Η συνάντηση Μπλίνκεν Λαβρόφ δεν έφερε ούτε την αποκλιμάκωση, ούτε επιδείνωση του ήδη οξυμένου κλίματος. Και οι δύο πλευρές έδειξαν να χρειάζονται το χρόνο τους, για να ξεμπλέξουν με την Ουκρανία.
Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών είχε ήδη απλώσει τον αγκώνα του, όταν ο Αμερικανός ομόλογός του. του έτεινε το χέρι. Ο Σεργκέι Λαβρόφ δεν αρνήθηκε την χειραψία με τον Αντονι Μπλίνκεν συνοδεύοντάς την με ένα αμήχανο χαμόγελο. Ετσι και αλλιώς κανείς δεν περίμενε ότι οι δύο κορυφαίοι εκπρόσωποι της διπλωματίας των χωρών τους θα έπεφταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Η συνάντησή τους στην Γενεύη ήταν πάντως μια αναβάθμιση επιπέδου και η μικρή της διάρκεια, μόλις 90 λεπτών, μπορεί να ερμηνευτεί και ως απόδειξη, ότι μετά από τόσες εβδομάδες έντασης ο ένας γνωρίζει καλά τις θέσεις του άλλου. Δεν είχαν και πολλά καινούρια πράγματα να πουν.
Πίστωση χρόνου και για τους δύο
Οι ανά την υφήλιο πολεμοχαρείς, που προβλέπουν από τα Χριστούγεννα και μετά «ρωσική εισβολή» στην Ουκρανία θα πρέπει να γείρουν πάλι πίσω τις πλάτες τους στην πολυθρόνα και να κάνουν υπομονή. Οι δύο πλευρές φάνηκε ότι χρειάζονται χρόνο. Οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να δώσουν γραπτές απαντήσεις στα γραπτά αιτήματα της Ρωσίας για εγγυήσεις ασφαλείας. Φαίνεται να αναζητείται ένας συμβιβασμός πίσω από την φαινομενικά ανυποχώρητη ρητορική και των δύο. Το τι μορφή θα έχει αυτός είναι δύσκολο να απαντηθεί. Σίγουρα η Δύση δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στα μαξιμαλιστικά αιτήματα της Μόσχας, αλλά στο Κρεμλίνο αυτό το γνωρίζουν εκ των προτέρων.
Η ανυποληψία της Ευρώπης
Μόσχα και Ουάσιγκτον μοιάζουν σχεδόν να απολαμβάνουν το γεγονός ότι οι δοσοληψίες τους σε μεγάλο βαθμό γίνονται «αναπόφευκτες» και εξαιτίας της ανυποληψίας της Ευρώπης, που δεν έχει μια ενιαία θέση απέναντι στον εμπορικό και ενεργειακό εταίρο, που λέγεται Ρωσία. Η προσπάθεια του Εμανουέλ Μακρόν σε συνεννόηση με το Βερολίνο να αναβιώσει το «σχήμα της Νορμανδίας», να οργανώσει δηλαδή μια γαλλογερμανική διαμεσολάβηση ανάμεσα σε Κίεβο και Μόσχα, δεν θα προχωρήσει αν δεν έχει την στήριξη της Ουάσιγκτον. Ισως τις ερχόμενες ημέρες να δούμε το Γάλλο πρόεδρο να προχωράει σε κάποια πιο ριψοκίνδυνη τέτοια πρωτοβουλία. Γνωρίζει όμως και τον κίνδυνο να εκτεθεί αν αποτύχει.
Το Κίεβο ως αστάθμητος παράγοντας
Η ΕΕ ως θεσμός είναι ανύπαρκτη στην συγκεκριμένη κρίση. Το είχε αποδείξει ο Λαβρόφ όταν είχε μεταχειριστεί το Ζοζέπ Μπορέλ ως μαθητούδι πριν μερικούς μήνες. Το «χοντρό παιχνίδι» λοιπόν θα συνεχίζει να παίζεται στο τραπέζι των αμερικανορωσικών διαπραγματεύσεων. Η Μόσχα θα εξακολουθεί να διαβεβαιώνει ότι δεν προτίθεται να επιτεθεί, αλλά είναι ένα ερώτημα αν θα σταματήσει να προκαλεί, όπως έκανε ξανά το τελευταίο διήμερο με την μεταφορά δυνάμεων της στη Λευκορωσία, στα σύνορα με την Ουκρανία.
Οι Αμερικανοί θα συνεχίζουν να προειδοποιούν για σκληρές κυρώσεις, με μια πάντως ασαφή διατύπωση. Είναι σαφές όμως, ότι το σενάριο στρατιωτικής τους εμπλοκής είναι κάτι που επιθυμούν να αποφύγουν πάση θυσία. Λογικά θα έχουν προειδοποιήσει και το Κίεβο να αποφύγει οποιαδήποτε λάθος κίνηση, που θα μπορούσε να δώσει αφορμή στην Μόσχα για κάποιου είδους επιχείρηση, για παράδειγμα στην ελεγχόμενη από τους αυτονομιστές περιοχή του Ντονμπάς. Υπάρχουν πάντως και κάποιοι «ασυγκράτητοι» γείτονες, όπως η Πολωνία, ή οι χώρες της Βαλτικής που μάλλον δείχνουν να αντιμετωπίζουν με περισσή άγνοια κινδύνου το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου.
Αργεί ακόμα μια συνάντηση κορυφής
Οι δημοσιογράφοι, που ρώτησαν τους δύο ΥΠΕΞ αν επίκειται συνάντηση κορυφής των δύο προέδρων για το επίμαχο ζήτημα θα πρέπει να ήταν υπεραισιόδοξοι. Κανείς από τους δύο προέδρους δεν πρόκειται να μπει σε τέτοια διαδικασία, όσο δεν έχει υπάρξει μια συμφωνημένη διέξοδος αποκλιμάκωσης, που θα διασφαλίζει το κύρος και των δύο πλευρών και θα τους επιτρέπει να δώσουν τις δικές τους ερμηνείες στα γεγονότα. Ο διπλωματικός πόλεμος συνεχίζεται, αλλά τα χαρτιά είναι πια πάνω στο τραπέζι. Η πίστωση χρόνου που έλαβαν και οι δύο κάποια στιγμή θα τελειώσει και θα πρέπει όλοι να σκεφτούν τις επόμενες κινήσεις τους. Λογικά ο Πούτιν ως πιο έμπειρος παίκτης θα πρέπει να είναι αυτός, που θα αποφύγει τα αχρείαστα λάθη. Ο Μπάιντεν επιβεβαίωσε με δηλώσεις του τις τελευταίες ημέρες ότι δεν θα είναι καλό να ξεφύγει από την προσοχή των συμβούλων του.
Διαβάστε ακόμα
Ουκρανία: Μια κρίση που βολεύει πολλούς
Ο Εμανουέλ Μακρόν στο Ευρωκοινοβούλιο: Ο λόγος του (δεν) μας χόρτασε