Κίσινγκερ: Λάθος η αέναη αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ δήλωσε ότι η γεωπολιτική σήμερα απαιτεί «ευελιξία τύπου Νίξον» για να βοηθήσει στην εκτόνωση των συγκρούσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας καθώς και μεταξύ της Ρωσίας και της υπόλοιπης Ευρώπης.

Ενώ προειδοποίησε ότι η Κίνα δεν πρέπει να γίνει παγκόσμιος ηγεμόνας, ο άνθρωπος που βοήθησε στην αποκατάσταση των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας τη δεκαετία του 1970 είπε ότι ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα πρέπει να είναι προσεκτικός στο να αφήσει την εσωτερική πολιτική να παρεμβαίνει στη «σημασία της κατανόησης της μονιμότητας της Κίνας».

«Ο Μπάιντεν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν επηρεαστεί πάρα πολύ από το πώς βλέπουν την Κίνα μέσα από τις ΗΠΑ», είπε ο Κίσινγκερ, 99 ετών, σε συνέντευξή του την Τρίτη στο Bloomberg, και τον αρχισυντάκτη Τζον Μίκλεθγουέιτ. «Είναι, φυσικά, σημαντικό να αποτραπεί η ηγεμονία της Κίνας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας».

Αλλά «αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με ατελείωτες αντιπαραθέσεις», πρόσθεσε στη συνέντευξη. Είπε προηγουμένως ότι οι ολοένα και πιο αντίπαλες σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας κινδυνεύουν με μια παγκόσμια «καταστροφή συγκρίσιμη με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Ο πρώην πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον έκανε εκστρατεία τη δεκαετία του 1960 ως ένθερμος αντικομμουνιστής, αλλά εξέπληξε πολλούς από τους υποστηρικτές του αποφασίζοντας να εμπλακεί στην Κίνα του Μάο Τσε Τουνγκ και να επισκεφθεί το Πεκίνο το 1972 σε ένα ταξίδι που έγινε ιστορική καμπή και για τα δύο έθνη.

Η γεωπολιτική και οι σχέσεις μεγάλων δυνάμεων αποτελούν κεντρικό θέμα του νέου βιβλίου του Κίσινγκερ, «Ηγεσία: Έξι μελέτες στην παγκόσμια στρατηγική», που εστιάζει σε έξι βασικούς ηγέτες: τον Γερμανό Konrad Adenauer, τον Γάλλο Charles de Gaulle, τον Nixon, τον Αιγύπτιο Anwar Sadat, τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο σημαντικός πρώτος πρωθυπουργός της Σιγκαπούρης Λι Κουάν Γιου.

Στον σχεδόν αιώνα της ζωής του, ο Κίσινγκερ γνώριζε και τους έξι ηγέτες των οποίων τα παραδείγματα αναφέρει, και μέσω της εταιρείας συμβούλων του συνεχίζει να είναι μια περιζήτητη φωνή για τις παγκόσμιες υποθέσεις από το Πεκίνο μέχρι την Ουάσιγκτον.

Ανασκοπώντας τις επιδόσεις των σημερινών Ευρωπαίων ηγετών από τον Γάλλο Εμανουέλ Μακρόν έως τον Γερμανό Όλαφ Σολτς, ο Κίσινγκερ είπε ότι τον λυπεί το γεγονός ότι η σημερινή «ευρωπαϊκή ηγεσία δεν έχει την αίσθηση της κατεύθυνσης και της αποστολής» όπως ο Κόνραντ Αντενάουερ και ο Σαρλ Ντε Γκωλ.

Σχετικά με τη μεγαλύτερη κρίση της Ευρώπης — τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία — ο Κίσινγκερ είπε ότι τα σχόλια που έκανε νωρίτερα αυτό το έτος σχετικά με το σημείο εκκίνησης για ένα τέλος του πολέμου μέσω διαπραγματεύσεων δεν μεταφέρθηκανσωστά. Λέγοντας ότι πιστεύει ότι το χρονοδιάγραμμα των συνομιλιών πλησιάζει, είπε ότι οι συζητήσεις για το μέλλον της Κριμαίας θα πρέπει να αφεθούν για διαπραγματεύσεις και όχι να καθοριστούν πριν από την παύση της σύγκρουσης. Η Κριμαία ήταν έδαφος της Ουκρανίας πριν την καταλάβει η Ρωσία το 2014.

Και σχετικά με την αναταραχή του Brexit, ο Κίσινγκερ είπε ότι η άποψη του Ντε Γκωλ – ότι η Μεγάλη Βρετανία «δεν θα ήταν ποτέ ολόψυχο μέλος της ευρωπαϊκής κοινότητας» – έχει αποδειχθεί σωστή και δικαιολογημένη.

Πιέζοντας για το ποιος θα ήταν ο ισχυρότερος διαπραγματευτής με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Κίσινγκερ επέλεξε τον Γάλλο Ντε Γκωλ και στη συνέχεια πρόσθεσε «ότι ο Νίξον θα ήταν πολύ καλός». Ο Νίξον ήταν «ένας πολύ καλός πρόεδρος στην εξωτερική πολιτική. Αυτοκαταστράφηκε στο εσωτερικό», είπε ο Κίσινγκερ.

Σε ένα λιγότερο σημαντικό θέμα, ο Κίσινγκερ είπε ότι η Θάτσερ, η βρετανική «Σιδηρά Κυρία» που αντιμετώπισε τα εργατικά συνδικάτα στο εσωτερικό και τη δικτατορία της Αργεντινής στο εξωτερικό ενώ έγινε η μακροβιότερη πρωθυπουργός του έθνους της του 20ου αιώνα, θα ήταν η επιλογή του για την πιο ενδιαφέρουσα συντροφιά του δείπνου.

Κίσινγκερ: Πώς θα αποφύγουμε έναν νέο Παγκόσμιο Πόλεμο