Ο θάνατος μιας υπερήλικης γυναίκας, μητέρας και γιαγιάς μπορεί να συγκινήσει πολύ κόσμο, όσο αμφιλεγόμενη και αν ήταν ως προσωπικότητα όταν ζούσε. Τι γίνεται όμως, όταν είναι βασίλισσα σε μια από τις μακροβιότερες μοναρχίες του πλανήτη;
Τις μέρες αυτές, δεν πέρασε από κανένα μέσο, παγκοσμίως, αδιάφορος ο θάνατος της Βασίλισσας Ελισάβετ. Εξυπακούεται ότι ήταν κάτι αναμενόμενο για τη Βρετανία, όπου ουσιαστικά αλλάζει για δεύτερη φορά σε λιγότερο από μια δεκαετία κεφάλαιο η χώρα. Μετά το Brexit, τα βλέμματα όλων στράφηκαν στη Βρετανία. Ο θάνατος της 96χρονης βασίλισσας, η διαδοχή από τον Κάρολο αλλά και τα έθιμα που διαρκούν αρκετές μέρες έκαναν το βρετανικό πένθος, ριάλιτι σόου.
Κάθε λεπτομέρεια, ακόμη και μια αράχνη που περπατούσε πάνω στο φέρετρο, πήρε τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που της αναλογούν, άθελα της. Είναι γεγονός ότι περίπου 26 εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν την κηδεία, καταγράφοντας το μεγαλύτερο τηλεοπτικό ακροατήριο. Για αυτό, μόνο στη Βρετανία. Ήδη οι σεναριογράφοι της σειράς «το στέμμα» τρίβουν τα χέρια τους.
Όμως, παρόμοια ήταν η κάλυψη και από τα υπόλοιπα ξένα και ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Την ίδια ημέρα, πολλά κανάλια διέκοψαν τη ροή του προγράμματος τους για να μπορέσουν να μεταδώσουν live την κηδεία της. Και τις προηγούμενες ημέρες φυσικά, μάθαμε με πάσα και ίσως αχρειαστή λεπτομέρεια τα όσα συμβαίνουν στο παλάτι. Κυρίως, τα σκάνδαλα – αγαπημένο θέμα- που τα ακολουθεί.
Όταν την ίδια ώρα, συζητάμε για τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται χωρίς στην πραγματικότητα να έχουμε βρει μια λύση. Όταν ακόμη, ο πόλεμος εντός της Ευρωπαϊκής «γειτονιάς» μαίνεται με αμφίβολο το μέλλον και την εξέλιξη της, είναι εντυπωσιακό και όχι με την καλή έννοια, η παγκόσμια υστερία και την φρενίτιδα σε όλα τα ΜΜΕ.
Γιατί μας αφορά, λοιπόν, ένας θεσμός που καταργήσαμε στη χώρα πριν από περίπου μισό αιώνα; Μήπως είναι απλά ένα ριάλιτι με περισσότερο παραμύθι και διαμάντια;
