H σκιώδης πανδημία της βίας κατά των γυναικών

Επιδεινώθηκε η βία κατά των γυναικών λόγω της πανδημίας COVID-19, σύμφωνα με νέα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών-Γυναίκες (UN Women). Η παρουσίαση της έκθεσης την παραμονή της Διεθνούς Ημέρας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών (25 Νοεμβρίου) σηματοδότησε την έναρξη 16 Ημερών Ακτιβισμού κατά της έμφυλης βίας (25 Νοεμβρίου-10 Δεκεμβρίου).

Με κεντρικό σύνθημα «Ας κάνουμε τον κόσμο πορτοκαλί! ΒΑΛΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΩΡΑ!» η εκστρατεία UNiTE του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, που ολοκληρώθηκε χθες, έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα.

«Η βία κατά των γυναικών είναι μια υπαρκτή παγκόσμια κρίση που ευδοκιμεί όταν υπάρχουν άλλες κρίσεις. Οι συγκρούσεις, οι φυσικές καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα, η επισιτιστική ανασφάλεια και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμβάλλουν στο να ζουν οι γυναίκες και τα κορίτσια με την αίσθηση του κινδύνου, ακόμη και μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, τις γειτονιές ή τις κοινότητές τους. Η πανδημία COVID-19, που επέβαλε την απομόνωση και την κοινωνική αποστασιοποίηση, παρήγαγε μια δεύτερη, σκιώδη πανδημία βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, που συχνά βρέθηκαν κλεισμένες μέσα στα σπίτια μαζί με τους θύτες τους. Τα νέα στοιχεία υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη συντονισμένων προσπαθειών για τον τερματισμό αυτής της κατάστασης», δήλωσε η εκτελεστική διευθύντρια των Ηνωμένων Εθνών-Γυναίκες, Sima Bahous.

Ευρήματα της έκθεσης

H πανδημία ενίσχυσε τη βία κατά των γυναικών, ξεκαθαρίζει η νέα έκθεση «Μέτρηση της σκιώδους πανδημίας: Βία κατά των γυναικών στη διάρκεια της COVID-19» που καταγράφει τον αντίκτυπο της πανδημίας COVID-19 στην ασφάλεια των γυναικών στο σπίτι και στους δημόσιους χώρους.

Το αίσθημα ασφάλειας των γυναικών έχει υπονομευθεί, οδηγώντας σε σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική και συναισθηματική τους ευημερία. Σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες έχει κακοποιηθεί στη διάρκεια της ζωής της. Σε περιόδους κρίσεων, οι αριθμοί αυξάνονται, όπως φάνηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και των πρόσφατων ανθρωπιστικών κρίσεων, συγκρούσεων και κλιματικών καταστροφών.

1 στις 2

γυναίκες ανέφερε ότι η ίδια ή μια γυναίκα που γνωρίζει βίωσε κάποια μορφή βίας από την έναρξη της πανδημίας COVID-19. Η COVID-19 ενέτεινε τη βία κατά των γυναικών. Οι κοινωνικοοικονομικοί στρεσογόνοι παράγοντες, όπως η οικονομική πίεση, η απασχόληση, η επισιτιστική ανασφάλεια και οι οικογενειακές σχέσεις, έχουν σημαντικό αντίκτυπο, όχι μόνο στις εμπειρίες βίας ή στο αίσθημα ασφάλειας, αλλά και στη συνολική ευημερία των γυναικών.

7 στις 10

γυναίκες πιστεύουν ότι η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε από την έναρξη της πανδημίας. Οι γυναίκες αισθάνονται πιο ανασφαλείς στο σπίτι. Οι συγκρούσεις μεταξύ των ενηλίκων στο σπίτι έχουν αυξηθεί, μαζί με την εμφάνιση ή την απειλή σωματικής βίας, ή επειδή άλλες γυναίκες στο νοικοκυριό έχουν βλαφτεί.

