Θα χάσει τώρα η ευρωπαϊκή ακροδεξιά τους Ρώσους «χορηγούς» της;

Το Μάρτιο του 2016 γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine», αφιέρωνε ένα μακροσκελές κείμενο στον Κονσταντίν Μαλοφέγιεφ, έναν από τους κροίσους της νέας Ρωσίας, ο οποίος θεωρείτο φίλος του Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο γεματούλης, γενειοφόρος, καστανός 40αρης (τότε) ήταν ήδη στη μαύρη λίστα των ΗΠΑ και ευρωπαϊκών χωρών, είχαν δεσμευτεί λογαριασμοί του στην ΕΕ, αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να μεταφέρει λεφτά στην Ευρώπη, αφού ήξερε να αξιοποιεί φορολογικούς παραδείσους, όπως τα νησιά Κάυμαν ή τα νησιά Μάρσαλ. Η εταιρεία του …κατά σύμπτωση έφερε τον τίτλο Μarshal Capital Partners.

Αλλωστε όπως ακουγόταν τότε κάποιες στενές φιλίες με ισχυρούς της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα με την οικογένεια Ανιέλι (FIAT) στην Ιταλία ήταν ικανές να τον διευκολύνουν όποτε το χρειαζόταν. H επόμενη εταιρεία του βαφτίστηκε «Τσάργκραντ» (πόλη του τσάρου) αφού αυτό που θαύμαζε στον Πούτιν ήταν ακριβώς ότι του αρέσει να κυβερνάει σαν τσάρος και ο Μαλοφέγιεφ είναι άνθρωπος, που λατρεύει τις ρωσικές παραδόσεις.

Πρόκειται για έναν κλασσικό Ρώσο νεόπλουτο επιχειρηματία, με προσβάσεις στο Κρεμλίνο, δεδηλωμένο υποστηρικτή της μοναρχίας, της ορθοδοξίας και φανατικό πολέμιο του «φιλελεύθερου ευρωπαϊσμού» των Βρυξελλών, όπου «το πάνω χέρι έχουν οι άθρησκοι, οι μουσουλμάνοι και οι ομοφυλόφιλοι», σύμφωνα με τα λεγόμενά του. Πληροφορίες ανέφεραν ότι είχε ήδη σημαντική ανάμιξη το 2014 στον πρώτο πόλεμο στην Ουκρανία. Αν και είχε χαθεί λίγο από το προσκήνιο, θεωρείται ότι συνέχιζε να ενισχύει τους αυτονομιστές Ρωσόφωνους στα ανατολικά της Ουκρανίας.

Χορηγός του υπερεθνικισμού

Το ενδιαφέρον είχε τραβήξει τότε ο Μαλοφέγιεφ, αφού για μια ακόμα φορά γινόταν λόγος στην Γερμανία για τις παρεμβάσεις μυστήριων Ρώσων, όπως αυτός, σε μια σειρά από χώρες, αλλά και για τις στενές του σχέσεις με μια σειρά από κόμματα της ακροδεξιάς.

Ανάμεσα τους φυσικά η AfD – Εναλλακτική για τη Γερμανία, το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, η Λέγκα στην Ιταλία, το FIDESZ του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπαν, αλλά και το ακροδεξιό Jobik, η «Ατάκα» στη Βουλγαρία, οι «Ελεύθεροι» του Κρίστιαν Στράχε (τότε) στην Αυστρία).

Μάλιστα τον Ιούνιο του 2014 η ελβετική εφημερίδα «Τagesanzeiger» αποκάλυπτε τη συμμετοχή του και μάλιστα με κομβικό ρόλο σε μια συνάντηση ακροδεξιών κομμάτων στο «Παλαί Λίχτενστάιν» στη Βιέννη, όπου συμμετείχε όλη η «αφρόκρεμα» του χώρου από την Ευρώπη. Παρών και ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα, ως βασικός ομιλητής στη συγκέντρωση και ο «θεωρητικός» της ρωσικής ακροδεξιάς Αλεξάντερ Ντούγκιν, τον οποίο ο Μαλοφέγιεφ είχε αναλάβει να «χορηγεί» συστηματικά.

