Πότε θα γίνουν εκλογές; Αυτή είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Δεκάδες δημοσιεύματα ασχολούνται καθημερινά με το αν και πότε θα προκηρυχθούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ενώ τόσο οι αρχηγοί όσο και οι βουλευτές και τα στελέχη κομμάτων προετοιμάζονται για παν ενδεχόμενο.
Ποιά όμως είναι η πραγματικότητα; Πάμε ή όχι για εκλογές το φθινόπωρο ή στο τέλος της τετραετίας όπως επαναλαμβάνει ξανά και ξανά ο πρωθυπουργός αφήνοντας ελάχιστα παραθυράκια για την επίσπευσή τους; Θα επιχειρήσει να “αποδράσει”, όπως ισχυρίζεται η αντιπολίτευση ή θα εκμεταλλευτεί τη θετική συγκυρία του τέλους του καλοκαιριού, μετά από ένα επιτυχημένο τουριστικό καλοκαίρι ωστε να διεκδικήσει μία δεύτερη 4ετία;
Ας αρχίσουμε από το τελευταίο ερώτημα. Ενα βασικό αξίωμα της πολιτικής λέει ότι ποτέ ένας πρωθυπουργός δεν αποφασίζει πρόωρες εκλογές αν δεν είναι βέβαιος ότι θα νικήσει. Αρα δεν μπαίνει θέμα “απόδρασης”. Βέβαια αυτό το αξιώμα ισχύει υπό κανονικές συνθήκες και όχι όταν τα σύννεφα μία οικονομικής καταστροφής αλλά και οι εξωτερικές απειλές για τη χώρα πυκνώνουν επικίνδυνα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του είναι βέβαιοι ότι η Νέα Δημοκρατία θα είναι πρώτη στις επόμενες κάλπες που θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής κάτι που μέχρι στιγμής αποτυπώνουν όλες οι δημοσκοπήσεις παρά τη φθορά της κυβέρνησης που όμως δεν κεφαλαιοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Εκείνο που προσπαθούν να υπολογίσουν είναι το αν και κάτω από ποιές συνθήκες η φθορά μπορεί να επιταχυνθεί και να μην είναι αντιστρέψιμη. Είναι δεν πεπεισμένοι ότι οι διαρροές θα είναι προς τα δεξιά τους και όχι προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που φαίνεται να χάνει τη δυναμική που είχε τους πρώτους μήνες από την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη.
Σε μία τέτοια περίπτωση τα πράγματα θα είναι σχετικά πιο εύκολα για τη ΝΔ καθώς με μία συντηρητική ρητορική του “Χάος ή σταθερότητα” και βγάζοντας μπροστά τα πιο (ακρο)δεξιά στελέχη της θα μπορέσει είτε να επανασυσπειρώσει του ψηφοφόρους της είτε να στρώσει το χαλί για μια μετεκλογική συνεργασία με όποιο κόμμα ενισχυθεί εκ δεξιών της, με πιθανότερη της Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Κάτι όμως που θα τσαλακώσει το φιλελεύθερο και φιλοευρωπαϊκό προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μικρό το κακό, λένε κάποιοι.
Τι θα γίνει όμως αν τα πράγματα δεν πάνε καλά μέσα στο καλοκαίρι; Αν ο τουρισμός και τα έσοδα από αυτόν δεν είναι αυτά που προσδοκούν; Αν έχουμε πάλι καταστροφικές πυρκαγιές; Αν υπάρξουν προσφυγικά-μεταναστευτικά κύματα; Αν επιδεινωθεί η κατάσταση τόσο στην ενεργειακή όσο και στην επισιτιστική κρίση; Αν, τέλος, υπάρχει ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο;
Εκεί, όλα συνηγορούν στο ότι θα είναι λάθος να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές καθώς αυτό θα σημαίνει υπηρεσιακές κυβερνήσεις για έναν, δύο ή και περισσότερους μήνες αν χρειαστεί αυτές οι εκλογές να επαναληφθούν έτσι ώστε να υπάρξει κυβέρνηση πλειοψηφίας, αυτοδύναμη ή με συνεργασίες. Τότε το πιθανότερο θα είναι η χώρα να πάει σε εκλογές στο τέλος της 4ετίας έχοντας βγει από έναν ούτως ή άλλως πολύ δύσκολο χειμώνα με μια κοινωνία στα όρια των αντοχών της.
Αρα, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να σταθμίσει ο πρωθυπουργός είναι το αν θέλει να έχει μία καταστροφή πίσω του ή εξαιρετικά δύσκολες προκλήσεις μπροστά του. Κι αυτό είναι κάτι που θα μετράει καθημερινά, από σήμερα μέχρι και τα τέλη Αυγούστου.
