της Παναγιώτας Μπλέτα*
Πως ένας βιασμός γίνεται έγκλημα με βαθύτερες πολιτικές προεκτάσεις;
Ο βιασμός αποτελεί μια ειδεχθή μορφή έμφυλης βίας, της σεξουαλικής βίας, της οποίας τα βαθύτερα αίτια εντοπίζονται στην κουλτούρα σεξισμού μιας κοινωνίας όπως τη δική μας.
Στερεοτυπικές αντιλήψεις σχετικά με τους ρόλους των δύο φύλων που περνάνε από γενιά σε γενιά και αναγάγουν σε ταμπού την σεξουαλική ελευθερία του ατόμου, καθιστούν άλλους περισσότερο δυνατούς και άλλους λιγότερο δυνατούς με βάση τη σωματική, οικονομική και θεσμική εξουσία την οποία μπορούν να ασκήσουν.
Οι «δυνατοί», λοιπόν, ξαφνικά αποκτούν περισσότερα δικαιώματα από τους άλλους και θεωρούν τους εαυτούς τους πολίτες πρώτης κατηγορίας. Για αυτούς όμως, ο ορισμός του πολίτη πρώτης κατηγορίας δεν είναι του δίκαιου πολίτη, αυτού που τιμά τον εαυτό του και τους γύρω του, αλλά αυτού που απολαμβάνει το προνόμιο της άσκησης όποιας μορφής υπερεξουσίας απέναντι στους άλλους. Η λεηλασία, το πλιάτσικο του βιασμού σεξουαλικού ή άλλου αποτελούν πιστοποιητικά της κυριαρχίας τους.
Από αυτό ακριβώς το πλαίσιο αντίληψης αντλούν και τα επιχειρήματα αμφισβήτησης απέναντι στα θύματα «τα ΄θελε», «ήταν συναινετικό», «ντυνόταν, συμπεριφερόταν προκλητικά» κ.τ.λ.. Είναι πεισμένοι ότι τα θύματα τους τους ανήκουν και απλά δεν το έχουν αντιληφθεί.
Ο βιασμός και η κακοποίηση είναι πράξεις παράνομης σωματικής και πνευματικής ιδιοκτησίας και αντικατροπτίζουν τα εμφυλικά και ταξικά μας προβλήματα, τοπικά και υπερτοπικά, που όλοι υποκρινόμαστε ότι έχουμε αντιμετωπίσει αλλά δεν έχουμε αντιμετωπίσει, όχι τουλάχιστον συλλογικά.
Ωστόσο, συνειδητοποιούν άραγε οι κοινωνίες το πανάρχαιο έγκλημα της υπερεξουσίας της μισής ανθρωπότητας ενάντια στην άλλη μισή;
Συνειδητοποιούν ότι χωρίς ιδεολογία που να πηγάζει από το σεβασμό προς τον άνθρωπο, τα ζώα, τη φύση δεν υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους;
Συνειδητοποιούν ότι χωρίς τέτοια ιδεολογία τα παιδιά μας και η συνείδησή μας θα είναι διαρκώς διαθέσιμα στους όποιους βιαστές;
Συνειδητοποιούν ότι χωρίς τέτοια ιδεολογία γινόμαστε οι ίδιοι βιαστές;
Συνειδητοποιούν ότι ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ – ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ;
Αν το συνειδητοποιούν τότε πρέπει να το κηρύττουν παντού χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς φόβο, χωρίς δεύτερες σκέψεις, πρέπει να μποικοτάρουν ότι εκπροσωπεί τους βιαστές και τους κακοποιητές, πρέπει να δικάζουν το κράτος που δικάζει χωρίς αντίκρυσμα.
Γιατί μόνο συλλογικές είναι οι σκέψεις και οι πράξεις που μεταμορφώνουν τον κόσμο, που καθιστούν την ισότητα και την ελευθερία βιώσιμες.
_________________________
*Η Παναγιώτα Μπλέτα, είναι συγγραφέας, διανοήτρια
E-mail: [email protected]
Facebook/Twitter: Panagiota Bletas
Διαβάστε ακόμη:
Ελληνοτουρκικά: «Θολό τοπίο» εν αναμονή του ραντεβού Μητσοτάκη με Μπάιντεν
102 πάμπλουτοι ζητούν: φορολογήστε μας – Ξέρουν καλύτερα ή απλώς μας τρολάρουν;