ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ: Πόσο κοντά, πόσο μακριά

Με αφορμή την ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ μπορούμε να κάνουμε ορισμένες εκτιμήσεις για το πώς η ηγεσία του κόμματος θα διαχειριστεί το ερώτημα που θα προκύψει μετά τις κάλπες. Πού συμφωνεί και πού διαφωνεί με τα άλλα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και κυρίως με τον ΣΥΡΙΖΑ.

● Ο κ. Ανδρουλάκης τόνισε ότι σήμερα «βιώνουμε την πλήρη αποκαθήλωση και ηθική απαξίωση» του επιτελικού κράτους του Κυριάκου Μητσοτάκη, το οποίο χαρακτήρισε ως ένα απόλυτα συγκεντρωτικό, κλειστό και αδιαφανές σύστημα ελέγχου και νομής της εξουσίας στο μέγαρο Μαξίμου.

■ Δεν λέει κάτι διαφορετικό ο ΣΥΡΙΖΑ.

● Αναφερόμενος στο σκάνδαλο των υποκλοπών, τόνισε ότι στην Εξεταστική η κυβέρνηση μπλοκάρει την κλήση των κατεξοχήν εμπλεκόμενων προσώπων και οχυρώνεται πίσω από το απόρρητο «μαζί με απειλές για δεκαετείς ποινές σε όποιον τολμήσει να συμβάλει στην αποκάλυψη της αλήθειας».

■ Στην ίδια επιθετική γραμμή κατά της κυβέρνησης κινείται και ο ΣΥΡΙΖΑ.

● «Ξέραμε για τον “Μεγάλο Αδελφό”, αλλά ούτε μας περνούσε από τον νου ότι θα βρεθούμε να μας ακούει ο “μεγάλος ανιψιός” για λογαριασμό του “μεγάλου θείου”! Κρίμα που δεν ζει ο Οργουελ να ξαναγράψει το βιβλίο του», δήλωσε ο κ. Ανδρουλάκης.

■ Για Μεγάλο Αδελφό, για φαμίλια, για κυβέρνηση Α.Ε. (ανώνυμη εταιρεία), για φαύλο καθεστώς, για παρακράτος έχουν μιλήσει και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και στελέχη της Κουμουνδούρου.

● Κατά τον κ. Ανδρουλάκη, «το σλόγκαν “Συνέπεια – συνέχεια – σταθερότητα”, που διαφήμισε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ, στην πραγματικότητα σημαίνει “Ασυνέπεια – πισωγύρισμα – αστάθεια”. Αλλωστε αυτές οι πρακτικές του ελέγχου των ΜΜΕ, της παγίδευσης των πολιτικών αντιπάλων και των παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη μάς θυμίζουν άλλες δεκαετίες», είπε επίσης ο κ. Ανδρουλάκης.

■ Στο θέμα αυτό ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσχωρεί στην άποψη του ΣΥΡΙΖΑ. Ισως είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ αναφέρεται τόσο εμφατικά σε παρεμβάσεις της κυβέρνησης στον χώρο της Δικαιοσύνης και στις πρακτικές ελέγχου των μέσων μαζικής ενημέρωσης που χρησιμοποιεί το μέγαρο Μαξίμου.

Προφανώς έπαιξαν ρόλο και η διαχείριση που κάνει η κυβέρνηση στο σκάνδαλο των υποκλοπών και η αμήχανη (;) σιωπή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και η στάση των φιλοκυβερνητικών δικτύων πληροφόρησης, τα οποία, με εξαιρέσεις για να είμαστε ακριβείς, αναμεταδίδουν σε πλούσιες δόσεις τα επιχειρήματα Μητσοτάκη για το απόρρητο, την εθνική ασφάλεια, διακινούν τις θεωρίες συνωμοσίας που κατασκευάζει η κυβέρνηση (δάκτυλος Πούτιν) και προσπαθούν διά του συμψηφισμού να δέσουν το κυβερνητικό αφήγημα ότι αυτή είναι η κανονικότητα.

Τα ίδια πάνω-κάτω με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ λέει για τα επίμαχα ζητήματα και το ΜέΡΑ25. Ο κ. Ανδρουλάκης πάντως και οι συνεργάτες του δεν πετάνε τη σκούφια τους για να συνεργαστούν με το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη. Το ΚΚΕ το αφήνουμε έξω από τη συζήτηση, γιατί, όπως δηλώνει με κάθε ευκαιρία, δεν το αφορά η υπόθεση των κυβερνήσεων συνεργασίας με τα αστικά κόμματα. Κάηκε στον χυλό (συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία το 1989), φυσάει τώρα και το γιαούρτι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι το ΚΚΕ άσκησε σκληρή κριτική στο αδελφό κόμμα της Πορτογαλίας επειδή συνεργάστηκε με τους Σοσιαλιστές. Η μείωση της επιρροής του Κ.Κ. Πορτογαλίας στις τελευταίες εκλογές στη χώρα της Ιβηρικής ενισχύει τη θέση του ΚΚΕ στο συγκεκριμένο θέμα.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει βάλει τρεις όρους για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας:

• 1) Να ενισχυθεί η κοινοβουλευτική δύναμη του κόμματός του. Αυτονόητο. Αλλο θα είναι το διαπραγματευτικό εκτόπισμά του αν είναι κοντά στους δύο πρώτους, άλλο αν μείνει καθηλωμένο στα γλίσχρα ποσοστά της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης. Δεν θέλει να είναι τσόντα. Θέλει να είναι σχεδόν ισότιμος εταίρος. Οι πολίτες θα αποφασίσουν γι’ αυτό.
• 2) Οπως έχει δηλώσει πολλές φορές, για να συμμετάσχει το ΠΑΣΟΚ σε κυβέρνηση συνεργασίας, αυτή πρέπει να έχει σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση. Με τη Δεξιά δεν μπορεί να συμβεί αυτό. Με τον ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι δυνατόν να υπάρξει συμφωνία σε ορισμένα κεντρικά ζητήματα. Αλλωστε ο Αλ. Τσίπρας καλείται συνεχώς ως παρατηρητής στις συνόδους των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών.
• 3) Στην κυβέρνηση που θα συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι πρωθυπουργός ούτε ο Τσίπρας ούτε ο Μητσοτάκης. Ας αφήσουμε έξω τον Μητσοτάκη γιατί δεν καλύπτει τον δεύτερο όρο (σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση). Μπορεί να επιβάλει την άποψή του ο κ. Ανδρουλάκης στον Αλ. Τσίπρα; Υπάρχει προηγούμενο. Το 1989 δεν έγινε πρωθυπουργός ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος (Κωνσταντίνος Μητσοτάκης) αλλά ένα στέλεχος της Δεξιάς (Τζαννετάκης). Ηταν ο όρος που είχε βάλει ο ενιαίος Συνασπισμός για να δεχτεί να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Επαναλαμβάνεται η Ιστορία; Παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα (ο Καρλ Μαρξ έχει πει τα περί φάρσας και τραγωδίας), ο κ. Ανδρουλάκης πιστεύει ότι μπορεί να επαναληφθεί. Φαντάζομαι ότι θα ερωτηθεί ο Αλ. Τσίπρας την Κυριακή στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ.

Πηγή: efsyn.gr