Η πανδημία «έφαγε» τα σοκολατάκια του Μότσαρτ

Τα «καλά χρόνια», τότε που δούλευα ως ανταποκριτής στη Βιέννη, κάθε φορά που κατέβαινα στην Ελλάδα και πήγαινα στην εφημερίδα, δεν υπήρχε περίπτωση να με αφήσουν να… μπω μέσα αν δεν τα είχα μαζί μου. Τα «Mozartkugel», οι «μπαλίτσες του Μότσαρτ», τα σοκολατάκια από το Ζάλτσμπουργκ, με γέμιση από πάστα αμυγδάλου. Μια μυστική συνταγή από το 1890, ξεκίνησε να κατακτά τις «αγορές» από την σύσταση της μικρής εταιρίας το 1897, η οποία από το 1957 εδρεύει στην πόλη του Γκρέντιγκ στο κρατίδιο του Ζάλτσμπουργκ. Ηταν κάτι σαν σήμα κατατεθέν της Αυστρίας, μαζί με το σνίτσελ και τη «Ζάχερτόρτε». Οσοι έχετε ταξιδέψει στη χώρα δε μπορεί να μην τα έχετε δει μπροστά σας. Ηταν παντού, από το αεροδρόμιο, μέχρι τα μαγαζιά με σουβενίρ αλλά ακόμα και τα μικρά «μπακάλικα» της γειτονιάς.

Η εταιρία που τα παράγει ανακοίνωσε χθες ότι κηρύσσει πτώχευση. Ηταν κάτι σαν μια επίσημη ομολογία ενός τέλους μιας ολόκληρης εποχής. Αιτία η πανδημία και η κατακόρυφη πτώση των πωλήσεων, που οδήγησε σε τεράστιες ζημιές και απειλεί πλέον και το εργασιακό μέλλον 140 ανθρώπων. Οπως ανέφεραν οι εκπρόσωποι της της εταιρίας ενώ μέχρι το 2020 ήταν κερδοφόρα, μετά τα lockdown και την κάθετη πτώση των τουριστικών αφίξεων, αλλά και την ανυπαρξία εκδηλώσεων, συνεδρίων και κοινωνικών εκδηλώσεων γενικώς όπου οι «μπαλίτσες» αποτελούσαν αναγκαίο συνοδευτικό, η τελευταία χρονιά ήταν καταστροφική. Το νέο πρόσφατο lockdown στην Αυστρία, σε συνδυασμό με την άνοδο των τιμών των πρώτων υλών, της ενέργειας, των μεταφορών έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα.

Το παράδειγμα μιας εταιρίας, που είναι «σημαία» της χώρας και είχε μάλιστα συμφωνίες για την παραγωγή προϊόντων για λογαριασμό μιας μεγάλης βιομηχανίας σοκολατοειδών από τις ΗΠΑ είναι χαρακτηριστικό, γιατί δείχνει ακριβώς πόσο «δολοφονική» ήταν τελικά η πανδημία για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, αλλά και πόσο ανίκανη αποδείχτηκε συχνά η πολιτική ηγεσία σε πολλές χώρες της Ευρώπης να βοηθήσει πρακτικά αυτό τον κλάδο της οικονομίας. Ανάλογες ιστορίες υπάρχουν πολλές, αλλά συνήθως κρύβονται πίσω από κάποιες γενικού χαρακτήρα στατιστικές, που καταγράφουν απλώς αφίξεις τουριστών, δείκτες, νούμερα και αναλόγως της πολιτικής προέλευσης εκείνων που τις επικαλούνται, άλλοτε σκοπεύουν να αποδείξουν ότι έχουμε ανάπτυξη και άλλοτε ακριβώς το αντίθετο.

Πιθανώς κάποια μεγάλη πολυεθνική θα καλύψει το… κενό της αγοράς. Θα βγάλει κάποιο αντίστοιχο σοκολατάκι ή μπορεί ακόμα και να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να αγοράσει την «πατέντα» για το ιστορικό αυτό «γλύκισμα». Αλλά τα σοκολατάκια του Μότσαρτ δεν θα είναι μάλλον ποτέ τα ίδια με πριν. Οπως δεν θα είναι πλέον ίδιος με πριν ο κόσμος της «οικονομίας», μετά το τέλος της πανδημίας. Οποτε και αν έρθει αυτό.