Θέλει ο Μπάιντεν να τελειώσει ο πόλεμος;
Η ετυμηγορία έχει εκδοθεί: ο Πούτιν είναι αδίστακτος, απρόβλεπτος, αυταρχικός, δικτάτορας, δολοφόνος. Του έχουν αποδοθεί και αμέτρητοι άλλοι χαρακτηρισμοί, ενώ πολλοί δημοσιογράφοι και αναλυτές από την Δύση επιδίδονται καθημερινά σε ψυχαναλύσεις του εκ του μακρόθεν.
Ωστόσο έχει αναρωτηθεί κανείς για την πνευματική διαύγεια του «απέναντι προέδρου»; Ο Τζο Μπάιντεν, έτσι στα πεταχτά, τον χαρακτήρισε την Τετάρτη ως «εγκληματία πολέμου». Προφανώς και δεν έχει συνείδηση τι σημαίνει αυτό. Ή μήπως ήξερε πολύ καλά τι έλεγε και πρέπει να αρχίζει να μας προβληματίζει αυτό;
Ο Αντονι Μπλίνκεν προσπάθησε να το συμμαζέψει κάπως, λέγοντας ότι είναι προσωπική του άποψη ότι γίνονται εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία, όπως είπε άλλωστε και ο πρόεδρος. Αλλά ο πρόεδρος του είπε κάτι διαφορετικό, που στη διεθνή πολιτική έχει μεγαλύτερη βαρύτητα.
Γιατί όταν θα έρθει η ώρα να καθίσει ξανά στο ίδιο τραπέζι μαζί του, θα έχει αυτός το ηθικό «ζήτημα» ότι συνδιαλέγεται ή ακόμα και «παζαρεύει» με έναν εγκληματία. Εκτός αν πλέον ο Αμερικανός προέδρος απορρίπτει οριστικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο και έχει κάποιο σχέδιο σύλληψης και λογοδοσίας του Ρώσου προέδρου. Αλλά πώς θα το κάνει αυτό, χωρίς να εμπλακεί σε πόλεμο με τη Ρωσία, όπως λέει και ξαναλέει; Εκτός αν σχεδιάζει κάτι άλλο, οπότε καλό θα είναι να το γνωρίζουμε για να αρχίσουμε να οργανώνουμε καταφύγια.
Το πιο πιθανό είναι ότι ο Πούτιν δεν θα λογοδοτήσει για εγκλήματα, που διαπράττονται καθημερινά εναντίον των αμάχων. Αυτό μειώνει ως ένα βαθμό τους κινδύνους από την ανεμελιά του κυρίου Μπάιντεν, που παρά το ώριμο της ηλικίας του φαίνεται να μην έχει απωλέσει τον «αυθορμητισμό» του. Γιατί αν ο Πούτιν πίστευε ότι υπάρχει περίπτωση να δικαστεί και να λογοδοτήσει τότε πράγματι θα ήταν ικανός για όλα… ειδικά όταν προκαλείται.
Πριν από ένα χρόνο ο ίδιος Μπάιντεν, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του είχε χαρακτηρίσει τον Πούτιν «δολοφόνο» και είχε οδηγήσει σε ένα σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο, που σίγουρα δεν βοήθησε στην αποκλιμάκωση και στην αποφυγή περαιτέρω δυσάρεστων εξελίξεων. Είναι άγνωστο δε αν αυτή η πρόκληση τότε, μπορεί να έχει επηρεάσει και τις σημερινές τραγικές εξελίξεις.
Τώρα ο Αμερικανός πρόεδρος δίνει συχνά την αίσθηση ότι απολαμβάνει να ρίχνει λάδι στη φωτιά, χωρίς να υπολογίζει ότι κάθε πρόκληση το μόνο που αποφέρει είναι μια ακόμα πιο βάναυση αντίδραση από την πλευρά του Πούτιν. Κάποιος πρέπει να του πει, ότι αυτός μπορεί να παρακολουθεί τον πόλεμο από μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά δεν είναι τηλεοπτική σειρά. Είναι αιματοβαμμένη πραγματικότητα. Και ως «πλανητάρχης» θα έπρεπε να έχει αποστολή του να λειτουργεί πυροσβεστικά και όχι εμπρηστικά.
Για πολλούς μπορεί να είναι λεπτομέρεια. Θυμηθείτε όμως πόσο ζυγισμένα είναι συνήθως τα λόγια ενός προέδρου, όταν πρόκειται για τόσο σημαντικά παγκόσμιας εμβέλειας ζητήματα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι ένας δημοσιογράφος στο μέτωπο ή κάποιος αναλυτής σε τηλεπαράθυρο. Δεν είναι καν ένας απλός γερουσιαστής από κάποια πολιτεία, που μπορεί να πει και καμιά κουβέντα παραπάνω. Μια φράση του μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας.
Κάποιοι παραξενεύονται για το γεγονός ότι χώρες όπως το Ισραήλ, η Κίνα ακόμα και η Τουρκία προσπαθούν να λειτουργήσουν ως διαμεσολαβητές, σε μια κατεύθυνση τερματισμού της αιματοχυσίας και εξεύρεσης μιας κάποιας συμβιβαστικής λύσης. Αυτό δεν το κάνουν από υπέρμετρη ευαισθησία ή αγνό ανθρωπισμό. Σκέφτονται πρωτίστως το δικό τους συμφέρον. Γνωρίζουν ότι κάθε μέρα πολέμου δημιουργεί εκτός από θύματα και πρόσθετα προβλήματα, που αφορούν και τον υπόλοιπο πλανήτη, επηρεάζουν και άλλες χώρες και περιοχές, θίγουν την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων.
Γνωρίζουν επίσης ότι δεν είναι προς το συμφέρον τους μια κατάσταση, που θα φτάσει στα άκρα και θα τους υποχρεώσει να διαλέξουν αναγκαστικά ή το ένα ή το άλλο στρατόπεδο. Γιατί σκέφτονται και το μέλλον και θέλουν να συνεχίσουν να έχουν σχέσεις και με τις δύο πλευρές και δεν θα έχουν κέρδος να κάνουν εχθρό τους κανέναν.
Οσες χώρες το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό και επιδιώκουν να μην εγκλωβιστούν σε αυτό το δίλημμα, πάνω στο οποίο φαίνεται να χτίζει τη στρατηγική του της «επόμενης μέρας» ο σημερινός κατοικών στο Λευκό Οίκο, θα είναι πιθανά αυτές που θα είναι κερδισμένες μεσο/μακροπρόθεσμα, όταν επιτέλους θα έχει τελειώσει αυτός ο πόλεμος.
Ειδήσεις σήμερα
Ουκρανία: Οι Ρώσοι έχουν απώλειες αλλά και εφεδρείες, λένε Γερμανοί αναλυτές
