Πυκνό σύννεφο δυσαρέσκειας έχει σκεπάσει τη Γαλλία, με ένα πρωτοφανές κύμα οργής να χτυπά τις μεγαλύτερες πόλεις και τις αντιδράσεις για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, που έχει εξαγγείλει ο Εμανουέλ Μακρόν, να αποτυπώνονται στους δρόμους. Μια πρωτοφανών διαστάσεων κοινωνική και πολιτική κρίση καλείται να αντιμετωπίσει ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος μετά τις κινητοποιήσεις του κινήματος των κίτρινων γιλέκων, το 2018, που θύμισαν σκηνές από τον Μάιο του ΄68, βλέπει να φουντώνει το μέτωπο της αμφισβήτησης.
Η κλεψύδρα αδειάζει μέχρι να ψηφίσουν οι βουλευτές της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης επί των δύο προτάσεων μομφής, τη Δευτέρα, που έχουν κατατεθεί, από το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν και το αριστερό Liot, που υποστηρίζεται από τον Ζαν-Λικ-Μελανσόν, ο οποίος την τελευταία στιγμή απέσυρε τη δική του πρόταση. Σε λίγες ώρες η πολιτική κρίση θα κορυφωθεί, ενώ ανάγλυφα θα αποτυπωθεί η εναντίωση στην απόφαση της κυβέρνησης Μακρόν να αυξήσει το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη. Παρά το γεγονός ότι, όπως προβλέπουν και οι πολιτικοί αναλυτές, οι προτάσεις θα καταψηφιστούν, καθώς από το 1962 μέχρι σήμερα δεν έχει περάσει καμία ανάλογη κίνηση δυσπιστίας, το πολιτικό μέλλον του Γάλλου προέδρου κρέμεται από μια λεπτή κλωστή. Εξελέγη ξανά, την περασμένη χρονιά, με προμετωπίδα την πιο διευρυμένη κοινωνική πολιτική, το γεγονός όμως ότι τα ποσοστά αποδοχής του έχουν πέσει κάτω από ψυχολογικό όριο του 30% και όλο το αριστερό «μπλοκ» έχει στραφεί εναντίον, θυμίζει εποχή ευρείας αποδοκιμασίας του Φρανσουά Ολάντ.
Ήταν Μάιος του 2022 όταν ο Μαρόν υποσχόταν να χτίσει τη δεύτερη θητεία του συσπειρώνοντας δυνάμεις από όλα τα κόμματα εν μέσω ενός πολωμένου κλίματος στο Κοινοβούλιο.
Ένα χρόνο αργότερα κι οι δρόμοι του Παρισιού έχουν παραδοθεί στο χάος. Δακρυγόνα, χημικά, φωτιές, συμπλοκές με την αστυνομία, τόνοι σκουπιδιών. Εικόνα που δεν θυμίζει σε τίποτα την πρωτεύουσα με ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά επισκεψιμότητας τουριστών σε όλο τον κόσμο. Το σκοτάδι που έχει προκαλέσει η ασυμφωνία και η αδιαλλαξία παρασέρνουν τη φωτεινότητα που εξέπεμπε η πόλη σε όλο τον κόσμο, ενώ σε λίγους μήνες, τον ερχόμενο Ιούλιο, θα διεξαχθούν σε αυτό το πυρακτωμένο σκηνικό οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Ο προβληματισμός, όμως, είναι διάχυτος και ο φόβος για την επόμενη μέρα στη Γαλλία είναι ορατός. Τα τεστ αντοχής του πολιτικού συστήματος από τον Μακρόν είναι συνεχή. Ο τεχνοκράτης, όπως συστήθηκε στους ψηφοφόρους, υιοθετεί βαθιά συστημικές πολιτικές.
Αυτήν την στιγμή, η Γαλλία είναι διχασμένη, με τις ακραίες δυνάμεις να γνωρίζουν άνοδο της δημοφιλίας τους και την Μαρίν Λεπέν να υπόσχεται την συνταγματική ανοικοδόμηση της Γαλλίας.
