Ποιος θα ζεστάνει πολιτικά το φθινόπωρο;

Την περασμένη Δευτέρα στη Λειψία η Αριστερά (die Linke), ένα κόμμα που θεωρητικά διατηρεί βαθιές ρίζες στην πρώην Ανατολική Γερμανία, κάλεσε σε διαδήλωση διαμαρτυρίας για την ακρίβεια και την διαφαινόμενη τον ερχόμενο χειμώνα «ενεργειακή καταιγίδα». Τελικά σε μια πόλη 750.000 ανθρώπων συγκέντρωσε περίπου 3.000 με 5.000 διαδηλωτές, κάτι που η ηγεσία του κόμματος, που βρίσκεται σε καθοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, θεώρησε ως ένα καλό σημάδι στην πορεία ανάκαμψης, που ελπίζει να πυροδοτήσει η κοινωνική αναστάτωση, η οποία είναι πλέον εξαιρετικά «ευανάγνωστη» για τους ψύχραιμους παρατηρητές. Η φιλοδοξία της Αριστεράς είναι να πρωταγωνιστήσει σε ένα «καυτό φθινόπωρο», υποχρεώνοντας και τα φιλικά προς τη σοσιαλδημοκρατία συνδικάτα να υιοθετήσουν πιο ριζοσπαστικές θέσεις και να μην φοβηθούν, αν χρειαστεί, μια αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τις εργοδοτικές οργανώσεις.

Tην Κυριακή που μας πέρασε, μια οργάνωση που αυτοαποκαλείται «Φόρουμ για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία» κατάφερε να συγκεντρώσει μετά από μια «πρόβα» μια εβδομάδα νωρίτερα 5.000 πολίτες στην πόλη Πλάουεν, στα ανατολικά της Γερμανίας κοντά στα σύνορα με την Τσεχία. Μιλάμε για μια κωμόπολη περίπου 60.000 κατοίκων.

Οι υπεύθυνοι της οργάνωσης επισήμως δηλώνουν ότι δεν έχουν σχέση με ιδεολογίες και κυρίως με την ακροδεξιά και αποτάσσονται «αποκλεισμούς, στιγματισμούς και διακρίσεις». Αν όμως διαβάσει κανείς πιο προσεκτικά το «μανιφέστο» τους καταλαβαίνει σε τι νερά κινούνται.

Οι περίπου 21 βασικές τους θέσεις περιλαμβάνουν το αίτημα για διάλυση της Βουλής και της κυβέρνησης, την έξοδο από την ΕΕ, την ποινική δίωξη των κυβερνήσεων των τελευταίων 25 ετών, ενώ είναι διανθισμένες με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, υιοθετώντας μάλιστα και επιχειρήματα του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Ενισχύουν επίσης υποψίες της «άλλης πλευράς» για το ενδεχόμενο ανάμιξης της Ρωσίας στη δημιουργία αυτής της πρωτοβουλίας, αφού ζητούν να σταματήσουν οι «άδικες κυρώσεις εναντίον της Μόσχας» και να επαναλειτουργήσει ο αγωγός Νord Stream 2.

Το ζήτημα δεν είναι βεβαίως ο «αχταρμάς» ετερόκλητων θέσεων, αλλά και ευφάνταστων θεωριών συνωμοσίας που καταλήγει να γίνει πολιτικό μανιφέστο, αλλά το γεγονός ότι τέτοιες «υπερκομματικές» και τυπικά «α-πολιτικές» πρωτοβουλίες επιτυγχάνουν τελικά να κινητοποιήσουν περισσότερους ανθρώπους από τις οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις. Είναι και αυτό ένα σημάδι των καιρών. Εξίσου ετερόκλητο ήταν για παράδειγμα και το πλήθος, που πριν από δέκα ημέρες συγκεντρώθηκε στην Πράγα, ζητώντας να τελειώσει ο πόλεμος, κραυγάζοντας το σύνθημα «Πρώτα η Τσεχία». Τώρα οι διαδηλωτές στο Πλάουεν ρωτούσαν «Τι χρωστάμε εμείς στην Ουκρανία;».

Είναι πια ξεκάθαρο ότι όσο θα πλησιάζουμε προς το χειμώνα και η ενεργειακή/πληθωριστική κρίση θα κορυφώνεται, το έδαφος θα γίνεται πολύ εύφορο για λαϊκιστικές πρωτοβουλίες, που στο όνομα του λαού θα προβάλουν έναν σύγχρονο εθνικισμό, πο οποίος μπορεί ανά πάσα στιγμή να «στρίψει» και προς πιο βίαιες κατευθύνσεις. Είδαμε και στην πολιτικά ορθή Σουηδία με ποιο τρόπο η «ξενοφοβία» και ο «πατριωτισμός» μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε άνοδο ακραίων απόψεων, σε μια περίοδο που η απογοήτευση για τα παραδοσιακά κόμματα μοιάζει να αγγίζει και πάλι πρωτοφανή νούμερα.

Το «καυτό φθινόπωρο» δεν είναι μια φαντασίωση κάποιων. Είναι μια ρεαλιστική πιθανότητα με βάση τις ειδήσεις που φτάνουν από πολλές γωνιές της Ευρώπης. Το θέμα είναι ποιος είναι αυτός που θα ανάψει το φυτίλι. Η αδύναμη «ευρωπαϊκή ελίτ» μοιάζει να μην μπορεί να καθηυχάσει τις ανησυχίες εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών και ανοίγει το δρόμο για δημαγωγούς και «υπερπατριώτες» να κερδοσκοπήσουν πολιτικά, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο αναταραχών ή ακόμα και συγκρούσεων. Στις Βρυξέλλες συνεχίζουν να συζητούν, να συσκέπτονται και να ετοιμάζουν προτάσεις.

Θα φέρουν οι «Ανατολικοί» αλλαγή πλεύσης της ΕΕ στο Ουκρανικό;

Περικοπές στην κατανάλωση ενέργειας και πλαφόν στο ρωσικό αέριο προτείνει η Κομισιόν

Γερμανία: Οι αντιδράσεις φέρνουν αναθεώρηση του έκτακτου «τέλους φυσικού αερίου»