Πολιτική αλλαγή με προοδευτική διακυβέρνηση και στην εξωτερική πολιτική

Οι ψυχροπολεμικές αντιπαραθέσεις και οι γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές εξελίξεις, αναδεικνύουν πως στον κόσμο στην Ευρώπη και στη περιοχή μας αναδιαμορφώνονται οι ζώνες επιρροής και οι συμμαχίες τους.

Και αυτό με τη σειρά του επιταχύνει τις ανάγκες για τη σύγχρονη στρατηγική της χώρας.

Τοσο απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμο όσο και για τον ρόλο της στο νέο καταμερισμό και στη περιοχή!

Η επιλογή των ΗΠΑ, να επιβάλουν μονομερώς την «ηγεμονία» τους και στην Ανατολική Ευρώπη και να να μεταφέρουν την αναμέτρηση στον ειρηνικό και την Κίνα με το μεγάλο deal με Βρετανία Αυστραλία , ενισχύει διεργασίες στη Μεσόγειο και τη Μ Ανατολή!

Ρωσία και Τουρκία αναπτύσσουν ήδη πολύπλευρες δράσεις ρόλου και συμφερόντων.

Και αυτό επισπεύδει πρωτοβουλίες της Γαλλίας, όχι μόνο να αποτρέψει υποβάθμιση δικών της επιρροών αλλά και να τις διευρύνει! Γεγονός εξαιρετικά σημαντικό για τη χώρα μας!

Γιατι μπορεί να ενισχύσει και το αίτημα που θα έπρεπε να έχει η χώρα μας και οχι μονο προκειμένου, οι χώρες μέλη της ΕΕ να διαμορφώσουν κοινό πλαίσιο αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής.

Η Ευρώπη θύμα της ψυχροπολεμικής σύγκρουσης της Ρωσίας με την «αμερικανική Δύση» με ευδιάκριτες πλέον τις δυσμενείς επιπτώσεις που ακολουθούν έχει λόγους να διεκδικήσει με έμπρακτες πρωτοβουλιες τη διπλωματική διεξοδο για την Ειρήνη.

1. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός αξιοποιεί το νέο περιβάλλον

Σ αυτό το περιβάλλον η Τουρκία επιχειρεί όχι μόνο να καταστήσει έντονη τη δική της παρουσία ως περιφερειακή δύναμη, ανταγωνιστική και συμπληρωματική της Ρωσίας , αλλά το κυριότερο και επικίνδυνο είναι ότι επιχειρεί να νομιμοποιήσει σε όλα τα διεθνή όργανα θέματα συζήτησης που εξυπηρετούν τον «Νεοοθωμανισμό».

Αφού «διασφάλισε» παρουσία Ανατολικά και Νότια των συνόρων της , έχει μεταφέρει θέματα στα διεθνή φορά ,όπου στην ατζέντα του διαλόγου, πέρα από τα κοινής αποδοχής θέματα προς επίλυση (Υφαλοκρυπίδα -ΑΟΖ), να υπεισέρχονται και ζητήματα Τουρκικού επεκτατισμού.

2. Η κυβέρνηση

Οι εξελίξεις θέτουν επιτακτικά την ανάγκη χάραξης εθνικής στρατηγικής:

α) για την αποτροπή , με συμμαχίες που αντιμετωπίζουν τον τουρκικό αναθεωρητισμό και

β)για την ανάπτυξη,μέσα απο πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική ,του ρόλου της ως παράγοντα ειρήνης , φιλίας και ανάπτυξης στην περιοχή.

Με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και τα δικαιοδοτικά του όργανα .

Η κυβέρνηση όμως ,στον χρόνο της θητείας της , δείχνει οχι μόνο να αδυνατεί να κατανοήσει τις διεργασίες αλλά και να ενεργοποιήσει ένα εθνικό συμβούλιο που χαράζει και συμβάλει στην επίτευξη των στόχων που προαναφέρθηκαν

Η κινητικότητα που αναπτύσσει την τελευταία περίοδο, αποτυπώνει πρωτοβουλίες σε ύστερους χρόνους έναντι του τουρκικού επεκτατισμού !

