Οι ΗΠΑ βάζουν στο «κάδρο» και την Κίνα

Λίγες μόλις ώρες πριν συναντηθούν στη Ρώμη ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλλιβαν και ο κρατικός σύμβουλος της Κίνας (με ευθύνη την εξωτερική πολιτική) Γιαν Τζιετσί η Ουάσιγκτον φρόντισε να ρίξει προειδοποιητικές βολές προς το Πεκίνο, διαρρέοντας πληροφορίες για πιθανή σινική στρατιωτική βοήθεια προς τη Ρωσία.

Δημοσιεύματα των εφημερίδων «Financial Times» και «New York Times», ανέφεραν ότι η Ρωσία έχει ζητήσει από την Κίνα στρατιωτική και οικονομική βοήθεια. Φυσικά οι πληροφορίες προέρχονταν από ανώνυμο αξιωματούχο και φυσικά ο ίδιος είχε προβλέψει ότι η Κίνα θα τις διαψεύσει όπως και έγινε. Οι πληροφορίες αυτές φαίνεται να έχουν μάλιστα σταλεί και προς όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ για να τα «προετοιμάσουν» σχετικά.

Η ουσία είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βάζουν τώρα στο στόχαστρο τον πραγματικό τους αντίπαλο, όπως συνηθίζουν να λένε πολλοί, επιδιώκοντας είτε να τον βάλουν στην ίδια μοίρα με τον «δικτάτορα Πούτιν» απειλώντας με κυρώσεις, είτε εξαναγκάζοντας την σινική ηγεσία να πάρει πιο σαφείς αποστάσεις από αυτόν.

Παράλληλα στέλνουν και ένα μήνυμα προς τους Ευρωπαίους για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τους Κινέζους «ανταγωνιστές». Με μπόλικη καχυποψία. Και ίσως και ως μελλοντικούς εχθρούς. Ο ίδιος ο Σάλιβαν προειδοποίησε ότι θα υπάρξουν «απολύτως» βαριές επιπτώσεις εάν η Κίνα βοηθήσει τη Ρωσία να παρακάμψει τις εναντίον της κυρώσεις. Αυτό προφανώς δεν αναφέρεται στην στρατιωτική, αλλά στην οικονομική βοήθεια, που φαίνεται ότι υπολόγιζε από την πρώτη στιγμή ο Βλαντίμιρ Πούτιν, πριν διατάξει την μετωπική επίθεση εναντίον της Ουκρανίας.

Το βράδυ της Δευτέρας, μετά τη συνάντηση στη Ρώμη, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Λευκού Οίκου ανέφερε πως οι ΗΠΑ θεωρούν «βαθύτατα ανησυχητική» την ευθυγράμμιση της Κίνας με τη Ρωσία. Κατά τα φαινόμενα λοιπόν η συνομιλία δεν οδήγησε στην αποκλιμάκωση της έντασης που διαφαίνεται τώρα ανάμεσα στις δυο πλευρές.

Ουσιαστικά είναι το παλιό ξαναζεσταμένο δίλημμα άλλων δεκαετιών: «Ή με εμάς ή με αυτούς».

Με αυτό τον τρόπο οι ΗΠΑ προσπαθούν να μειώσουν και τον όποιο ρόλο επιδιώκει ή μπορεί πραγματικά να διατελέσει η Κίνα, στην προσπάθεια διευκόλυνσης των συνομιλιών Κιέβου-Μόσχας, ρόλο που έχει δείξει από νωρίς ότι διεκδικεί μεθοδικά, εκτός όλων των άλλων λόγω των σημαντικών οικονομικών σχέσεων και με τις δύο πλευρές. Κάτι που εξηγεί γιατί το Πεκίνο δεν επιθυμεί ένα πόλεμο μακράς διαρκείας, που τορπιλίζει και πρακτικά τα σχέδια του για στενότερη σύνδεση Ασίας και Ευρώπης. Εδώ ίσως να βρίσκεται και ο πραγματικός στόχος των αμερικανικών προειδοποιήσεων, που καθόλου ενθουσιασμένες δεν είναι με αυτά τα σχέδια.

