Μια σημαντική ήττα υπέστη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο ο Αλέξης Κούγιας, κατά την 8η δικάσιμο της δίκης Λιγνάδη της 11ης Απριλίου.
Με την έναρξη της συνεδρίασης επιχείρησε να αποσπάσει την προσοχή του δικαστηρίου από τις βαριές κατηγορίες κατά του εντολέα του, στρεφόμενος εναντίον των συνηγόρων πολιτικής αγωγής και δημοσιογράφων που καλύπτουν τη δίκη, ειδικότερα δε του παρατηρητηρίου που έχει συγκροτηθεί από ανεξάρτητους δημοσιογράφους για τη συνεχή παρακολούθηση της διαδικασίας και την αμερόληπτη καταγραφή όλων των εξελίξεων μέσα στη δικαστική αίθουσα.
Το χτύπημα ήταν προετοιμασμένο από πριν. Ο κ. Κούγιας είχε ενοχληθεί από το γεγονός ότι η συμπεριφορά του κατά την προηγούμενη δικάσιμο είχε καταγραφεί από τον τύπο, μεταφέροντας στην κοινή γνώμη μια εικόνα πιεστική για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθεί να υπερασπιστεί τον πελάτη του. Συνεχής πίεση στον μάρτυρα, επίμονες ερωτήσεις που ξεφεύγουν από την ουσία της υπόθεσης και προσπαθούν να τον δυσφημίσουν, σκληρά σχόλια που επιχειρούν να μετατρέψουν το θύμα σε θύτη και να παρουσιάσουν την ομοφυλοφιλία ως παραβατική συμπεριφορά, αγωνιώδης προσπάθεια να τεκμηριωθεί η θεωρία του ότι οι κατηγορίες οφείλονται σε σκευωρία που στήθηκε σε ένα δικηγορικό γραφείο από μια δικηγόρο.
Ειδικότερα στη συγκεκριμένη συνεδρίαση, δύο στοιχεία του ρεπορτάζ ενόχλησαν τον Αλέξη Κούγια. Το γεγονός ότι ο μάρτυρας κατηγορίας κάποια στιγμή, υπό την πίεση της δύσκολης γι’ αυτόν περίστασης, αναλύθηκε σε δάκρυα και η ενόχληση μεγάλου μέρους των παρισταμένων από το γεγονός ότι, υπερβαίνοντας ακόμα και τα δικά του ελαστικά όρια, ο δικηγόρος ούτε λίγο ούτε πολύ προσπάθησε να οδηγήσει τον μάρτυρα σε αναπαράσταση μιας σκηνής βιασμού, παρενοχλώντας τον μάλιστα ο ίδιος, σχεδόν σωματικά! Καθιστώντας τον, δηλαδή, μάρτυρα με τη διττή έννοια του όρου…
Ο κ. Κούγιας -ήδη δύο μέρες νωρίτερα- είχε εκδώσει ανακοίνωση σαββατιάτικα, όπου απειλούσε θεούς και δαίμονες, διαψεύδοντας τα ρεπορτάζ όπου περιγράφονταν τα παραπάνω κατορθώματά του, απειλώντας με μηνύσεις, αγωγές και άλλα ένδικα μέσα δικηγόρους και δημοσιογράφους, προσπαθώντας να αποδώσει τις δημοσιογραφικές περιγραφές σε συγκεκριμένες, δήθεν καθοδηγούμενες, ιστοσελίδες και στοχοποιώντας τον ρεπόρτερ της Εφημερίδας των Συντακτών, και κυρίως τα μέλη του Παρατηρητηρίου για τη δίκη Λιγνάδη που παρευρίσκονταν στην αίθουσα.
Τόσο το Παρατηρητήριο όσο και η Εφσυν τού έδωσαν απάντηση απορρίπτοντας τη διάψευσή του, οπότε με την έναρξη της συνεδρίασης ο κ. Κούγιας ζήτησε από το δικαστήριο την αποβολή του Παρατηρητηρίου από τη δίκη, καθώς και την καταγραφή των δημοσιογράφων που παρευρίσκονταν προκειμένου να προβεί σε εναντίον τους ένδικα μέσα. «Ο εντολέας μου θέλει τα πλήρη στοιχεία και τις ταυτότητες τους, τις διευθύνσεις τους, δεν έχουν διασταυρώσει καμία πληροφορία, περνάνε μόνο τις θέσεις της πολιτικής αγωγής. Ο συγκεκριμένος ιστότοπος είναι για να υποστηρίξει το κίνημα #metoo και υπάρχει ευθεία επίθεση στο πρόσωπό μου. Θα ήθελα να απαγορευτεί η χρήση λάπτοπ και να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία όσων μπαίνουν ώστε να γνωρίζουμε όσα ανεβαίνουν και προς τα που θα στρέφεται ο εντολέας μου και εγώ».
Το δικαστήριο, με σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, απέρριψε και τα δύο αιτήματα του κ. Κούγια.
Με την τακτική του, πάντως, ο συνήγορος του Δημήτρη Λιγνάδη κατέδειξε κάτι ακόμα πιο σημαντικό: την ιδιαίτερη αξία που έχει η ζωντανή κάλυψη σε μια δίκη σαν κι αυτήν. Θα έλεγα και σε κάθε δίκη στην οποία εμπλέκεται ο ίδιος…
Τα Leopard 1 που έγιναν πράσινα και η γερμανική βιομηχανία όπλων στην… υπηρεσία της ειρήνης
Η γαλλική αντιευρωπαϊκή ακροδεξιά και η αγωνία του Κυριάκου Μητσοτάκη
Ακρίβεια: Εννέα στους 10 καταναλωτές «τρέμουν» για ανατιμήσεις λόγω του πολέμου