Ο Αλέξης Τσίπρας αφιέρωσε πολύ χρόνο στη συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΙ, για να επαναφέρει με ένταση την πρόσκλησή του προς το Κίνημα Αλλαγής, αλλά και τα άλλα κόμματα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, για τη συγκρότηση μίας προοδευτικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής.
Επικαλέστηκε δε το παράδειγμα ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες έχουν την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα και «κυβερνήσεις συνεργασίας με προγραμματικές συμμαχίες». Και υπενθύμισε ότι «η διαχωριστική γραμμή εκφράζεται παραδοσιακά και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και στον κόσμο, ανάμεσα στη Δεξιά και στις δυνάμεις τις προοδευτικές. Όλοι όσοι αυτοαποκαλούνται ως προοδευτικές δυνάμεις και βρίσκονται στην ευρύτερη κατεύθυνση της ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους για να υπάρξει στήριξη της κοινωνίας, μπορούμε να βρούμε ένα μίνιμουμ πλαίσιο για να διαμορφώσουμε μια πολιτική που θα δώσει ανάσα και προοπτική σε όσους σήμερα δοκιμάζονται».
Η πρώτη αντίδραση από το Κίνημα Αλλαγής ήταν μία αυστηρή υπενθύμιση του τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν και ιδίως με την κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστεί με τον Πάνο Καμμένο, αλλά με ένα ύφος, που δεν αποκλείει ότι στο μέλλον να υπάρξει περιθώριο συμπόρευσης. Δεν υπάρχει άλλωστε κανένας ουσιαστικός λόγος να απορριφθεί οτιδήποτε σχετικά με το μετεκλογικό πεδίο, που θα προκύψει από την απλή αναλογική και με εμφανή πλέον τη μεγάλη φθορά της κυβέρνησης, που καταγράφουν σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις.
Κι αυτό διότι τόσο η Κουμουνδούρου, όσο και η Χαριλάου Τρικούπη βλέπουν ένα άκρως ενδιαφέρον στοιχείο στις τελευταίες μετρήσεις των τάσεων στην κοινή γνώμη. Ειδικά στην δημοσκόπηση της MARC, που δημοσιοποιήθηκε χθες, αυτό το στοιχείο ήταν ευκρινέστατο και αφορά στο τι είδους κυβέρνηση θα ήθελαν οι πολίτες να προκύψει μετά τις εκλογές. Η εταιρία καταγράφει ότι μόλις το 26,9% των ερωτηθέντων απαντά «αυτοδύναμη ΝΔ», ένα ποσοστό που είναι πολύ μακριά από το 38%-39% που θέλει ο νόμος της ενισχυμένης αναλογικής για την κατάκτηση της αυτοδυναμίας. Όμως αυτό το εύρημα συνοδεύεται από ένα άλλο, ακόμα πιο ενδιαφέρον: Ότι ακόμα και το άθροισμα των όσων λένε «αυτοδύναμη ΝΔ» και «κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΚΙΝΑΛ», δεν φτάνει το όριο της αυτοδυναμίας, που θέτει ο εκλογικός νόμος! Κι αυτό διότι «κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΚΙΝΑΛ» θέλει μόλις το 10,8%, όπερ σημαίνει ότι το μέτωπο της «δεξιάς-κεντροδεξιάς, με ολίγη από δεξιόστροφη κεντροαριστερά», υπολείπεται του στόχου για ένα πλειοψηφικό ρεύμα, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία.
Τουναντίον και εδώ έχει επίσης πολύ ενδιαφέρον, το προοδευτικό μπλοκ δείχνει μία ισχυρή δυναμική. Παρότι το αίτημα για «αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ» ξεκινάει αυτή την ώρα από πολύ χαμηλά (ποσοστό 11,1%), οι συνδυασμοί που περιγράφουν μία κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο έχουν δυναμική. Κι αυτό διότι ένα ποσοστό 15,7% θέλει κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, ενώ αυτοδύναμο ΚΙΝΑΛ θα ήθελε το 2,8%. Αθροιστικά το μπλοκ αυτό προσεγγίζει το 30%, έχοντας πολύ μεγαλύτερες δεξαμενές από το αίτημα για μία συντηρητική κεντροδεξιά ή δεξιά κυβέρνηση. Κι αυτό διότι αριστερά μίας συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ –ΚΙΝΑΛ και εντασσόμενα στο ευρύτερο προοδευτικό μέτωπο υπάρχουν δύο κόμματα, που είναι σήμερα στη Βουλή (ΚΚΕ, ΜΕΡΑ25), με ό,τι σημαίνει αυτό, αλλά και άλλες μικρότερες δυνάμεις με ισχυρά αντιδεξιά αντανακλαστικά. Αντιθέτως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το κοινό των δεξιών εξτρεμιστικών κομμάτων και σχηματισμών ενδιαφέρεται να δώσει, σε ένα τέτοιο δίλημμα, προτίμηση σε μία κυβέρνηση Μητσοτάκη με οποιαδήποτε σύνθεση.
Ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός ότι οι περισσότεροι πολίτες, που τοποθετούνται για το πού πρέπει να πάει το ΚΙΝΑΛ, δείχνουν προς μία συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ (15,7%), παρά με τη ΝΔ (10,8%)!
Πράγμα που σημαίνει ότι μεταβάλλονται οι διαθέσεις της βάσης του Κινήματος Αλλαγής σε σχέση με την παλιά, σχεδόν «λατρεία» που είχε προς τον κ. Μητσοτάκη, αλλά σπάει οριστικά, τουλάχιστον στην εκλογική βάση το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο. Εάν υπολογίσει κανείς ότι στο ερώτημα για το ποιος εκφράζει καλύτερο το χώρο του κέντρου, το ΚΙΝΑΛ είναι πρώτο (27,7%), με τη ΝΔ δεύτερη (27,3%), αλλά και ισχυρή παρουσία ΣΥΡΙΖΑ (18,2%) – άρα το αίτημα μίας προοδευτικής κυβέρνησης μπορεί να βρει πρόσφορο έδαφος στον κρίσιμο αυτό πολιτικό και κοινωνικό χώρο – τότε διαμορφώνονται όροι για εκπλήξεις, σε σχέση με όσα ίσχυαν ως τώρα, στις επόμενες εκλογές.
Οι εκλογές δεν είναι μια τόσο μακρινή υπόθεση
Ενδείξεις αποκλιμάκωσης, αλλά τα σύννεφα πολέμου παραμένουν πάνω από την Ουκρανία
Προς μαζικές αιτήσεις ρύθμισης λογαριασμών ρεύματος λόγω των υπέρογκων χρεώσεων
