Η πρώτη επίσκεψη της Ανναλένα Μπέρμποκ στη Μόσχα, σε μια περίοδο φορτισμένη λόγω των εξελίξεων στα σύνορα με την Ουκρανία, σίγουρα δεν πήγε τόσο άσχημα όσο είχαν φοβηθεί οι πιο απαισιόδοξοι.
Και μόνο το γεγονός ότι η παλιά καραβάνα της ρωσικής διπλωματίας ο Σεργκέι Λαβρόφ την αντιμετώπισε με πολύ μεγαλύτερο σεβασμό, από ότι για παράδειγμα τον «Ευρωπαίο» Ζοζέπ Μπορέλ πριν από μερικούς μήνες μπορεί να θεωρηθεί ως θετικό για την Γερμανίδα Υπουργό Εξωτερικών. Οπως έγραψε μάλιστα ένας αριστερός αρθρογράφος η Πράσινη υπουργός δείχνει εμφανή σημεία προόδου στην εκπαίδευσή της ως διπλωμάτης…
Στην ουσία η Μόσχα έδειξε ότι παίρνει μάλλον πιο σοβαρά τον σημαντικό της εμπορικό εταίρο, τη Γερμανία, από ότι την «πολύγλωσση» και συχνά φλύαρη ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι εμμέσως και οι δύο υπουργοί άφησαν να γίνει κατανοητό ότι η λειτουργία του αγωγού Nordstream 2 θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη το επόμενο διάστημα.
Φυσικά οι διαφωνίες των δύο πλευρών ήταν εμφανείς και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου με τη Μπέρμποκ να εκτιμά ότι «η συγκέντρωση 100.000 οπλιτών στα σύνορα με την Ουκρανία είναι δύσκολο να μην εκλαμβάνεται ως απειλή» και τον Λαβρόφ να απαντά άμεσα ότι δεν μπορεί να θεωρείται κλιμάκωση απειλής το δικαίωμα της Ρωσίας να πραγματοποιήσει προγραμματισμένες ασκήσεις στο έδαφός της. Αλλά ακόμα και αυτή η αντίδραση έμοιαζε σαν έμμεση διαβεβαίωση, ότι η Ρωσία δεν σκοπεύει να εισβάλει στην Ουκρανία, όπως μαζικά «προφήτευαν» το περασμένο Σαββατοκύριακο συγκεκριμένοι κύκλοι σε Ουάσιγκτον και Λονδίνο.
Το κλίμα ήταν γενικώς «σοβαρό», αλλά όχι εχθρικό. Ετσι κι αλλιώς η Γερμανία λέει ότι ποντάρει στη διπλωματία και θέλει να επαναφέρει στη ζωή το «σχήμα της Νορμανδίας» με απευθείας συνομιλίες Μόσχας και Κιέβου με τη διαμεσολάβηση τόσο τη δική της όσο και της Γαλλίας, για να μπορέσει να υπάρξει κάποια πρόοδος και στις παγωμένες συνομιλίες και για την Ανατολική Ουκρανία. Κάτι τέτοιο δε μπορεί να συμβεί βεβαίως από τη μια στιγμή στην άλλη. Κάτι που προφανώς τόνισε η Γερμανίδα πολιτικός και στην επίσκεψή της μια ημέρα νωρίτερα στο Κίεβο.
Ο διπλωματικός μαραθώνιος θα συνεχιστεί. Για παράδειγμα ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ θα ταξιδέψει σε Κίεβο και Βερολίνο, όπου και θα ακούσει από πρώτο χέρι από το στόμα της Μπέρμποκ και πράγματα που μπορεί να την μετέφερε ο Λαβρόφ, τα οποία δεν μπορούν να ειπωθούν σε μια συνέντευξη προς τα ΜΜΕ. Για την Μπέρμποκ ως «πρωτοετή» θα έχει σημασία να μπορέσει να πείσει ότι οι εκκλήσεις της περί «διαλόγου» εισακούονται από τους «μεγάλους του πλανήτη».
Η Γερμανία ως ισχυρότερη χώρα της ΕΕ οφείλει να εξηγήσει σε ορισμένους «εμμονικούς» στις ΗΠΑ ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τη Ρωσία ως μια γκρεμισμένη αυτοκρατορία, όπως είχαν συνηθίσει από τη δεκαετία του 1990. Οπως και το ότι οι μεγάλες κρίσεις δεν λύνονται με «διαρροές» πληροφοριών από απροσδιόριστες πηγές.
Η Ρωσία δεν περιβάλλεται από την «ασφάλεια δύο ωκεανών» και είναι λογικό να μην επιθυμεί να είναι περικυκλωμένη από εν δυνάμει εχθρούς. Είναι χαρακτηριστικό για το αίσθημα ανασφάλειας που προκαλούν τα σχέδια για επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά, ότι ακόμα και η αδύναμη έστω φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση στη Μόσχα βλέπει με ανησυχία ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν είναι δηλαδή μια εμμονή του Πούτιν. Αυτά μπορεί να ήταν «ψιλά γράμματα» για τον πρόεδρο Μπους πριν από 15 χρόνια.
Αλλά σε μια περίοδο που ο πρόεδρος Μπάιντεν αγωνιά να αναχαιτίσει μια πλανητική κυριαρχία της Κίνας, θα ήταν φρόνιμο να ασχοληθεί λίγο και με το αίσθημα ασφάλειας των Ρώσων, για να μην τους έχει διαρκώς απέναντί του. Στη Γερμανία υπάρχουν πολιτικοί που το καταλαβαίνουν αυτό και όπως φαίνεται ανάμεσά τους συγκαταλέγεται και ο καγκελάριος Σολτς.
Διαβάστε ακόμα
Η Ρομπέρτα Μέτσολα νέα πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Εκλογές στην Πορτογαλία: Ο Αντόνιο Κόστα προηγείται και κυνηγά την αυτοδυναμία