Τι μάθαμε από τα συνέδρια των μεγάλων κομμάτων

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΕΡΖΗ

Με την ολοκλήρωση του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ-Κινάλ συμπληρώθηκε ο κύκλος των εσωκομματικών διαδικασιών των μεγάλων κομμάτων που είχε αρχίσει τον Απρίλιο με τον ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίστηκε με τη Ν.Δ. στις αρχές του μήνα. Ποια είναι τα συμπεράσματα, τα συν και τα πλην όπως καταγράφονται από τις διαδικασίες; Ας τα δούμε

1. Ουδείς εκ των προέδρων αμφισβητείται. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι κυρίαρχος στη Ν.Δ., έχοντας ως βασικό του όπλο την εξουσία και τις δημοσκοπήσεις που παρά τη φθορά της κυβέρνησης τον φέρνουν πρώτο. Οι εσωτερικοί μηχανισμοί του κόμματος έχουν λειτουργήσει με τη Ν.Δ. να είναι ένα καθαρά «μητσοτακικό» κόμμα. Η εσωτερική κριτική όπως παρουσιάστηκε από τον Αντώνη Σαμαρά ήταν ίσως αναμενόμενη αλλά σε αυτή τη συγκυρία τουλάχιστον δεν έχει τη δυναμική ν’ απειλήσει τον πρωθυπουργό. Η διαχείριση των ευρωπαϊκών πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και η ανανέωση της κυβερνητικής θητείας είναι δύο καλοί λόγοι για να κρατηθούν χαμηλά οι όποιες ενστάσεις και διαφωνίες. Το βασικό του ζητούμενο πλέον είναι να μην καεί η χώρα το καλοκαίρι και να βρει ένα καλό timing για τις εκλογές.
2. Ο Αλέξης Τσίπρας κυριάρχησε στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, αποδυνάμωσε την εσωκομματική αντιπολίτευση της Ομπρέλας και μετά τις κάλπες της 15ης Μαίου παίζει μπάλα ολομόναχος στο γήπεδο της Κουμουνδούρου. Η εγγραφή 110.000 νέων μελών αποτελεί καθαρά δικό του επίτευγμα και πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται σε μια νέα εποχή γεμάτη προκλήσεις. Τώρα οφείλει να βγει μπροστά, προβάλλοντας το δικό του πρόγραμμα και τις προτάσεις του ως ουσιαστική εναλλακτική απέναντι στην κυβέρνηση. Η επαναλαμβανόμενη κριτική στα κυβερνητικά πεπραγμένα δεν μπορεί να τον φέρει στην εξουσία από μόνη της.
3. Ο Νίκος Ανδρουλάκης από την άλλη, με φρέσκια την εντολή από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ δείχνει πως θέλει ν’ αλλάξει πολλά στο κόμμα και ν’ αφήσει το δικό του στίγμα. Παραδόξως ίσως να είναι εκείνος που ενδεχομένως να έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα σε περίπτωση που το κόμμα δεν πάει καλά στις επόμενες κάλπες. Ένα μεγάλο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ θα προτιμούσε τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. απ’ ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος ωστόσο γνωρίζει πως κάτι τέτοιο -και με βάση την προηγούμενη, τραυματική εμπειρία, δέκα χρόνια πριν- θα ήταν καταδικαστικό για το μέλλον του. Είναι προφανές πως βασικός του στόχος είναι η επιστροφή των δυσαρεστημένων Πασόκων από τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ και η ισχυροποίησή του. Όσο πιο ψηλά πάει, τόσο πιο άνετα θα κληθεί να διαπραγματευθεί. Οι Λοβερδικοί πάντως ήδη του καταλογίζουν ότι έχει αφήσει πολύ χώρο στον ΣΥΡΙΖΑ.
4. Γενική παρατήρηση και από τα τρία συνέδρια είναι πως επιβεβαιώνεται η κρίση του κομματικού φαινομένου. Πέρα από τα κομματικά στελέχη, τους συνέδρους και τους δημοσιογράφους, η κοινωνία δεν συγκινήθηκε ιδιαίτερα απ’ τα κομματικά συνέδρια. Αυτό επιβεβαιώνεται και απ’ τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν μεγάλο αριθμό αναποφάσιστων αλλά και εξίσου σημαντικό αριθμό πολιτών που θεωρεί την πολιτική ως «αγγαρεία». Η σχέση τους μαζί της εξαντλείται στις κάλπες και μόνο.