Το δεύτερο πράγμα που θα πρέπει να εκτιμήσει είναι αν όλο αυτό που συμβαίνει και αυτό που έρχεται θέλει και μπορεί να το αντιμετωπίσει μόνος του ή μέσα από μία συγκυβέρνηση, δύο ή τριών κομμάτων ή ακόμη και οικουμενική με το την τελευταία εκδοχή να προκρίνεται από οικονομικούς και επιχειρηματικούς παράγοντες εντός και εκτός Ελλάδας. Ο ίδιος επιμένει στην αυτοδυναμία και στις καθαρές λύσεις, το επανέλαβε άλλωστε και κατά την επίσκεψή του στην Κύπρο. Είναι όμως κάτι που πιστεύει και επιθυμεί ειλικρινά ή το λέει για λόγους τακτικής αφού οτιδήποτε άλλο θα ακουγόταν ηττοπαθές. Οσοι τον γνωρίζουν καλά λένε ότι ισχύει το πρώτο. Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μοιραστεί την εξουσία και μάλιστα υπό όρους. Πολύ δεν περισσότερο να μην είναι ο ίδιος πρωθυπουργός.
Παρόμοιοι είναι όμως και οι προβληματισμοί στην Κουμουνδούρου και μάλιστα ως προς ένα σημείο συμπίπτουν με εκείνους του Μαξίμου: όσο αργότερα πάμε στις κάλπες τόσο χειρότερα για την κυβέρνηση. Μόνο που σε αυτό το σημείο παρεμβαίνει ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος συμπληρώνει: “Αλλά τόσο χειρότερα και για την κοινωνία. Και γι αυτό πρέπει να φύγουν μία ώρα αρχύτερα!”.
Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν είναι το πότε θα γίνουν οι εκλογές, άλλωστε δηλώνουν έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο και αισιοδοξούν παρά τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν ένα μικρό και εξαιρετικά αργό κλείσιμο της ψαλίδας. Πιστεύουν όμως ότι ακόμη κι αν στην πρώτη κάλπη είναι δεύτερο κόμμα, εάν η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία είναι κάτω από 3%, στις επαναληπτικές εκλογές θα καταφέρουν να κόψουν πρώτοι το νήμα.
Εκείνο που απασχολεί τον Αλέξη Τσίπρα και τη νέα ηγετική ομάδα είναι οι μετεκλογικές συνεργασίες από τις οποίες θα εξαρτηθεί άμεσα και το κατά πόσο θα μπορέσουν ως κυβέρνηση να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις επερχόμενες κρίσεις και απειλές. Κι εδώ τα πράγματα είναι όντως δύσκολα. Με το ΚΚΕ να αρνείται σταθερά κάθε συνεργασία και το ΜΕΡΑ25 να μην αρκεί ακόμη κι αν την επιθυμούσε, το μόνο κόμμα με το οποίο θα μπορούσε θεωρητικά να συνεργαστεί είναι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ η στάση του οποίου όμως δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει πριν το βράδυ των εκλογών. Αλλά και τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν εντός του κόμματος, μεγάλο μέρος του οποίου αισθάνεται καλύτερα με μία συνεργασία με τη ΝΔ παρά με το ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι όμως, τι θα γίνει αν τα ποσοστά του πέσουν πολύ λόγω πόλωσης, στη δεύτερη κάλπη;
Το δεύτερο που απασχολεί πολλά ηγετικά και στελέχη και βουλευτές είναι το αν πρέπει να παραλάβει την καυτή πατάτα και την “καμμένη γη” από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή να τον αφήσει να πιεί το πικρό ποτήρι μέχρι τέλους και τελικής εξουθένωσης. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που λένε πως μπροστά σε αυτό που θα έχουν να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν, το 2015 θα μοιάζει με σχολική εκδρομή.
Ουδείς παρ’ όλα αυτά τολμάει να επιχειρηματολογήσει για τα παραπάνω μπροστά στον Αλέξη Τσίπρα. Η απάντησή του είναι προδιαγεγραμμένη: “Ούτε να το σκέφτεστε! Τώρα όπως και τότε, εμείς θα βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά!”. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι το ίδιο απόλυτος απέναντι σε όσους τον παροτρύνουν για συμμετοχή σε οικουμενική κυβέρνηση. “Συνεργασίες ναι αλλά ποτέ με τη Νέα Δημοκρατία” ήταν η απάντηση που έδινε σε “πηγαδάκια” στη συνέλευση του ΣΕΒ.
Ολα τα παραπάνω είναι βεβαίως στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα που μπορεί να να λογαριάζουν χωρίς τον “ξενοδόχο”…
