Το «αντίο» του ανεπανάληπτου Ρότζερ Φέντερερ

Ο «βασιλιάς» Ρότζερ Φέντερερ έδωσε την Παρασκευή στο Λονδίνο, σε κλίμα πλήρους συγκινησιακής φόρτισης, την τελευταία παράσταση της μεγάλης και πολυβραβευμένης καριέρας του, έχοντας δίπλα του συμπαίκτη σε διπλό, τον επί 15 χρόνια μεγάλο αντίπαλο, Ράφαελ Ναδάλ.

Ο Φέντερερ και ο Ναδάλ έπαιξαν υπό την παρουσία πλήθους 17.500 σε μία κατάμεστη O2 Arena με sold out και πλούσιο χειροκρότημα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα τους.

Παρόντες και ένας από τους κορυφαίους του τένις και αντίπαλός τους για την κατάκτηση πολλών τίτλων, Νόβακ Τζόκοβιτς, και άλλοι θρύλοι του τένις.

Η θρυλική καριέρα του Φέντερερ μπορεί να τελείωσε με ήττα στον τελευταίο του αγώνα, όμως καμία σημασία δεν έχει αυτό, αφενός γιατί προέρχεται από 14μηνη αποχή έπειτα από τραυματισμό και χειρουργείο και αφετέρου γιατί έχει αποδείξει το ποιόν του όλα αυτά τα χρόνια και έχει γεμίσει με το παραπάνω την προσωπική τροπαιοθήκη του από όλες τις διεθνές διοργανώσεις του τένις.

Καθώς τελείωσε ο αγώνας, τα συναισθήματα του Φέντερερ εξερράγησαν. Ξεκίνησε να κλαίει από συγκίνηση με τον Ναδάλ να κλαίει επίσης στο πλάι του. Ο Φέντερερ αγκάλιασε τους συμπαίκτες του και τους πρώην αντιπάλους του πολλές φορές κατά τη διάρκεια της τελετής αποχαιρετισμού του, προτού αγκαλιάσει την συγκινημένη οικογένειά του ενώ έφευγε από το γήπεδο.

«Οι τελευταίες δύο μέρες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες», είπε ο Φέντερερ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά τον αγώνα. «Ευτυχώς υπήρξαν στιγμής που ξεχάστηκα εντελώς, κοιμήθηκα υπέροχα, όλα ήταν υπέροχα, μπορούσα να το απολαύσω, θεωρώ. Και λόγω αυτού νομίζω ότι θα μπορέσω να το έχω στο νου μου ως μία χαρούμενη και καθαρή ανάμνηση.

«Και αυτό διότι αν ήμουν αγχωμένος και ήθελα να είναι όλα ιδανικά στην καριέρα μου, θα θυμόμουν τα μισά, το ίδιο και σε αυτόν εδώ τον αγώνα. Νιώθω ότι αντιμετώπισα έντονα τη συνταξιοδότησή μου τον τελευταίο μήνα λόγω της συναισθηματικής μου φόρτισης», είπε ο θρύλος του τένις.

Η τοποθέτηση του Φέντερερ αποπνέει τη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει τέλειος αποχαιρετισμός και αυτό δεν είναι κακό. Ο ίδιος έχει δώσει τόσα πολλά στο άθλημα, τον εαυτό του και τους φίλους του αθλήματος, και φεύγει στα 41 του έχοντας κάνει μια καριέρα τόσο ολοκληρωμένη όσο καμία άλλη.

«Ήμουν σε θέση να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πάντα στο γήπεδο πόσο υπέροχο είναι αυτό», είπε ο Φέντερερ. «Αυτό δεν είναι το τέλος –η ζωή συνεχίζεται. Είμαι υγιής, είμαι χαρούμενος, όλα είναι υπέροχα και αυτή είναι μόνο μια στιγμή στη ζωή μου».

Ο Φέντερερ έχει παίξει μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια τένις στην ιστορία, με χάρη και στυλ. Την ευκολία που απέπνεαν οι κινήσεις και οι τεχνικές του συνόδευαν φυσικά πάντα η σκληρότητα και η ανθεκτικότητα, ιδιότητες που σπάνια συζητούνται αλλά υπήρξαν κομβικές για την επιτυχία του.

Πολλοί προσπάθησαν να μάθουν από πτυχές του μεγαλείου του για να πετύχουν και η επιρροή του σε άλλους παίκτες είναι αδιαμφισβήτητη. Αλλά δεν θα υπάρξει ποτέ κανείς σαν αυτόν.