Η ΕΕ σταθερά διχασμένη, αλλά φλύαρη

Κάθε φορά που επίκειται ένα συμβούλιο κορυφής ή υπουργών στην ΕΕ οι κύριοι και κυρίες της Κομισιόν, με πρώτη και καλύτερη την πρόεδρό της, μας προετοιμάζουν για «κάτι ωραίο, μεγάλο και προωθημένο», όπως θα έγραφαν και οι μαθητές γυμνασίου σε προκάτ εκθέσεις.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη και αυτή την εβδομάδα. Οι προτάσεις της Κομισιόν που υπόσχονταν να αποτελέσουν «καμπή» στην πολιτική μιας ενιαίας αντιμετώπισης της κρίσης, όχι μόνο δεν έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό, αντιθέτως μάλλον έφεραν ακόμα μεγαλύτερο διχασμό. Το θέμα του πλαφόν στις τιμές είναι τελικά τόσο περίπλοκο (ή διαπλεκόμενο) που δεν μπορούν να ξεπεραστούν οι διαφωνίες. Ετσι για μια ακόμα φορά ο καπνός από τις συναντήσεις των υπουργών ήταν «μαύρος». Και οι αποφάσεις μετατίθενται για την επόμενη συνάντηση. Σταθερά, λες και έχουν στην διάθεσή τους άπλετο χρόνο, την ώρα που η Ευρώπη βαδίζει ολοταχώς προς την ύφεση.

Η όλη ιστορία αρχίζει πλέον και αποκτά τραγελαφικές διαστάσεις. Διαβάσαμε για παράδειγμα για τον εκνευρισμό της γερμανικής κυβέρνησης από το γεγονός ότι οι γειτονικές της χώρες Ολλανδία, Βέλγιο, Πολωνία αρνήθηκαν να επιδείξουν «αλληλεγγύη» στο μοίρασμα της ενέργειας. Είναι πράγματι κάτι σαν μαύρο χιούμορ να ακούς Γερμανούς αξιωματούχους να επικαλούνται την έννοια της αλληλεγγύης.

Από τη μια λοιπόν η σύγκρουση εθνικών συμφερόντων και από την άλλη η συσσώρευση αρνητικών εμπειριών, «απωθημένων» από τις κρίσεις του παρελθόντος δείχνουν μια ΕΕ που οδεύει με ταχύτητα σε πολιτικές διάλυσης, αφού το ένστικτο της αυτοσυντήρησης μοιάζει πια να είναι η πυξίδα. Το χειρότερο είναι ότι οι πολιτικές ηγεσίες, που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα εντός της επικράτειας των συνόρων τους, ολοένα και συχνότερα καταφεύγουν στη συνταγή επίρριψης ευθυνών άλλοτε στους γείτονες και άλλοτε στην ίδια την ΕΕ ως μηχανισμό λήψης… καθυστερημένων αποφάσεων.

Υπό αυτό το πρίσμα ήταν μάλλον αστείες οι δηλώσεις του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, ο οποίος έβλεπε την ΕΕ να αναδεικνύεται ως μια μεγάλη παγκόσμια δύναμη. Αυτό μοιάζει περισσότερο με αισιοδοξία σκοπιμότητας παρά με ρεαλιστική αποτίμηση της κατάστασης.

Το μόνο στο οποίο φαίνεται να συμφωνούν όλοι, είναι ότι ο Πούτιν επιχειρεί να τους διχάσει με διάφορα τεχνάσματα. Με τη στάση τους έχουν βαλθεί να αποδείξουν ότι το καταφέρνει μια χαρά.

Υπουργοί Ενέργειας: Χωρίς συμφωνία για πλαφόν στην τιμή του ρωσικού αερίου

Εκατομμύρια εργαζόμενοι στην ΕΕ είναι αδύνατο να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους για την ενέργεια

Ρωγμές στο… δυτικό μέτωπο