Παγωνιά στο γαλλογερμανικό άξονα

Αυτά που προηγήθηκαν τις τελευταίες ημέρες, με αποκορύφωμα την ίδια τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου μπορεί και να μην έχουν προηγούμενο, σε ότι έχει να κάνει με τη δυσλειτουργία του γαλλογερμανικού άξονα. Ο όρος δυσλειτουργία είναι μάλιστα φτωχός για να περιγράψει την παγωνιά στις σχέσεις των δύο πρωτευουσών, που είχε μάλιστα σαν αποτέλεσμα να αναβληθεί επ’ αόριστον η προγραμματισμένη για την ερχόμενη εβδομάδα φθινοπωρινή συνάντηση των υπουργικών συμβουλίων των δύο χωρών, με γαλλική πρωτοβουλία και με πρόσχημα την έλλειψη χρόνου.

Ο Εμανουέλ Μακρόν δεν δίστασε όλο το προηγούμενο διάστημα να καυτηριάσει ως εγωιστική την ενεργειακή πολιτική του Βερολίνου. Δεν ήταν μόνο η απόφαση της κυβέρνησης Σολτς να διαθέσει 200 δισ. για να κρατήσει σε ανεκτά επίπεδα τις τιμές της ενέργειας στη χώρα του. Το καλοκαίρι η Γερμανία, που τώρα χρησιμοποιεί ως επιχείρημα εναντίον του πλαφόν στις τιμές «χονδρικής» του φυσικού αερίου, τον κίνδυνο να παρατηρηθούν ελλείψεις, είχε προκαλέσει μια μίνι έλλειψη, σπεύδοντας να εξασφαλίσει για λογαριασμό της ότι κινείτο στην αγορά, προκειμένου να «φουλάρει» τους δικούς της αποταμιευτήρες.

Ολα αυτά έρχονται ως συμπλήρωμα σε μια σειρά αρνήσεων της Γερμανίας να υιοθετήσει τις «φιλόδοξες» γαλλικές προτάσεις για μια νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης. Σε μια σειρά από ζητήματα οι δύο χώρες διαφωνούν. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της «πρωτοβουλίας» Σολτς να μιλήσει ξανά για την ανάγκη διεύρυνσης της ΕΕ, κάτι που η Γαλλία φοβάται ότι αν γίνει τώρα θα κάνει την Ενωση ακόμα πιο χαλαρή και άνευρη. Ο τρόπος, που αντιμετώπισαν την πρόσφατη πρώτη συνάντηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας είναι ενδεικτικός. Η Γερμανία προσγείωσε πάλι τις γαλλικές πτήσεις στα σύννεφα.

Ειδικά στα θέματα της ενέργειας αποκαλύπτεται σταθερά η αγωνία της Γερμανίας να χάσει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα ως πρώτη βιομηχανική και εξαγωγική δύναμη της Ευρώπης, προστατεύοντας τη δική της οικονομία, την ώρα που τα γερμανικά ΜΜΕ, συνεχίζουν να ειρωνεύονται τις προστατευτικές λογικές της γαλλικής πολιτικής ελίτ.

Το να φτάνει να δηλώνει ανοιχτά ο Γάλλος πρόεδρος ότι η Γερμανία είναι «απομονωμένη» μέσα στην ΕΕ είναι κάτι πρωτοφανές στα χρονικά της διπλωματίας και δείχνει ότι ο πάγος που έχει καλύψει τη σχέση των δύο χωρών δύσκολα θα λιώσει το επόμενο διάστημα. Βεβαίως θα ήταν αφελές να υιοθετήσει κανείς μια απλουστευτική αντίληψη, όπως περίπου επιχειρεί να την πλασάει το Παρίσι, ότι δηλαδή η Γαλλία σκέφτεται ευρωπαϊκά και η Γερμανία εθνικά.

Στην παρούσα φάση είναι σαφές ότι οι εθνικές ανάγκες, η αγωνία να προληφθούν κοινωνικές εντάσεις εντός των συνόρων κάθε χώρας, είναι που τελικά υποδεικνύει και τις κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής της. Ολοι κοιτούν πρώτα να σβήσουν φωτιές στο δικό τους οικόπεδο.

Τα όμορφα λόγια των εκπροσώπων της Κομισιόν περί αλληλεγγύης και ενότητας ελάχιστους πείθουν. Τελικά ο μόνος που δεν διστάζει να μιλήσει ωμά είναι ο Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος χωρίς ενδοιασμούς διεμήνυσε ότι οποιαδήποτε απόφαση σε σχέση με τις τιμές του φυσικού αερίου δεν τον αφορά, αφού αυτός έχει κλείσει μακροπρόθεσμα συμβόλαια με την Gazprom.

Αυτή ήταν όπως είπε μια υπαρκτή «συμφωνία». Ολοι οι υπόλοιποι μιλούν για κοινές λύσεις, και στο μυαλό τους έχουν αποκλειστικά, πώς θα μπορέσουν να πουλήσουν στο δικό τους κοινό, επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες, την «εθνική επιτυχία». Τακτική στην οποία πρωτοστατεί και ο δικός μας κυβερνήτης.

Ο Μακρόν θεωρεί ότι δεν είναι καλό για την Ευρώπη που η Γερμανία «απομονώνεται»

Γαλλία: Πανεθνική διαμαρτυρία κατά της ακρίβειας – Φουντώνει το απεργιακό κύμα

Πόσο καλά νέα για την Αριστερά είναι ότι οι δυνάμεις της αγοράς έριξαν την κυβέρνηση της Βρετανίας;