ΚΙΝΑΛ: Χρειάζεται έναν “χαρισματικό ηγέτη”;

Στο ΚΙΝΑΛ ψάχνουν αρχηγό και αυτό δεν είναι πιο εύκολη υπόθεση. Ο συνωστισμός υποψηφίων αναδεικνύει μικρές ή μεγάλες προσωπικές φιλοδοξίες , αυτές όμως δεν αρκούν για να βρεί το κόμμα και πάλι κυρίαρχο ρόλο μετά από μια δεκαετία σχεδόν από τότε που περιορίστηκε σε συμπληρωματικές θέσεις στο πολιτικό σκηνικό.

Η 5η Δεκεμβρίου είναι μια σημαντική ημέρα για τους ανθρώπους που διεκδικούν να ζεστάνουν την προεδρική θέση στη Χαριλάου Τρικούπη, δεν συμβαίνει το ίδιο ωστόσο για την συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων και κυρίως εκείνων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την δεξαμενή από την οποία θα κατέγραφαν οι εκλογολόγοι εν δυνάμει μεγάλους αριθμούς υποστηρικτώνοι οποίοι θα εκτόξευαν τα ποσοστά του κόμματος. Αυτοί, εχουν στοιχηθεί γυρω από τα λεγόμενα μεγάλα κόμματα εξουσίας και δείχνουν αμετακίνητοι ακόμα και αν πολλοί από αυτούς δεν είναι ενθουσιασμένοι από τις κυβερνητικές επιδόσεις στο παρελθόν ή σήμερα.

Οι εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ, ουσιαστικά ετεροπροσδιορίζονται και αυτό μπορεί να καταγραφεί σαν ένα μοναδικό στα μεταπολιτευτικά χρονικά χαρακτηριστικό κάποιων πολιτικών εξελίξεων. Η τουλάχιστον είναι από τις λίγες φορές που ᾽᾽τρίτοι’’ δείχνουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τις εσωκομματικές εξελίξεις ενός άλλου κόμματος. Η Νέα Δημοκρατία επιθυμεί διακαώς την εκλογή του Ανδρέα Λοβέρδου και τηρουμένων ακόμα κάποιων πολιτικών ‘’τακτ’’ δεν το εκφράζει αμεσα και απόλυτα αλλα ιδιαίτερα μέσω των φιλικών της Μέσων Ενημέρωσης τα οποία τον φιλοξενούν με μεγάλη συχνότητα, οι αρθρογράφοι τους αναφέρονται κολακευτικά γι αυτόν, ενώ δεν παραλείπουν να απαξιώνουν με χαρακτηριστισμούς ανήκειους, ακόμα και για τα Ελληνικά δεδομένα, για άλλους υποψηφίους και ιδιαίτερα εκείνους που φέρονται να προηγούνται στις μετρήσεις. Και ο ίδιος ο Λοβέρδος φροντίζει να επιβεβαιώνει ότι υπάρχει μια αμοιβαιότητα στις πολιτικές συμπάθειες με το σημερινό κυβερνητικό κόμμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που ενδεχομένως βλέπει ότι μέσα από τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ μπορεί να δημιουργηθούν προυποθέσεις για μια μελλοντική συνεργασία (παρ ότι το κυβερνητικό παρελθόν του εχει δείξει πως δεν εχει πολιτικές αναστολές συνεργασίας ακόμα και με λαικιστές και ακροδεξιούς) θα προτιμούσε τον Γιώργο Παπανδρέου ή ακόμα και τον Νίκο Ανδρουλάκη παρ ότι κανένας από τους δυο δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένος ως αυριανός εταίρος και συνομιλητής για την Κουμουνδούρου. Όχι επειδή είναι πολιτικά απρόβλεπτοι αλλα επειδή ουτε οι ίδιοι δεν θα ήθελαν στη συγκεκριμένη τουλάχιστον χρονική συγκυρία να χρεωθούν αρνητικά χαρακτηριστικά από το όχι ιδιαίτερα μακρυνό κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία χαρακτηριστικά μάλιστα δεν φρόντισε η ηγεσία του να αποδοκιμάσει με μια μικρή εστω δόση αυτοκριτικής. Αυτό που συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ για την ακρίβεια, δεν είναι τόσο η επιλογή συγκεκριμένων προσώπων, οσο η επιθυμία να εκλεγεί στο ΚΙΝΑΛ οποιοσδήποτε άλλος από τον Α. Λοβέρδο τον οποίο θεωρεί-όχι αδικα-εν δυνάμει μελλοντικό εταίρο της συντηρητικής παράταξης. Ένα χρήσιμο δεκανίκι.

Σ ένα πολιτικό σκηνικό οπου η κυβέρνηση φθείρεται αλλα η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να εισπράξει αυτή την φθορά, τα περιθώρια μιας τρίτης πολιτικής δύναμης να παίξει έναν ρόλο θετικού υποδοχέα μιας γενικευμένης δυσφορίας για τους πρωταγωνιστές των εξελίξεων είναι μεγάλα. Για την ακρίβεια θα ήταν μεγάλα αν στο ΚΙΝΑΛ μίλαγαν με αυστηρά πολιτικούς όρους, αν πρωταγωνιστούσαν στην παραγωγή πολιτικής, αν αποκτούσαν ένα σαφές πολιτικό στίγμα που θα παραπέμπει στο κάπως μακρυνό παρελθόν του κόμματος, αν δεν ηταν φειδωλοί στην αυτοκριτική για τις ημέρες εξουσίας, αν επειθαν για καλές προθέσεις στο μέλλον, αν ανέλυαν με πειστικότητα το σημερινό πολυσύνθετο σκηνικό στο Ελληνικό αλλα και διεθνές περιβάλλον.

Στο ΚΙΝΑΛ δεν απουσιάζει ο χαρισματικός ηγέτης που θα το οδηγήσει σε ενδοξες μέρες γιατί απλά δεν προσφέρεται η εποχή για χαρισματικούς ηγέτες, δεν είναι κανένας από τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Οταν εκλεγόντουσαν απλά ήταν ‘’τέκνα της ανάγκης και ωριμα τέκνα της οργής’’ παραφράζοντας τον Βάρναλη.

Στο ΚΙΝΑΛ απουσιάζουν τα προαναφερόμενα. Αν μετά τις εσωκομματικές εκλογές βρεθεί ένα τέτοιο πρόσωπο που θα καταφέρει ναμας διαψεύσει, θα αποτελεί εκπληξη και τέτοιες εκπλήξεις δεν συνηθίζονται στη χώρα μας…