1 στις 4

γυναίκες αισθάνεται λιγότερο ασφαλής στο σπίτι, ενώ οι υπάρχουσες συγκρούσεις έχουν αυξηθεί εντός των νοικοκυριών από την έναρξη της πανδημίας. Οταν οι γυναίκες ρωτήθηκαν γιατί αισθάνονται ανασφαλείς στο σπίτι, ανέφεραν τη σωματική κακοποίηση ως έναν από τους λόγους (21%). Ορισμένες γυναίκες ανέφεραν συγκεκριμένα ότι τις έβλαψαν άλλα μέλη της οικογένειας (21%) ή ότι άλλες γυναίκες στο νοικοκυριό βλάφτηκαν (19%).

3 στις 5

γυναίκες πιστεύουν ότι η σεξουαλική παρενόχληση σε δημόσιους χώρους έχει χειροτερέψει από την έναρξη της πανδημίας.

Οι γυναίκες αισθάνονται λιγότερο ασφαλείς στους δημόσιους χώρους. Η βία κατά των γυναικών στους δημόσιους χώρους παραμένει ένας βασικός αποτρεπτικός παράγοντας για την κινητικότητα των γυναικών κατά τη διάρκεια της COVID-19. Περιορίζει την πρόσβασή τους στην απασχόληση, τις βασικές υπηρεσίες και τις δραστηριότητες αναψυχής. Επίσης, επηρεάζει αρνητικά την υγεία και την ευημερία τους.

▪ Εξω από το σπίτι τους, οι γυναίκες αισθάνονται επίσης περισσότερο εκτεθειμένες στη βία, με το 40% των ερωτηθεισών να δηλώνουν ότι αισθάνονται λιγότερο ασφαλείς όταν κυκλοφορούν μόνες τους τη νύχτα από την έναρξη της COVID-19.

Μόνο 1 στις 10

γυναίκες δήλωσε ότι τα θύματα θα απευθύνονταν στην αστυνομία για βοήθεια. Οι γυναίκες είναι απρόθυμες να αναζητήσουν βοήθεια εκτός της οικογένειας.

Για τη βία που ασκείται εντός του σπιτιού, οι περισσότερες γυναίκες τείνουν να ζητούν βοήθεια από την οικογένεια παρά από τις αρχές, αλλά περισσότερες γυναίκες ζητούν βοήθεια από την αστυνομία όταν πρόκειται για σεξουαλική παρενόχληση σε δημόσιους χώρους.

▪ Οι μορφές βίας που ανέφεραν οι γυναίκες ήταν στην πλειονότητά τους η λεκτική κακοποίηση (50%), καθώς και η σεξουαλική παρενόχληση (40%)και η σωματική κακοποίηση.

Η βία κατά των γυναικών κατά τη διάρκεια της COVID-19 συνδέεται με άλλα αρνητικά αποτελέσματα. Το 58% των γυναικών που βίωσαν ή γνωρίζουν άλλες γυναίκες που βίωσαν βία στην πανδημία, είχε περισσότερες πιθανότητες να είναι επισιτιστικά ανασφαλής. 2 στις 5 γυναίκες δήλωσαν ότι η COVID-19 επιδείνωσε τη συνολική ψυχική και συναισθηματική τους υγεία.

▪ Οι γυναίκες που βίωσαν ή γνωρίζουν γυναίκες που βίωσαν βία μετά την COVID-19 είχαν 1,3 φορά περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν αυξημένο ψυχικό και συναισθηματικό στρες από ό,τι οι γυναίκες που δεν βίωσαν.

Ωστόσο, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ο τερματισμός της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι εφικτός.

«Η βία κατά των γυναικών δεν είναι αναπόφευκτη. Οι σωστές πολιτικές και τα σωστά προγράμματα φέρνουν αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ολοκληρωμένες, μακροπρόθεσμες στρατηγικές που αντιμετωπίζουν τα βαθύτερα αίτια της βίας, προστατεύουν τα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών και προωθούν ισχυρά και αυτόνομα κινήματα για τα δικαιώματα των γυναικών. Η αλλαγή είναι εφικτή και τώρα είναι η ώρα να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας, ώστε όλοι μαζί να μπορέσουμε να εξαλείψουμε τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών έως το 2030», διεμήνυσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.

ΠΗΓΗ: UN Women