Μετά τα τελευταία «χτυπήματα» από New York Times και Politico που δημιούργησαν πανικό στο Μαξίμου και έφεραν αήθεις επιθέσεις και στοχοποίηση δημοσιογράφων, ήρθε η σειρά των Financial Times να ασχοληθούν με το σκάνδαλο.
Σε ρεπορτάζ της η εφημερίδα επισημαίνει ότι αυξάνεται η πίεση προς τον πρωθυπουργό και κάνει λόγο για «οξύ πολιτικό πρόβλημα».
Η έγκυρη εφημερίδα παρουσιάζει το σκάνδαλο υποκλοπών της ΕΥΠ με κορύφωση την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη, ενώ καταγράφει τα ερωτήματα που είχαν δημιουργηθεί από την περίοδο της εκλογής Μητσοτάκη, όταν πήρε υπό τον έλεγχό του την ΕΥΠ και έβαλε ως επικεφαλής τον Παναγιώτη Κοντολέωντα.
Παράλληλα, αναφέρεται στη μάχη που είναι σε εξέλιξη στη Βουλή, ενώ μιλά για κοινό μέτωπο της αντιπολίτευσης με στόχο να πληγή η εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι Financial Times παραμένουν προσεκτικοί στις διατυπώσεις τους, παρουσιάζοντας, ωστόσο, αριθμητικά στοιχεία που έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον. Η εφημερίδα επισημαίνει ότι, όπως έγινε γνωστό, υπάρχουν 15.000 περιπτώσεις παρακολούθησης την τελευταία τριετία. Το 2004 όταν, λόγω Ολυμπιακών, η χώρα θεωρούνταν στόχος τρομοκρατικής επίθεσης, ο αριθμός αυτός ήταν λιγότερος από 500.
Φιλοξενεί, ακόμη, δηλώσεις του Δημήτρη Παπαδημητρίου, καθηγητή πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, ο οποίος σημειώνει ότι το σκάνδαλο θα μπορούσε «να χαλάσει την εικόνα που χτίζει προσεκτικά τα τελευταία χρόνια ο Μητσοτάκης ότι πρόκειται για έναν πολιτικό με φιλελεύθερες απόψεις για την οικονομία και τα κοινωνικά ζητήματα».
Τέλος, ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι Financial Times στέκονται στην τελευταία δημόσια τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν είχε κάνει λόγο για «σκοτεινές δυνάμεις», φιλοξενώντας ανώνυμη κυβερνητική διαρροή, η οποία επαναφέρει το σενάριο για ρωσικό δάκτυλο.
Η ανάμειξη της Ρωσίας στο σκάνδαλο παρακολουθήσεων, άλλωστε, ήταν μια από τις πρώτες δικαιολογίες που χρησιμοποίησε η κυβερνητική πτέρυγα και τώρα, όπως αναφέρουν οι FT «άτομο κοντά στον Μητσοτάκη δηλώνει ότι τα λόγια αυτά ήταν νύξη προς τη Ρωσία καθώς η Ελλάδα αντιτίθεται στην εισβολή στην Ουκρανία. Δεν μπορεί να είναι απλή σύμπτωση το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες έχουμε δει προσπάθειες αποσταθεροποίησης μιας σειράς από Ευρωπαϊκές χώρας με έμμεσους ή άμεσους τρόπους».