Βεβαίως η Κίνα έχει υποστεί ήδη αρκετές εμπορικές κυρώσεις από τις ΗΠΑ και έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται τις αμερικανικές απειλές. Εχει επίσης επιλέξει μια «στρατηγική σχέση» με τη Ρωσία, επιλογή που δεν προέκυψε τώρα εξαιτίας του πολέμου. Μπορεί φαινομενικά να ενισχύεται, εξαιτίας του και κυρίως λόγω της προσπάθειας της Δύσης να απομονώσει τη Ρωσία.

Ωστόσο οι Κινέζοι δεν είναι καθόλου ευτυχισμένοι με την προοπτική ενός πολέμου που θα κρατήσει καιρό και θα εμποδίζει την υλοποίηση οικονομικών, επενδυτικών, εμπορικών σχεδίων τους, τα οποία για να υλοποιηθούν απαιτούν ειρήνη και σταθερότητα. Επίσης δεν θέλουν σε καμιά περίπτωση να μετατραπούν εμμέσως σε μέρος αυτού του πολέμου, κάτι που για παράδειγμα δε μπόρεσε να αποφύγει επί της ουσίας η Ευρώπη. Αλλωστε οι Κινέζοι δεν είναι καθόλου σίγουροι για το αν ο Πούτιν θα είναι τελικά ο «νικητής» αυτής της σύγκρουσης.

Με άλλα λόγια η ηγεσία στο Πεκίνο προσπαθεί καθαρά για δικό του συμφέρον να εμφανίζεται ως ένας ουδέτερος τρίτος, ο οποίος επιθυμεί να καταλαγιάσει ο πόλεμος και όχι να δυναμιτίζει συνεχώς το κλίμα με περιττές και ηχηρές παρεμβάσεις. Κάτι που δε μπορεί να ισχυριστεί κανείς για την πλευρά των ΗΠΑ, οι οποίες ενώ είχαν προβλέψει τον πόλεμο οι Αμερικανοί σχεδόν έκαναν ότι μπορούσαν για να μην τον αποφύγουν. Ειδικά όταν από τα… Χριστούγεννα είχαν ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να εμπλακούν σε αυτόν και η αντίδρασή τους θα περιοριστεί αποκλειστικά σε οικονομικές κυρώσεις.

Οι πληροφορίες του CNN για ένα ταξίδι του Τζο Μπάιντεν στην Ευρώπη και κυρίως στην Πολωνία γεννούν την υποψία ότι στο μυαλό κάποιων συμβούλων του έχουν γεννηθεί σκηνοθετικά σενάρια με άρωμα «ρετρό», που θα θυμίζουν τις ιστορικές ομιλίες Κέννεντυ και Ρέηγκαν δίπλα στο τείχος του Βερολίνου.

Ομως οι εποχές είναι πολύ διαφορετικές, όπως και οι κοινωνίες της Ευρώπης. Το σημαντικότερο ίσως είναι ότι σήμερα η Κίνα είναι πολύ πιο ισχυρός παίκτης με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από ότι πριν έξι ή τέσσερις δεκαετίες. Οι μόνοι που μοιάζουν να έχουν κολλήσει στην εποχή του ψυχρού πολέμου είναι οι Ευρωπαίοι, που ενώ δε μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ούτε για το αν θα καταργήσουν την αλλαγή της ώρας σε θερινή από χειμερινή, υιοθετούν εύκολα προτροπές και υποδείξεις από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, μεταλλάσοντας το χαρακτήρα της Ενωσης και αναδιατάσσοντας τις προτεραιότητές της εις βάρος της καθημερινότητας εκατομμυρίων πολιτών τους.

Ειδήσεις σήμερα

Αντέχει η γερμανική οικονομία κυρώσεις και προς την Κίνα και ποιοί την πιέζουν ασφυκτικά προς μια τέτοια κατεύθυνση;

Ο νέος Παγκόσμιος (Οικονομικός) Πόλεμος ήδη ξεκίνησε λέει ο πρώην ΥΠΕΞ του Λούλα της Βραζιλίας

Το αίσθημα ευαλωτότητας και το ισχυρό φιλορωσικό ρεύμα εντός της ελληνικής κοινωνίας