Με κενά στις συμφωνίες που αφήνουν περιθώρια στην Τουρκία να αξιοποιήσει τις επιδιώξεις της

Ενδεικτικά μεταξύ των άλλων είναι το παράδειγμα που αφορά τις προϋποθέσεις για την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την Ευρώπη.

Η κυβέρνηση έπρεπε και πρέπει να διεκδικήσει σαφείς δεσμεύσεις συγκεκριμένων μέτρων απο την ΕΕ για τις υποχρέωσεις της Τουρκίας για χώρα μέλος που απειλείται.

Αυτο θα έπρεπε να απαιτήσει στην πρόσφατη σύνοδο της ΕΕ ώστε να καταστεί διακριτή η απόφαση της ΕΕ ότι αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων χώρας μέλους της συνεπάγεται έμπρακτες συνέπειες .

Γι αυτο ακριβώς πρέπει να προωθηθούν οι συμμαχιες προκειμένου να ενισχυθούν συγκλίνουσες γεωστρατηγικές επιδιώξεις.

Αναφέρομαι τόσο στη στρατιωτική Συμμαχία αποτροπής όσο και στη διεκδίκηση στη διαμόρφωση ενιαίας αμυντικής πολιτικής της ΕΕ .

Όμως πως μπορεί να γίνουν στέρεες αυτές οι συνεργασίες όταν οι ρήτρες αμοιβαιότητας -σε αντίθεση με τις επιδιώξεις της Γαλλίας- δεν είναι σαφείς για τη χώρα στα θέματα που αφορούν την ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα , το Κυπριακό !

Η αμυντική θωράκιση και τα συνεπακόλουθα εξοπλιστικά προγράμματα πρέπει να υπακούν στις ανάγκες που θέτουν οι ένοπλες δυνάμεις και στο σχέδιο που διαμορφώνει το εθνικό συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής.Να στηρίζουν την κοινωνικη συνοχή και την εγχωρια παραγωγικη βάση

Η ΝΔ προβαίνει σε αγορές χωρίς ρήτρες αμοιβαιότητας, με δαπάνες που στραγγαλίζουν τον ελληνικό λαό , χωρίς καν η εγχώρια πολεμική βιομηχανία να έχει οφέλος

Για ποιους λοιπόν με τόση σπουδή οι πολιτικές της ανακατανέμουν σ όλους τους τομείς μερίδια αγοράς ;

Γιατί πρέπει η χώρα να δέχεται συζήτηση επ αόριστον παραμονής των αμερικανικών βάσεων χωρίς χρονοδιάγραμμα και ρήτρα αμοιβαιότητας;

3. Η χώρα χρειάζεται προοδευτικη διακυβέρνηση και για την εξωτερική πολιτική

Χρειάζεται να μπει ένα τέρμα στη στρατηγική του άνευ όρων δεδομένου συμμάχου

Ένα νέο ξεκίνημα είναι πατριωτική και εθνική ανάγκη

-με σαφείς στοχους στις οικονομικές , αμυντικές ,στρατιωτικές συμφωνίες . Ιδαίτερα με Γαλλία και Αμερική

-με πρωτοβουλιες που ενισχύουν τη πρόταση για μια Ευρώπη με ενιαία αμυντική αλλά και εξωτερική πολιτική

– πρωτοβουλίες που θα καθιστούν τη χώρα γέφυρα φιλίας και ανάπτυξης των χωρών ιδιαίτερα στα Βαλκάνια ,την παρευξείνια περιοχή αλλά και την Ανατολική Ευρώπη και την Κίνα με την Ευρωπαϊκή ένωση

Τώρα πρέπει να δυναμώσουν οι πολυμερείς συνεργασίες παντού ,στη μέση Ανατολή και τη Νότια Ευρώπη ώστε να τροφοδοτούν την οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη αντι να επιβαρύνουν οικονομία και πολίτες

Η Πολιτικη αλλαγή με Προοδευτικη διακυβέρνηση καθίσταται εκ των πραγματων κοινωνικό αίτημα γιατί αφορά την εφαρμογή ενος άλλου κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου αλλά και γιατί σχετίζεται με την προώθηση μια σύγχρονης πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.

*Ο Χάρης Τσιόκας είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