Η κοινωνική συνοχή της Γαλλίας δοκιμάζεται σε μια στιγμή που ο Μακρόν έχει προχωρήσει σε αμφιλεγόμενες μεταρρυθμίσεις του εργατικού κώδικα, καθιστώντας πιο εύκολη την απόλυση εργαζόμενων και καταργώντας την υψηλή φορολογία για τους μεγάλους εισοδηματίες.
Η στάση, δε, της αδιαλλαξίας όσον αφορά στην ηλικία συνταξιοδότησης παραμένει, κάτι που σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές θα επιφερεί σοβαρό πολιτικό κόστος.
Το σκληρό πρόσωπο του τραπεζίτη, της εργασίας του Μακρόν προτού ριχθεί στον πολιτικό στίβο, έχει φανεί.
Το στοίχημα που είχε να αντιμετωπίσει, το 2017 οπότε και εξελέγη για πρώτη φορά, ήταν η επαναφορά της Γαλλίας σε μια πολιτική ομαλότητα ύστερα από την βαθιά απογοήτευση από τη διακυβέρνηση Ολάντ.
Τα αποτελέσματα, όμως, του πρώτου κακού υπολογισμού αποτυπώθηκαν στους γαλλικούς δρόμους το 2018 όταν ο Μακρόν «πλήρωσε» με γενικευμένες κινητοποιήσεις από τα «Κίτρινα Γιλέκα» την απόφαση να αυξήσει τους φόρους καυσίμων. Οι εικόνες από τα πρωτοφανούς έντασης επεισόδια και τη βεβήλωση της Αψίδας του Θριάμβου έκαναν τον γύρο του κόσμου.
Τρία χρόνια αργότερα, το 2021, έφτασε η ώρα της αυτοκριτικής. Η επανεκλογή του Μακρόν και η επικράτησή του έναντι της ακροδεξιάς, που λίγο έλειψε να αναρριχηθεί στην εξουσία, έμοιαζε σαν να γίνεται μια προσπάθεια ανασυγκρότησης και δημιουργίας νέων μεθόδων εφαρμογής της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ο Μακρόν δεσμεύτηκε ότι θα έκανε ό,τι μπορούσε για να εκτονωθεί το κλίμα διχασμού.
Η μαύρη τρύπα του συνταξιοδοτικού όμως εξακολουθούσε να μεγεθύνεται δημιουργώντας τραντάγματα στην οικονομία.
Τον περασμένο Ιανουάριο, ωστόσο, ο Μακρον κατάρτισε το αμφιλεγόμενη σχέδιο βάσει του οποίου το όριο συνταξιοδότησης θα επιμηκυνόταν ως το 2030, κάτι που πυροδότησε τις αντιδράσεις των συνδικάτων και την παράλυση των μέσων συγκοινωνίας κι υπηρεσιών του δημοσίου.
Λίγες ώρες προτού κριθεί η πολιτική τύχη του Μακρον, οι πιθανότητες φαίνεται να είναι υπέρ του όσον αφορά στις προτάσεις μομφής που θεωρείται μάλλον απίθανο να περάσουν όποτε ο Γάλλος πρόεδρος δεν θα οδηγηθεί σε διάλυση του κοινοβουλίου και προκήρυξη εκλογών. Ωστόσο η ενεργοποίηση του άρθρου 49, που του επέτρεψε να περάσει τη μεταρρύθμιση για το συνταξιοδοτικό χωρίς ψηφοφορία, θα εντείνει την πολιτική πόλωση. Την ίδια στιγμή, το πρωτοφανές – για τα δεδομένα της σύγχρονης ιστορίας – κύμα διαμαρτυρίας στους γαλλικούς δρόμους και η ακρίβεια δεν είναι απίθανο να ξεβράσουν μια βαθιά προβληματική κατάσταση, με έναν λαό παραδομένο στην κόπωση και τη δυσαρέσκεια να έχει χάσει την εμπιστοσύνη του.
Άμεση κλήση του πρώην Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ στην Επιτροπή Θεσμών ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ
Νέα ανατροπή στην υπόθεση της Credit Suisse– Για εξαγορά από την UBS κάνουν λόγο οι Financial Times
