Στη νότια ακτογραμμή της πρωτεύουσας της Ελλάδας, ένα πολυαναμενόμενο σχέδιο για τη μετατροπή του πρώην αεροδρομίου της πόλης στη μεγαλύτερη έξυπνη πόλη της Ευρώπης κερδίζει επιτέλους δυναμική, γράφει το Bloomberg.
Μετά από μια δεκαετία καθυστερήσεων, αναδύεται το όραμα του Ελληνικού. Ο Marina Tower, που σύντομα θα είναι ο πρώτος ουρανοξύστης της Ελλάδας, αρχίζει να υψώνεται. Σιδερένιοι σκελετοί διαμερισμάτων σχηματίζονται.
«Υπήρχε δικαιολογημένη δυσπιστία» στις πρώτες μέρες του έργου, είπε σε συνέντευξή του ο Οδυσσέας Αθανασίου, διευθύνων σύμβουλος της Lamda Development.
Απλωμένο σε 6.200 στρέμματα σε απόσταση 20 λεπτών με το αυτοκίνητο έξω από την Αθήνα, το Ελληνικό θα μεταμορφώσει τόσο την ακτογραμμή όσο και τη χώρα. Είναι το είδος του έργου που παρατηρείται κανονικά στην Κίνα ή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, και ένα σημάδι της αναβίωσης της Ελλάδας μετά την κρίση και του επακόλουθου ενθουσιασμού των επενδυτών.
H Lamda εκτιμά ότι θα προσθέσει 2,5 ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ της Ελλάδας, θα δημιουργήσει έως και 80.000 νέες θέσεις εργασίας και φορολογικά έσοδα άνω των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ μετά την ολοκλήρωσή του το 2037. Αναμένεται επίσης να προσελκύσει επιπλέον ένα εκατομμύριο τουρίστες ετησίως.
Οι κάτοικοι του Ελληνικού θα έχουν πρόσβαση σε σχολεία, πάρκα, γραφεία, καταστήματα, ακόμη και στην παραλία σε λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας. Λογισμικό για την επίβλεψη των υπηρεσιών απορριμμάτων, νερού και ενέργειας θα διατίθεται σε όλο το συγκρότημα. «Είναι μια έξυπνη πόλη από άκρη σε άκρη», είπε ο Αθανασίου, προσθέτοντας, «μας αρέσει να την αποκαλούμε «Zip Code Paradise».
Η διαδικασία απογείωσης του Ελληνικού δεν ήταν ομαλή. Όταν η Lamda αγόρασε το οικόπεδο το 2014, τμήματα του ήταν γεμάτα με τα ερείπια του πρώην αεροδρομίου – συμπεριλαμβανομένων των εγκαταλελειμμένων αεροσκαφών – ενώ άλλα μέρη φιλοξενούσαν πρόσφυγες και μετανάστες χωρίς έγγραφα. Οι καθυστερήσεις στη διαδικασία αδειοδότησης επιβάρυναν περαιτέρω τα πράγματα και το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν ουσιαστικά χρεοκοπημένη όταν προτάθηκε το έργο, το έκανε να φαίνεται ακόμη πιο απίθανο.
«Είχαμε έναν κατασκευαστικό τομέα στην Ελλάδα που βρισκόταν στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων δέκα ετών, λόγω της κρίσης», εξήγησε ο Αθανασίου. «Οι άνθρωποι είχαν εγκαταλείψει τη χώρα και οι κατασκευαστικές εταιρείες δεν ήταν τόσο δυνατές όσο παλιά. Το αυξημένο κόστος κατασκευής λόγω της ενεργειακής κρίσης μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία προστέθηκε σε αυτήν την κατάσταση».
