H Kίνα δηλώνει (ακόμα) στρατηγικός εταίρος της Ρωσίας, αλλά οι ΗΠΑ πιέζουν

Η αλήθεια είναι ότι η περίπου δύο ωρών τηλεφωνική συνομιλία του Τζο Μπάιντεν με τον ηγέτη της Κίνας Σι Τζινπίνγκ δεν μας έκανε και πολύ σοφότερους, τουλάχιστον με βάση τα όσα διέρρευσαν στον Τύπο.

Ουσιαστικά οι δύο πλευρές επανέλαβαν, μάλλον σε ηπιότερους τόνους, αυτά που είχαν προειπωθεί σε χαμηλότερο επίπεδο. Η Ουάσιγκτον απειλεί την Κίνα με κυρώσεις, αν «καταλάβει» ότι αυτή βοηθά τη Ρωσία στρατιωτικά ή οικονομικά στον πόλεμό της εναντίον της Ουκρανίας.

Το Πεκίνο απορρίπτει τέτοιες αιτιάσεις, μονότονα τονίζει ότι δεν το συμφέρει σε καμιά περίπτωση «η κρίση της Ουκρανίας» και καλεί τις ΗΠΑ και την Δύση να συμβάλουν από κοινού μαζί για να τελειώσει ο πόλεμος μια ώρα αρχύτερα.

Φαινομενικά αμετακίνητοι

Ολα αυτά βεβαίως είχαν ήδη ειπωθεί στη συνάντηση των συμβούλων ασφαλείας των δυο χωρών στις αρχές της εβδομάδας στη Ρώμη. Ούτε τότε, ούτε και τώρα ταράχτηκε η σινική πλευρά από τις αμερικανικές προειδοποιήσεις. Η άρνησή της να καταδικάσει την βάναυση ρωσική επίθεση έχει εκνευρίσει τη Δύση και τις έχει αποδώσει διάφορους χαρακτηρισμούς στα δυτικά ΜΜΕ: αμφιθυμία, ασκήσεις ισορροπίας σε τεντωμένο σκοινί, «χορός αυγών», υποκρισία.

Πολλοί πιστεύουν ότι η στάση του Πεκίνου αποτελεί κι ένα είδος βαρομέτρου για να κατανοήσει κανείς πως θα εξελιχθεί ο πόλεμος. Αν δηλαδή διαφαίνεται μια επικράτηση κατά κράτος της Ρωσίας, τότε οι Κινέζοι αξιωματούχοι θα συνεχίζουν να επικαλούνται τη στρατηγική συμμαχία με τη Μόσχα και να θυμίζουν το κοινό κείμενο 5.000 λέξεων, που υπέγραψαν οι πρόεδροι των δύο χωρών στις αρχές Φεβρουαρίου στο Πεκίνο.

Αν η Ρωσία οδηγηθεί σε αυτοκαταστροφή και πολύ περισσότερο αν απειληθεί σοβαρά η σχέση του Πεκίνου με την ΕΕ και τη Δύση, τότε υπάρχει και η προοπτική να παρθούν μέτρα «αποστασιοποίησης» από την εξουσία του Πούτιν. Δεν πέρασε για παράδειγμα απαρατήρητο ότι αυτή την εβδομάδα, για πρώτη φορά ο Τύπος στην Κίνα αναφέρθηκε στο θάνατο δέκα αθώων αμάχων στην Ουκρανία από ρωσικό βλήμα. Σημάδι αλλαγής πλεύσης ή απλώς μια προειδοποίηση προς τον Πούτιν ότι θα πρέπει να τελειώνει γρήγορα ότι έχει να κάνει;

Ακλόνητες συμμαχίες υπάρχουν μόνο στα παραμύθια

Ο Ρώσος πρόεδρος λογικά γνωρίζει ότι η Κίνα δεν είναι ένας σύμμαχος «βράχος», που θα του προσφέρει απεριόριστη στήριξη εις το διηνεκές. Αλλά δεν έχει και πολλές άλλες επιλογές. Οι Κινέζοι αυτό που βάζουν υπεράνω όλων είναι το μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμό όφελός τους. Πιστεύουν ότι οι Αμερικανοί λειτούργησαν κοντόφθαλμα και εμμονικά και οι Ευρωπαίοι σύρθηκαν σε επιλογές, που θα τραυματίσουν σοβαρά και για μεγάλο διάστημα τις οικονομίες τους και πιθανώς και τη συνοχή της ΕΕ.

Βλέπουν επίσης να μεγαλώνει η δυσαρέσκεια και η καχυποψία εναντίον της Δύσης συνολικά σε άλλες ηπείρους, ειδικά σε χώρες, που θα βρεθούν πολύ πιθανώς αντιμέτωπες με επισιτιστικές κρίσεις, αν δεν υπάρξει σύντομα κάποιο «θαύμα». Οι εκτιμήσεις αυτές καθορίζουν και τη στρατηγική τους, που έτσι κι αλλιώς περιλαμβάνει «δράσεις» σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Κερδισμένοι σε κάθε περίπτωση

Με δεδομένα όλα αυτά όλοι οι σοβαροί αναλυτές συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι η Κίνα θα είναι η μεγάλη κερδισμένη αυτής της σύγκρουσης, είτε «εγκαταλείψει» την Ρωσία, είτε διατηρήσει την στενή σχέση μαζί της ως ο ισχυρός πόλος ενός ευρασιατικού άξονα. Η Μόσχα θα έχει περισσότερο ανάγκη το Πεκίνο, από ότι αντίστροφα. Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα καινούριο αντίπαλο, που προτιμά την συστηματική δουλειά, συχνά στο παρασκήνιο, και όχι τα μεγάλα λόγια μπροστά στους προβολείς της δημοσιότητας. Και (μακάρι να) συνειδητοποιούν ότι θα χρειαστούν άλλα εργαλεία και τακτικές απέναντι σε αυτό τον αντίπαλο, σε σχέση με το πώς είχαν συνηθίσει να αντιμετωπίζουν τη Μόσχα.

Ειδήσεις σήμερα

Γιατί η Κίνα «κάνει πλάτες» στη Ρωσία

Ο Λαβρόφ επιβεβαίωσε με «δικά του λόγια» ότι ο πόλεμος αργεί να τελειώσει

Βλαντίμιρ Πούτιν: Είναι εγκληματίας πολέμου και ποιος θα αποφασίσει κάτι τέτοιο;