Λυπάμαι πολύ για τον Πέτρο Δούκα και τη διαγραφή του από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, της οποίας υπήρξε βουλευτής και υπουργός.
Δεν λυπάμαι για την απώλεια κομματικής στήριξης που υπέστη, αυτή υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να του φανεί πολιτικά χρήσιμη. Έτσι κι αλλιώς, όλοι ξέρουν ότι δεν είναι το χρίσμα που κάνει τον επιτυχημένο και δημιουργικό δήμαρχο – μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει. Κι αν συχνά οι τοπικές κοινωνίες πέφτουν στην παγίδα και ψηφίζουν τον εκλεκτό ενός κόμματος, το κάνουν, νομίζω, περισσότερο λόγω έλλειψης ελκυστικής εναλλακτικής λύσης παρά γιατί προσβλέπουν στα κυβερνητικά δεκανίκια. Αν ήταν έτσι η Ελλάδα θα ήταν γεμάτη επιτυχημένους δημάρχους, πράγμα που, όπως όλοι ξέρουμε, δεν συμβαίνει.
Ο δήμαρχος Σπάρτης θα μπορούσε να έχει χάσει το κομματικό χρίσμα επειδή ύψωσε το ανάστημά του σε κεντρικές πολιτικές που υποσκάπτουν τα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας που εκπροσωπεί.
Θα μπορούσε να πέσει σε δυσμένεια επειδή διεκδίκησε με πείσμα πόρους και άλλα εργαλεία για την εφαρμογή εμπνευσμένων πολιτικών που θα έδιναν ανάσες στην τοπική κοινωνία.
Θα μπορούσε να έχει διαγραφεί επειδή είπε την αλήθεια γύρω από το πώς ασκείται η δημοτική εξουσία από δημάρχου του δικού του είδους.
Λυπάμαι τον Πέτρο Δούκα γιατί το τίμημα που πληρώνει δεν έχει καμία σχέση με όλ’ αυτά τα ηρωικά.
Πληρώνει το τίμημα για το γεγονός ότι είπε την αλήθεια, ναι. Μόνο που η αλήθεια του είναι φθηνή και ποταπή.
Ας σταθούμε λίγο παραπάνω σ’ αυτό το σημείο. Η αλήθεια του Πέτρου Δούκα είναι ότι το 2007 είχαν κατέβει στην πυρόπληκτη Ηλεία με τσάντες και αποζημίωναν. Ότι έδιναν χρήματα σε όποιον τους έλεγε καλημέρα και κάπως έτσι γύρισαν το παιχνίδι. Ποιος τα λέει όλ’ αυτά; Ο τότε υφυπουργός Οικονομικών – υπεύθυνος για τη διαχείριση του δημόσιου χρέους.
Εποποιία!
Αν είναι τόσο καλός ως δήμαρχος όσο ήταν και ως υφυπουργός, καλό θα ήταν να τον διαγράψουν και οι δημότες του.
«Δεν αντέχει» άλλο χειμώνα η κυβέρνηση-Εκλογές τον Σεπτέμβριο βλέπει ο Ηλίας Νικολακόπουλος