Ο Μπόρις Τζόνσον στέλνει χιλιάδες αιτούντες άσυλο στη Ρουάντα και προκαλεί θύελλα αντιδράσεων

Θεωρητικά αν είχε παραμείνει στην ΕΕ, δεν θα μπορούσε να λάβει μια τέτοια απόφαση ή τέλος πάντων θα προκαλούσε πολύ μεγαλύτερη φασαρία αν το έκανε. Αλλά τώρα οι Βρετανοί έχουν ξαναπάρει «τον έλεγχο στα χέρια τους» και μπορούν έτσι να υλοποιούν ακόμα και αποφάσεις, που θυμίζουν την εποχή της δουλείας, απλώς με την αντίστροφη διαδρομή.

Η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον συμφώνησε με την κυβέρνηση της πολύπαθης Ρουάντα για ένα πρόγραμμα μετεγκατάστασης αιτούντων ασύλων, που κατάφεραν να περάσουν τη Μάγχη και να φτάσουν στο νησί. Η ίδια η υπουργός Εσωτερικών Πρίτι Πατέλ ταξίδεψε στην πρωτεύουσα της χώρας το Κιγκάλι για να υπογράψει τη σχετική συμφωνία. Το πρόγραμμα αποκαλείται «Μετανάστευση και Οικονομική Ανάπτυξη» και αρχικά το Ηνωμένο Βασίλειο θα δώσει περίπου 150 εκατομμύρια αμοιβή στη Ρουάντα για τους πρώτους 4.500 πρόσφυγες, που θα μεταφερθούν εκεί με «εισιτήριο χωρίς επιστροφή».

Ο Τζόνσον δεν είχε κανένα πρόβλημα να δηλώσει κυνικά ότι το πρόγραμμα έχει και αποτρεπτικό χαρακτήρα για όσους πιθανώς ονειρεύονται ότι θα λάβουν άσυλο και θα ζήσουν ασφαλείς στη Βρετανία. Και εξέφρασε την πρόβλεψη ότι θα επεκταθεί ίσως και σε δεκάδες χιλιάδες, αφού δεν υπάρχει κάποιο ανώτατο όριο, ενώ όπως ακούγεται η Βρετανία αναζητά και άλλες χώρες πρόθυμες να υπογράψουν ανάλογες συμφωνίες. Παράλληλα το Πολεμικό Ναυτικό έχει αναλάβει και επίσημα το καθήκον να… υπερασπιστεί τη χώρα από τις «επιθέσεις» των προσφύγων με τις μισοβουλιαγμένες βάρκες.

Οι αντιδράσεις είναι φυσικά έντονες, τόσο από διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις, όσο και από την αντιπολίτευση. Ενστάσεις εξέφρασε και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), για το σχετικό νομοσχέδιο, που προβλέπει τη δημιουργία κέντρων κράτησης εκτός των συνόρων, το οποίο όπως είπε, αν εγκριθεί, θα αντίκειται στη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, την οποία έχει υπογράψει η Βρετανία.

Αλλά είναι σαφές ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός έχει ένα πολύ συγκεκριμένο ακροατήριο και δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία σε όλα αυτά. H δήλωσή του τα λέει όλα: «Οι Βρετανοί ψήφισαν πολλές φορές υπέρ του ελέγχου των συνόρων μας, όχι του κλεισίματος αλλά του ελέγχου. Μπορεί η συμπόνοια μας να είναι απεριόριστη, αλλά οι δυνατότητές μας για βοήθεια δεν είναι». Μια φράση, που θυμίζει το παλιό σύνθημα της αυστριακής ακροδεξιάς «το καράβι είναι γεμάτο».

Η βρετανική κυβέρνηση προσπάθησε να παρουσιάσει αυτό το «εισιτήριο χωρίς επιστροφή» ως μια πράξη γενναιοδωρίας της. Για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία της χαρακτήριζε στα σχετικά Δελτία Τύπου τη Ρουάντα ως μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μάλλον δε μιλάμε για ένα νέο επίγειο παράδεισο.

Σύμφωνα με έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2020, οι κρατούμενοι στη χώρα υποφέρουν από αυθαίρετη κράτηση, κακομεταχείριση και βασανιστήρια σε εγκαταστάσεις που δεν είναι και… ξενοδοχεία. Η κυβέρνηση του Λονδίνου δεν έχει ακόμη εξηγήσει εάν οι καταυλισμοί όπου θα κρατούνται οι αιτούντες άσυλο θα είναι υπό τη δικαιοδοσία του Ηνωμένου Βασιλείου ή πώς το Λονδίνο θα επιδιώξει να επιβλέπει την κατάσταση των μεταναστών.

Σε ένα έχει σίγουρα δίκιο ο Τζόνσον. Το να πληρώνεις για να στείλεις «ανεπιθύμητους» 6.500 χιλιόμετρα μακριά, έτσι ώστε να είσαι σίγουρος ότι δύσκολα θα επιστρέψουν είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η ιδέα αυτή του αρχηγού των Τόρις δεν θα βρει μιμητές και σε άλλες χώρες.

Η «αντιγραφή» της ακροδεξιάς ατζέντας δεν αποδυναμώνει την ακροδεξιά

Πυρ ομαδόν κατά του Μπόρις Τζόνσον μετά το πρόστιμο για τα κορωνοπάρτι

Εκατομμύρια Βρετανοί πολεμούν με τη φτώχεια, αλλά ο Τζόνσον δίνει πολεμικές συμβουλές στο Ζελένσκι