H «κυρία με τα Chanel» απειλεί τις οικονομίες του Γερμανού συνταξιούχου.
Ακόμα και οι νεοεισαχθέντες φοιτητές οικονομικών επιστημών σε ολόκληρο τον πλανήτη γνωρίζουν ποιός είναι ο φόβος του μέσου Γερμανού πολίτη: Πληθωρισμός. Το γεγονός λοιπόν ότι η νέα κυβέρνηση του τρίχρωμου «φαναριού» στο Βερολίνο αναλαμβάνει καθήκοντα, σε μια περίοδο που ο δείκτης τιμών καταναλωτή έκλεισε το Νοέμβριο στο 5,2%, ποσοστά ασυνήθιστο εδώ και δεκαετίες, προκαλεί ένα πρόσθετο πονοκέφαλό για το νέο κυβερνήτη και μέχρι πρότινος Υπουργό Οικονομικών, Ολαφ Σολτς. Μάλιστα για το Δεκέμβριο πολλοί μιλούν ακόμα και για 6% με δεδομένο ότι οι τιμές της ενέργειας βρίσκονται στο +22% και βασικά είδη διατροφής αγγίζουν το +5%. Και οι χειμώνας μπήκε για τα καλά.
Προς το παρόν ο επόμενος σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος δεν έχει δείξει να ασχολείται δημόσια με το θέμα. Προέχει η κατανομή των Υπουργείων, που δικαιούται το κόμμα του και η τήρηση των σχετικών ισορροπιών. Εσχάτως πάντως ομολόγησε ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό, για τα μικρομεσαία νοικοκυριά κυρίως, και πρέπει να το μελετήσει ενδελεχώς και αν αποδειχθεί ότι δεν είναι παροδικό, όπως ελπίζουν πολλοί, να λάβει προσεχώς και κάποια μέτρα.
Το ερώτημα που απασχολεί όλους είναι βεβαίως τι μέτρα θα μπορούσε να πάρει για ένα πρόβλημα που δεν είναι καθαρά «γερμανικό» και εξαρτάται και από πολλούς παράγοντες, που δεν είναι πάντα προβλέψιμοι, όπως η πανδημία.
Ευτυχώς… που υπάρχει η «Bild». Η λαϊκίστικη εφημερίδα, όπως πάντα, προτείνει τις δικές της λύσεις, που χτυπούν πρωτίστως στο συναίσθημα. Κατ’ αρχήν γνωρίζει ποιος ευθύνεται για τον υψηλότερο ρυθμό πληθωρισμού: η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Η εφημερίδα ζητά από τη νέα κυβέρνηση ένα προϋπολογισμό «στα πρότυπα αυστηρότητας της Πρωσίας» και συμμόρφωση με τον κανόνα για το «φρένο χρέους». Οι απαιτήσεις της όμως δεν τελειώνουν εδώ: «Πάνω απ’ όλα, η νέα κυβερνητική συμφωνία πρέπει να γίνει μια συμφωνία κατά της ΕΚΤ, επειδή η Κεντρική Τράπεζα αυξάνει τον πληθωρισμό με πολιτική ρίψης χρημάτων, για να διασώσει τα χρεοκοπημένα κράτη με ολέθριες συνέπειες. Το “φανάρι” πρέπει να ξανακάνει τη Γερμανία εγγυήτρια του σκληρού ευρώ και χαμηλού πληθωρισμού! Το οφείλει και στους Γερμανούς αποταμιευτές και στους χαμηλόμισθους».
Όπως συνέβη συχνά στο παρελθόν, για παράδειγμα στην περίπτωση της Ελλάδας, η κίτρινη εφημερίδα επαναλαμβάνει το απλοϊκό αφήγημα, βάσει του οποίου οι Γερμανοί παρουσιάζονται ως θύματα του ευρωσυστήματος, δηλαδή, κάποιων «ξένων». Και όπως σε παλαιότερες εποχές, αυτή η προσέγγιση είναι λανθασμένη. Οπως επισημαίνουν οι σοβαροί επιστήμονες εάν η ΕΚΤ τερμάτιζε την «πολιτική της ρίψης χρήματος», οι κύριες αιτίες του σημερινού υψηλού πληθωρισμού – προβλήματα παράδοσης, ΦΠΑ, έκρηξη τιμών πετρελαίου, ελλείψεις ημιαγωγών – θα παρέμεναν ανεπηρέαστες. Ο πληθωρισμός δεν θα μπορούσε να καταπολεμηθεί με αυτόν τον τρόπο, αλλά θα δεχόταν πλήγμα η οικονομική ανάκαμψη, η οποία θα επιβραδυνόταν από υψηλότερα επιτόκια και θα γινόταν ακόμα δυσχερέστερη.
Oλα αυτά διανθίζονται με «ευρηματικά» πρωτοσέλιδα και τίτλους που φτάνουν και σε προσωπικές επιθέσεις εναντίον της Κριστίν Λαγκάρντ, την οποία συνήθως η «Bild» αποκαλεί «Madame Chanel» ή «Κυρία Πληθωρισμός».
Βεβαίως δεν θα είναι η εφημερίδα, που σε άλλες εποχές ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις, αυτή που θα λάβει τις αποφάσεις. Αλλά παραμένει πάντα μια «φωνή», με την οποία σπάνια αποφασίζει να τα βάλει ένας πολιτικός, εκτός αν έχει αποφασίσει να βγει στη σύνταξη. Και είναι ένα φύλλο που σε μεγάλο βαθμό διαμορφώνει κλίμα στη χώρα, ανεξαρτήτως από το αν διαβάζεται από όλους. Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν ξεκινά την πορεία της στα ταραγμένα νερά της οικονομίας το «τρί-χωρο» καράβι των Σολτς και Λίντνερ. Μένει να δούμε ποιό λιμάνι θα επιλέξει ως ασφαλέστερο.
