Η κοιλάδα των αδαών

Την αποκαλούσαν «κοιλάδα των αδαών». Ηταν η περιοχή ή μάλλον δύο περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, όπου δε μπορούσες να δεις εύκολα την επίγεια αναλογική δυτικογερμανική τηλεόραση. Η μία ήταν νοτιοανατολικά γύρω από τη Δρέσδη και η άλλη βορειοανατολικά στα σύνορα με την Πολωνία.

Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών έπρεπε λοιπόν να περιορίζονται στην εικόνα, που έδινε για την χώρα τους και τον κόσμο η επίσημη κρατική τηλεόραση του καθεστώτος του Εριχ Χόνεκερ. Ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» τόσο επί γερμανικού εδάφους όσο και διεθνώς βάδιζε από νίκη σε νίκη και από επίτευγμα σε επίτευγμα. Ολα έβαιναν καλώς. Οι πολίτες ήταν και έπρεπε να είναι ευτυχείς, αισιόδοξοι και υπερήφανοι για τη χώρα τους…

Παραδόξως πάντως, έρευνες που αποκαλύφθηκαν αργότερα ότι γινόντουσαν με πρωτοβουλία της Στάζι (Κρατικής Ασφάλειας) έδειξαν ότι ακριβώς σε αυτές τις περιοχές η δυσαρέσκεια με το καθεστώς ήταν μεγαλύτερη από ότι σε εκείνες, που η θέαση των δυτικογερμανικών προγραμμάτων ήταν εύκολη.

Ισως γιατί και η απέναντι πλευρά παρουσίαζε, μέσα από τα σίριαλ κυρίως, μια ζωή που παραήταν ειδυλλιακή. Και επειδή πολλοί Ανατολικογερμανοί είχαν συγγενείς ή γνωστούς ατην «από εκεί πλευρά» έβλεπαν ότι η υπερβολή και η ωραιοποίηση δεν ήταν προνόμιο του δικού τους καθεστώτος.

Ο όρος έρχεται ωστόσο στο νου παρακολουθώντας το «μενού» κάποιων «συστημικών» ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών, όχι μόνο κρατικών. Αν η ενημέρωσή μας εξαρτιόταν αποκλειστικά από αυτούς θα μπορούσαμε άνετα να χαρακτηρίσουμε ολόκληρη τη χώρα ως μια «κοιλάδα των αδαών». Γιατί αυτό που πρέπει να μετράς, αν θέλεις να κάνεις μια σοβαρή έρευνα για την κατάσταση του 108ου παγκοσμίως ελληνικού Τύπου είναι όχι τι προβάλεται, αλλά το τι «κόβεται». Εδώ οι φοιτητές σχολών ΜΜΕ θα είχαν άφθονο υλικό αν αποφάσιζαν να κάνουν μια σχετική έρευνα. Θα αρκούσε άλλωστε και μια μοναδική ημέρα.

Είναι πολύ πιθανό να δεις αναλυτικά ρεπορτάζ για τα χταπόδια, αλλά ούτε κουβέντα για πολιτικούς που μαζεύουν το χρήμα σα να είχαν οχτώ πόδια (και χέρια φυσικά).

Είναι σίγουρο ότι θα δεις απαντήσεις υπουργών «σε υψηλούς τόνους» χωρίς να έχεις ενημερωθεί νωρίτερα ποιο ήταν το «θέμα» που προκάλεσε την αντίδρασή τους.

Και είναι δεδομένο ότι θα βομβαρδιστείς με «καλές ειδήσεις», για «ανάπτυξη», «ανάκαμψη», «απογείωση» που αναρωτιέσαι αν αφορούν τη δική σου χώρα ή αν τελικά εσύ είσαι ο εξωγήινος. Αλλά και από τρομακτικές ειδήσεις για φόνους, ληστείες, μέδουσες και μελλοντικές πανδημίες για να ευλογείς την τύχη σου, που δεν έχουν έρθει τα ακόμα χειρότερα.

Και παρά τα συμπεράσματα των ερευνών που αναφέρθηκαν παραπάνω, κανένα καθεστώς δεν φαίνεται να ενοχλείται από τέτοιου είδους «φούσκες» μονομερούς «ενημέρωσης». Αντιθέτως, οι μανιώδεις προσπάθειες να ελεγχθούν οι όποιες τρύπες μπορεί να δημιουργούνται στο σύστημα προπαγάνδας, για παράδειγμα μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείχνουν ότι τελικά η εξουσία προτιμά τη σιγουριά της «κοιλάδας των αδαών» από το ρίσκο της μη ελεγχόμενης, μη κατευθυνόμενης πληροφορίας. Καλή σας τηλεθέαση λοιπόν…

Έκθεση-κόλαφος για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα

Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα: «Η Ελλάδα γίνεται Ουγγαρία σε θέματα ελευθερίας του Τύπου»

Ποιους θεσμούς -δεν- εμπιστεύονται οι Έλληνες – Στα «τάρταρα» κόμματα, ΜΜΕ και ΜΚΟ