Ο Μακρόν επιμένει για την «αυτόνομη Ευρώπη» και θυμώνει τους ΝΑΤΟϊκούς
Το ταξίδι του στο Πεκίνο δεν δικαίωσε εκείνους που μιλούσαν για μια γαλλική παρέμβαση με στόχο μια κινεζική… παρέμβαση προς τη Μόσχα για να σταματήσει ο πόλεμος, ωστόσο ο Εμανουέλ Μακρόν γύρισε μάλλον ευχαριστημένος. Ο Γάλλος πρόεδρος έτυχε εντυπωσιακής υποδοχής από τον Σι Τζιπίνγκ, αφού όπως επισημάνθηκε στον διεθνή Τύπο οι δύο πρόεδροι πέρασαν συνολικά έξι ώρες μαζί, έκλεισαν σημαντικές συμφωνίες με σπουδαιότερη εκείνη ύψους 36 δισεκατομμυρίων ευρώ για αγορά αεροσκαφών Airbus από την Κίνα και δεν ήταν καθόλου φειδωλοί στις εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις.
Ηταν μάλιστα κραυγαλέα η αντίθεση στην αντιμετώπιση του Γάλλου προέδρου, εκείνης που έτυχε στην πρόεδρο της Κομισιόν. Αυτό έγινε φανερό από την πρώτη στιγμή κιόλας των αφίξεων τους. Κόκκινο χαλί για το Μακρόν, υποδοχή χωρίς τυμπανοκρουσίες από την «κανονική» είσοδο των ξένων επισκεπτών για την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Η φον ντερ Λάιεν ως «Δούρειος Ιππος» των ΗΠΑ
Ηταν χαρακτηριστική η εκτίμηση ενός Κινέζου αρθρογράφου σε μια ιντερνετική σελίδα που θεωρείται ως ελεγχόμενη από το Υπουργείο Αμυνας στο Πεκίνο: «Η φον ντερ Λάιεν, μια γνωστή φιλοαμερικανική προσωπικότητα, ξεπουλάει την Ευρώπη προς όφελος των ΗΠΑ, και δεν φείδεται προσπαθειών να ωθήσει την Ευρώπη σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία».
Μάλιστα πολλοί ημιεπίσημοι σχολιαστές υποστήριξαν ότι ήταν λάθος του κυρίου Μακρόν που αποφάσισε να τον συνοδεύσει η πρόεδρος της Επιτροπής, που προφανώς είχε αναλάβει το καθήκον να παρακολουθεί τις κινήσεις του για να ενημερώσει την Ουάσιγκτον.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Σι ήταν πιο προσεκτικός στις διατυπώσεις του χωρίς να ποφύγει πάντως τις «μπηχτές»: «Η Κίνα και η ΕΕ οφείλουν να βελτιώσουν τη μεταξύ τους επικοιωνία για να βρουν την σωστή αμοιβαία κατανόηση και να αποφύγουν παρανοήσεις και λάθος εκτιμήσεις».
Η ουσία είναι πάντως πως η αντιμετώπιση της κορυφαίας εκπροσώπου της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας ξεπέρασε τα όρια της απαξίωσης και άγγιξε τα όρια του εξευτελισμού, δείχνοντας ότι ο τρόπος που το Πεκίνο βλέπει τις «θεσμικές Βρυξέλλες» μοιάζει πολύ με εκείνον της Μόσχας.
Ο ίδιος ο Μακρόν αν και προσπάθησε να αποφύγει τέτοιες φραστικές ακρότητες «έσφαξε με το γάντι» την κυρία Ούρσουλα, όταν στην αντιφώνησή του προς τον Σι υποστήριξε ότι «η ΕΕ έχει στρατηγική, η οποία έχει καθοριστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο» δηλαδή από τις κυβερνήσεις και αυτή η στρατηγική είναι ξεκάθαρη. Θυμίζουμε ότι πριν το Μακρόν στο Πεκίνο είχαν ταξιδέψει και ο καγκελάριος της Γερμανίας Ολαφ Σολτς και ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ.
Οι κρίσεις των άλλων
Χαρακτηριστικό ήταν επίσης ότι ο κύριος Μακρόν απέφυγε να θίξει το θέμα της Ταϊβάν, το οποίο εσχάτως «σηκώνουν» σε κάθε ευκαιρία οι ΗΠΑ, εκνευρίζοντας το Πεκίνο. Όλα αυτά δείχνουν μια σαφή προσπάθεια διαφοροποίησης από μια στρατηγική «παρακολουθήματος» των ΗΠΑ και έμμεση δυσαρέσκεια για τις πολύ στενές σχέσεις που έχει αναπτύξει η κυρία φον ντερ Λάιεν με την απέναντι όχθη του Ατλαντικού.
Επιστρέφοντας από το Πεκίνο και μιλώντας μέσα στο προεδρικό αεροσκάφος σε δημοσιογράφους ο Γάλλος πρόεδρος ήταν μάλιστα πιο ξεκάθαρος από ποτέ λέγοντας ότι η Ευρώπη δεν έχει κανένα λόγο να εμπλέκεται σε κρίσεις που δεν είναι δικές της.
«Το παράδοξο θα ήταν, ηττημένοι από τον πανικό, να πιστεύουμε ότι είμαστε απλώς ακόλουθοι της Αμερικής», είπε ο Μακρόν στη συνέντευξη του, όπως αναφέρεται στο Politico. «Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι Ευρωπαίοι είναι αν μας ωφελεί να επιταχύνουμε μια κρίση στην Ταϊβάν; Όχι. Το χειρότερο θα ήταν να σκεφτούμε ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να γίνουμε ακόλουθοι σε αυτό το θέμα και να υιοθετήσουμε την ατζέντα των ΗΠΑ, προκαλώντας την υπερβολική αντίδραση της Κίνας», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Γάλλος πρόεδρος επανέφερε την ιδέα του περί «στρατηγικής αυτονομίας» και έδειξε ανήσυχος από το γεγονός ότι η Ευρώπη έχει αυξήσει την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ για όπλα και ενέργεια και τώρα πρέπει να επικεντρωθεί στην ενίσχυση των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών. Αναφέρθηκε μάλιστα και στην υπερβολική εξάρτηση από το δολάριο. Προφανώς οι δηλώσεις του δεν θα προκαλέσουν κύματα ενθουσιασμού στην Ουάσιγκτον.
