«Ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει. Είμαστε στην τελική ευθεία προς τις τελικές κάλπες. Να επιταχύνουμε τον βηματισμό μας». Το κεντρικό μήνυμα του Νίκου Ανδρουλάκη στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ που έγινε την Κυριακή, μπορεί να σημαίνει την έναρξη της πορείας, δεν δείχνει όμως και την κατεύθυνση του βηματισμού.
Το ΠΑΣΟΚ έχει πλέον αρχηγό, έχει νέα όργανα, (όχι και τόσο) νέο όνομα και σύμβολο και θεωρητικά είναι πλήρως έτοιμο για να πάει σε εκλογές. Μένει μόνο να διατυπώσει εκλογικό πρόγραμμα και ψηφοδέλτια. Μία άσκηση όχι και τόσο εύκολη καθώς με αυτά θα επιχειρήσει να προσελκύσει ψηφοφόρους είτε από τα δεξιά του είτε από τα αριστερά. Είτε, ακόμη καλύτερα, και από τις δύο πλευρές.
Μπορεί μέχρι τι κάλπες να μην είναι στρατηγικά σωστό, για τον Νίκο Ανδρουλάκη, να ξεκαθαρίσει το τοπίο ως προς το ενδεχόμενο συνεργασιών, το βράδυ των εκλογών θα πρέπει όμως να είναι έτοιμος να το κάνει. Μέχρι τότε θα επιχειρεί να να διαφοροποιηθεί τόσο από τη ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και να στεγανοποιήσει το κόμμα του προς τα δεξιά και αριστερά του εν όψει της προεκλογικής πίεσης που αναμένει να δεχτεί.
Οπως όμως διακρίνουν πολλοί έμπειροι πολιτικοί παρατηρητές, όλα δείχνουν ότι ο βηματισμός του ΠΑΣΟΚ τείνει να κατευθύνεται προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, ανεξάρτητα από τις προθέσεις και τις δηλώσεις Ανδρουλάκη: προς τα Δεξιά! Ή πιο σωστά, σε μία αντι-ΣΥΡΙΖΑ κατεύθυνση, κόβοντας μία-μία όλες τις γέφυρες με την Κουμουνδούρου.
Η πρώτη μάλλον ήπια σχετικά κόντρα ήταν ο «ελιγμός» Ανδρουλάκη στην προσπάθεια να αποφύγει μια ευθεία απάντηση στο κάλεσμα Τσίπρα από το συνέδριο προς τα «προοδευτικά κόμματα» να ανοίξουν τα χαρτιά τους για την επόμενη μέρα, αφήνοντας να εννοηθεί πως, το ΚΙΝΑΛ ως ρυθμιστής θα μπει σε μια κυβέρνηση όπου δεν θα είναι ούτε ο Μητσοτάκης, αλλά ούτε ο Τσίπρας πρωθυπουργός, επομένως ένα τρίτο πρόσωπο.
«Αν βλέπετε τη ζημιά που κάνει ο κ. Μητσοτάκης και θυμάστε τη ζημιά που έκαναν Τσίπρας-Καμμένος, εμείς δίνουμε την ευκαιρία διά της ψήφου στην παράταξή μας να μην έχετε πρωθυπουργό ούτε τον έναν ούτε τον άλλο και μέσα από ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα να γυρίσει σελίδα ο ελληνικός λαός» είχε πει.
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛΛ, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι σε περίπτωση συνεργασίας, για παράδειγμα με τον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον βγει πρώτος στις εκλογές, θα συνεργαστεί υποδεικνύοντας άλλο πρόσωπο για την πρωθυπουργία από αυτό που πέτυχε την νίκη. Από την πλευρά του ο Τσίπρας απάντησε αφήνοντας να εννοηθεί ότι η στάση αυτή υποκρύπτει «μικρομεγαλισμό» και «αδιαφάνεια», λέγοντας ότι «τους πρωθυπουργούς τους βγάζει ο ελληνικός λαός και οι συσχετισμοί της κάλπης και όχι οι παρακάμαρες». Επιπλέον ενέτεινε την πίεση καλώντας να πει, ποιον θα ήθελε για πρωθυπουργό, ποια τα χαρακτηριστικά του, ειδεμή μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει κάποιον κρυφό άσσο στο μανίκι τον οποίο δεν αποκαλύπτει προεκλογικά στον λαό.
Ακολούθησαν, στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛΛ, οι βαριές εκφράσεις από τον Απόστολο Κακλαμάνη (για το «βυτιοφόρο» του ΣΥΡΙΖΑ) και του ίδιου του Ανδρουλάκη που όχι μόνο δεν επέκρινε αυτές τις δηλώσεις αλλά μίλησε για τους «γενίτσαρους», ενώ ηχηρό «παρών» στο συνέδριο έδιναν πρόσωπα όπως ο Κώστας Σημίτης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η Άννα Διαμαντοπούλου. Σχετικά με αυτό ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στην Όλγα Τρέμη την περασμένη Πέμπτη σχολίασε πως ο Ανδρουλάκης «έχει εκπέμψει αρνητικά μηνύματα και από το Συνέδριο του ΚΙΝΑΛ, τόσο από την αναπαλαίωση των προσώπων που οδήγησαν το Κόμμα αυτό σε πολύ χαμηλά ποσοστά, όσο όμως και από κάποιες εκφράσεις κάποιες ρητορικές, οι οποίες ήταν προσβλητικές για ένα ολόκληρο κόσμο».
Λίγες ώρες αργότερα ξέσπασε η κόντρα για τον Ανδρέα Λοβέρδο και τη Νοβάρτις, με τον ΣΥΡΙΖΑ να εγκαλεί το ΚΙΝΑΛΛ και τον Νίκο Ανδρουλάκη για το ότι δεν παίρνει θέση, αλλά και για τα οικονομικά της Χαριλάου Τρικούπη μετά την αναφορά Ανδρουλάκη στο Ενώπιος Ενωπίω για Ραγκούση και Ξενογιαννακοπούλου. Ως προς αυτό ο Νίκος Ανδρουλάκης πήρε άμεσα θέση: Πρότεινε τον Ανδρέα Λοβέρδο για το Πολιτικό Συμβούλιο!
Ολα αυτά δείχνουν την τελική κατεύθυνση του ΠΑΣΟΚ ως προς τις κυβερνητικές συνεργασίες;
Είναι απλώς ενδείξεις;
Το βέβαιο είναι ότι όσο προχωράμε προς τις εκλογές παράλληλα με την κεντρική πόλωση του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ με τη ΝΔ θα εκτυλίσσεται και μια η πόλωση με του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η δεύτερη ξεκινάει από την Χαριλάου Τρικούπη στο πλαίσιο της δικής της άμυνας και προσπάθειας να αποκρούσει την συμπίεση των δύο βασικών πόλων. Αλλά και του συσχετισμού δυνάμεων εντός του κόμματος, η πλειοψηφία των οποίων μάλλον νιώθει πιο άνετα με μία συνεργασία με τη ΝΔ ενώ εχθρεύεται βαθιά τον αρχηγό και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως αυτά που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ.
