Το λιγότερο αμηχανία έχει προκαλέσει στην κυβέρνηση η πρώτη δικαστική νίκη που πέτυχαν οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ, στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν τις απολύσεις και την εκποίηση της ιστορικής μεταλλουργίας με τα πολύτιμα αποθέματα νικελίου. Το πάγωμα των απολύσεων μέχρι τις 6 Μαίου που προβλέπει ουσιαστικά η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας καθιστά εξαιρετικά αμφίβολο αν σε μια περίπου εβδομάδα, στις 31 Μαρτίου, η Mytilineos και η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με δυο ακόμη ξένες εταιρείες θα εμφανιστούν να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές για την απόκτηση της μεταλλουργίας στη Λάρυμνα, των ορυχείων και εγκαταστάσεων στην Εύβοια, την Καστοριά και την Αθήνα. Είναι μια εξαιρετικά πιθανό πλέον οι δυο παράλληλοι διαγωνισμοί που «τρέχουν» ο Ειδικός Διαχειριστής της ΛΑΡΚΟ, ως εκπρόσωπος της ΔΕΗ και της Εθνικής που κατέχουν το 45%, και το ΤΑΙΠΕΔ (Δημόσιο) που κατέχει το 55% να κηρυχθούν άγονοι ή να κλείσουν χωρίς καμιά προσφορά.
Η δικαστική απόφαση που δημοσιοποιήθηκε την Τρίτη κάνει εν μέρει δεκτή την προσφυγή πέντε σωματείων που εκπροσωπούν τους 1060 υπό απόλυση εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, αποδεχόμενο εμμέσως ότι η διαδικασία που ακολούθησε η Ειδική Διαχείριση της εταιρείας, σε στενή συνεργασία με την κυβέρνηση, παραβιάζει τη νομοθεσία για τις ομαδικές απολύσεις και τις υποχρεώσεις ενημέρωσης και διαβούλευσης με τους απολυόμενους εργαζόμενους. Η εξέλιξη εκθέτει την κυβέρνηση συνολικά, αλλά πολύ ειδικά τον Κ. Χατζηδάκη, ο οποίος ως υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας το 2020 προώθησε τη «λύση» πώλησης της ΛΑΡΚΟ και ως υπουργός Εργασίας φέτος επικύρωσε (δια του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας) μια παράτυπη διαδικασία απολύσεων που μπλόκαρε η δικαιοσύνη. Εκθέτει επίσης τρεις ακόμη υπουργούς της κυβέρνησης, δύο από τους οποίους εκλέγονται στη Φθιώτιδα, τον νομό που θα πληγεί βαρύτατα από ενδεχόμενο λουκέτο στη μεταλλουργία: τον Χ. Σταϊκούρα, που έχει μείνει μόνος στην υπεράσπιση του «μονόδρομου» πώλησης της ΛΑΡΚΟ, τον άσπονδο συνάδελφό του Γ. Οικονόμου, κυβερνητικό εκπρόσωπο, που τηρεί αποστάσεις ασφαλείας από το θέμα που καίει τους ψηφοφόρους της περιοχής, και τον Κ. Σκρέκα που αποφεύγει κάθε δημόσια επαφή και συσχέτιση με το θέμα, αν και είναι επιφορτισμένος να απαλλάξει τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες από εκκρεμότητες με τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις της εταιρείας. Ο,τι δεν έκαναν για χρόνια για την κρατική προβληματική, αφήνοντάς την εκτεθειμένη σε περιβαλλοντικά πρόστιμα, το κάνουν σε λίγες μέρες για την οσονούπω ιδιωτική ΛΑΡΚΟ, αν βέβαια τελεσφορήσουν οι διαγωνισμοί.
Η κραυγαλέα σιωπή των εμπλεκόμενων υπουργών στην πρώτη δικαστική νίκη των εργαζόμενων που φρενάρει τις απολύσεις και ορθώνει εμπόδια στην πώλησή της ΛΑΡΚΟ προδίδει τρία τουλάχιστον προβλήματα στον χειρισμό της:
- Πρώτον, τις σημαντικές διαφωνίες τακτικής και ουσίας και τον υπόγειο πόλεμο επίρριψης ευθυνών για το ενδεχόμενο φιάσκο ανάμεσα στα συναρμόδια υπουργεία.
- Δεύτερον, τα ισχυρά κυβερνητικά διλήμματα για τη συνέχεια, δεδομένου ότι το πάγωμα των απολύσεων για τουλάχιστον ενάμιση μήνα οδηγεί αναγκαστικά ή σε άγονους διαγωνισμούς (χωρίς προσφορές ή με εξευτελιστικά τιμήματα) ή σε νέα μετάθεση της προθεσμίας για την κατάθεση δεσμευτικών προσφορών από τους υποψήφιους επενδυτές.
- Τρίτον, τα βαθιά ρήγματα στο κυβερνητικό αφήγημα για μια απαξιωμένη και προβληματική επιχείρηση που μόνο κόστη στον προϋπολογισμό προκαλεί. Η ουκρανική κρίση έφερε με απροσδόκητο τρόπο στο προσκήνιο το νικέλιο και τον ζωτικό ρόλο του στη χαλυβουργία και στις μπαταρίες αυτοκινήτων. Το άλμα τιμής του μετάλλου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου, παρά τη διοικητική «διόρθωση» που ακολούθησε με το κλείσιμο της αγοράς, αποκαλύπτει ότι η ελληνική μεταλλουργία μπορεί να «χτυπήσει» έσοδα άνω των 800 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Και με μια επένδυση 200 εκατ. ευρώ στην υδρομεταλλουργία για την ανάκτηση νικελίου και κοβαλτίου για την παραγωγή μπαταριών, τα έσοδα μπορεί να φτάσουν και το 1 δις. ευρώ. Και μιλάμε για την τελευταία βαριά βιομηχανία της χώρας που εξάγει το 100% του προϊόντος της.
Διαβάστε επίσης:
Ο Πόλεμος «παγώνει» τις επενδύσεις, τα σχέδια χρηματοδοτήσεων και τις εξαγορές
