεχνάμε ότι και αυτή έχει χάσει χιλιάδες νέους στρατιώτες στον βάρβαρο αυτό πόλεμο. Το ερώτημα είναι αν θα δεχτεί να πάρει αυτή την ευκαιρία ο Ρώσος πρόεδρος ή αν θα συνεχίσει την αιματοχυσία και την καταστροφή της ουκρανικής γης. Οι επόμενες μέρες μέχρι το Σαββατοκύριακο θεωρείται ότι πιθανότατα θα δείξουν τις προθέσεις του.
Πολλοί είναι αυτοί που δηλώνουν μάλλον απαισιόδοξοι και πιστεύουν ότι θα προσπαθήσει να κερδίσει λίγο ακόμα χρόνο, ελπίζοντας ίσως και να διασπάσει το μέτωπο των χωρών της ΕΕ, που έχει εμφανίσει κάποιες ρωγμές στο θέμα του ενεργειακού εμπάργκο. Από την άλλη βεβαίως εκτιμούν ότι όσο συνεχίζεται αυτός ο πόλεμος, τόσο συσσωρεύονται και τα προβλήματα για την ρωσική οικονομία και την ρωσική κοινωνία, που θα συνεχίσει να τα πληρώνει ακόμα και όταν κάποια στιγμή θα έχει αποχωρήσει ο σημερινός αυταρχικός «ηγεμόνας».
Η δήλωση του Ρώσου διαπραγματευτή ότι «ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς» δεν επιτρέπει πάντως προς το παρόν υπέρμετρη αισιοδοξία.
Πόσο τυχαία είναι τα «φραστικά ατοπήματα» του Τζο Μπάιντεν;
Πέτρος Κόκκαλης προς Κομισιόν: Υπάρχει σχέδιο αν ο Πούτιν κόψει το αέριο;
