Σολτς – Ντράγκι συμφώνησαν στα γενικά, αλλά άφησαν τα δημοσιονομικά εκτός συζήτησης

Οταν λείπει η ουσία αρχίζουν οι στατιστικές. Δώδεκα μέρες πέρασαν από την ανάληψη των καθηκόντων του, μέχρι την στιγμή που ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς ταξίδεψε στην «αιώνια πόλη» για να συναντήσει για μια ώρα και κάτι τον Ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι. Η σύγκριση με την αντίστοιχη πρώτη επίσκεψη της Ανγκέλα Μέρκελ στο παρθενικό της ταξίδι στη Ρώμη το 2005, όταν την περίμενε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι «θεαματική». Τότε είχαν χρειαστεί 27 ημέρες για το πρώτο αυτό ταξίδι. Αρα οι σχέσεις… αναβαθμίστηκαν.

Αλλά ας σοβαρευτούμε. Πόσο κοντά είναι πραγματικά οι θέσεις των δύο πολιτικών, πίσω από τις δημόσιες γενικότητες για μια «στενότερη ευρωπαϊκή συνεργασία» και για μια «ειλικρινή συζήτηση για όλα τα ζητήματα, που μας αφορούν». Εξίσου ασαφές και το «σχέδιο δράσης» για περισσότερη συνεργασία στους τομείς της οικονομίας, της ασφάλειας και της μετανάστευσης. Κι «όταν θα τελειώσει η πανδημία θα δούμε και το ενδεχόμενο κοινών υπουργικών συνεδριάσεων» υποσχέθηκε ο Σολτς.

Αλλά για το θέμα που καίει τους Ευρωπαίους απέφυγαν να τοποθετηθούν, αν και ρωτήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, δείγμα του ότι οι θέσεις τους δεν είναι και τόσο κοντινές. Ο λόγος για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας.

Αλλά από τις τοποθετήσεις τους φάνηκε ότι υπάρχουν σοβαρές αποκλίσεις.

Ο Ντράγκι εξέφρασε την πίστη του «ότι θα υπάρξει επαναπροσέγγιση θέσεων. Η περίοδος μετά την πανδημία καλεί τις χώρες να χρηματοδοτήσουν πρωτοφανή έργα στον τομέα της περιβαλλοντικής μετάβασης, της ψηφιακής και της άμυνας, καθώς και στον τομέα του συντονισμού. Θα πρέπει να δούμε αν αυτοί θα επιφέρουν νέους δημοσιονομικούς κανόνες. Είναι πιο εύκολο να το αντιμετωπίσεις από άλλα πράγματα».

Από την άλλη, ο Σολτς δήλωσε: «Δείξαμε ότι η ΕΕ είναι σε θέση να δώσει μια απάντηση στις κρίσεις. Είναι ήδη δυνατό να βρεθούν λύσεις της ΕΕ σε αυτό το πλαίσιο: τα εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας θα είναι μαζί μας τα επόμενα χρόνια. Οι ισχύοντες κανόνες έχουν ήδη κάποια ευελιξία».

Ο Ντράγκι έδειξε ουσιαστικά ότι σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο αναθεώρησης των τωρινών κανόνων, αλλά ο Σολτς φάνηκε ικανοποιημένος από τους ισχύοντες για να προχωρήσει η ΕΕ με βάση τα εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας. Δεν παρέλειψε βεβαίως να θυμίσει ότι δεν κυβερνά μόνος του, ότι υπάρχει ήδη σχετική συμφωνία μεταξύ των τριών κυβερνητικών κομμάτων. Την ίδια μέρα ο υπουργός του των Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ παρουσίαζε την πρόταση για το νέο πρόεδρο της Μπούντεσμπανκ ως ενός εγγυητή της «συνέχειας και της σταθερότητας».

Το πρόβλημα και κυρίως οι διαφωνίες για την αντιμετώπισή του δεν θα μπορούν να κρύβονται για πολύ καιρό κάτω από το χαλάκι. Κάποια στιγμή όλοι θα πρέπει να ανοίξουν τα χαρτιά τους και να προτείνουν συγκεκριμένα πράγματα. Με άλλα λόγια δεν θα αρκεί καν η επίσης γενικόλογη παραδοχή ότι το Σύμφωνο έρχεται από μια άλλη εποχή και έχει ξεπεραστεί από τα γεγονότα, άρα χρήζει αναθεώρησης. Το ερώτημα είναι πώς θα μοιάζει αυτή η αναθεώρηση.

Οπως όλα δείχνουν ο ρόλος του Ντράγκι θα είναι κομβικός. Λόγω «προϋπηρεσίας» ο λόγος του μετράει και τα επιχειρήματά του δεν θα μπορούν να αντιμετωπιστούν ως φαντασιώσεις «καλομαθημένων Ιταλών». Για το Βερολίνο η κατάσταση είναι περίεργη. Από τη μια ο «μη κομματικός» πρωθυπουργός στη Ρώμη έχει καταφέρει να εγγυηθεί μια σχετική πολιτική σταθερότητα εδώ και κάποιους μήνες και πολλοί πιστεύουν ότι θα πρέπει να στηριχθεί και στο μέλλον.

Από την άλλη είναι διάχυτες οι φήμες, ότι θα μπορούσε να είναι αυτός ο επόμενος πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, που είναι προγραμματισμένο να εκλεγεί τον Ιανουάριο. Μια μεταπήδησή του στην προεδρία θα άλλαζε τα δεδομένα. Δεν θα είχε την «ευχέρεια κινήσεων», που έχει ως πρωθυπουργός. Ταυτόχρονα στην ιταλική πρωτεύουσα είναι πολλοί εκείνοι, που θεωρούν ότι μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τα πολιτικά ήθη θα… εκτραχυνθούν και τα κόμματα, που «είναι στα πάνω τους δημοσκοπικά» θα μπουν στον πειρασμό να πιέσουν για πρόωρες εκλογές.

Μια συζήτηση για αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, με τα ιταλικά κόμματα στα χαρακώματα και τον Ντράγκι απλό παρατηρητή είναι κάτι που στο Βερολίνο δεν προκαλεί και τόσο ευχάριστα προαισθήματα. Αλλά στην ζωή δεν σου έρχονται όλα, όπως τα ονειρεύεσαι.