Ο θεωρητικός της «Ευρασιατικής Ενωσης»

Ο Ντούγκιν είναι ένας από τους εμπνευστές της «Ευρασιατικής Ενωσης», μιας θεωρίας που σύμφωνα με πληροφορίες είχε περιγράψει και στον Βλαντίμιρ Πούτιν εκείνη την περίοδο, όταν και είχε πρόσβαση σε αυτόν. Πολλοί βλέπουν πίσω από τα σημερινά ιδεολογήματα, με τα οποία ο Ρώσος πρόεδρος επιχείρησε να δικαιολογήσει την αιματηρή του «επιχείρηση» στην Ουκρανία, τις επιρροές εκείνης της θεωρίας.

Κεντρική ιδέα της «Ευρασιατικής Ενωσης» του Ντούγκιν είναι επίσης ότι με τα κατάλληλα χειρουργικά χτυπήματα μπορεί να πληγωθεί καίρια η ενότητα των Ευρωπαίων και αυτό να αποδειχθεί ιδιαίτερα «επικερδές» πολιτικά για τη Μόσχα. Αυτό εξηγεί και την προθυμία, με την οποία ο Μαλοφέγιεφ προσπαθούσε να συμβάλει στη συνεργασία της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς. Αυτή η συνεργασία βεβαίως σκόνταφτε ακριβώς στο γεγονός ότι ορισμένα από τα κόμματα του χώρου, με πιο χαρακτηριστικό το Κόμμα Νόμου και Δικαιοσύνης της Πολωνίας τρέφονταν σε μεγάλο βαθμό από ένα εθνικιστικά κινούμενο αντιρωσισμό και δεν μπορούσαν να αποδεχτούν μια τέτοια συστοίχιση.

Στο παρελθόν έχουν υπάρξει αρκετές αναφορές στο διεθνή Τύπο για τις υπόγειες διασυνδέσεις Ρώσων υπερεθνικιστών και με άλλες χώρες των Βαλκανίων, αλλά και με τη Χρυσή Αυγή. Μια πολύ ενδιαφέρουσα και συνολική παρουσίαση της δράσης των ανθρώπων της Μόσχας υπό τις ευλογίες του Πούτιν, σε συνεργασία με την ακροδεξιά στην Ευρώπη και την Ελλάδα είχε κάνει το ουγγρικό Ινστιτούτο «Political Capital», με τίτλο «Russian Connection».

Τι ρόλο διεκδικούν τώρα οι Ρώσοι υπερεθνικιστές

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις προκύπτει το ερώτημα αν ο Πούτιν συνεχίζει να επηρεάζεται από τέτοιους ακραίους εθνικιστικούς κύκλους στο περιβάλλον του. Σε ότι αφορά την Ευρώπη, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν κόμματα του ακροδεξιού χώρου, που παραδοσιακά είχαν ανοικτούς διαύλους συνεργασίας με τη Μόσχα, θα προσπαθήσουν τώρα να πάρουν αποστάσεις από το καθεστώς του Πούτιν. Ετσι κι αλλιώς η χρηματοδότηση από τη Μόσχα είναι πλέον αδύνατη.

Μπορεί κάποιοι να θυμούνται το σκάνδαλο, που είχε ξεσπάσει στη Γαλλία από την κυνική ομολογία της Μαρίν ΛεΠέν ότι είχε χρησιμοποιήσει ρωσικά «δάνεια» ύψους 9 εκατομμυρίων ευρώ για τον προεκλογικό της αγώνα το 2017. Αυτές τις ημέρες η ΛεΠέν αναγκάστηκε να πάρει αποστάσεις από τον πόλεμο, που εξαπέλυσε ο Πούτιν και να καταδικάσει την εισβολή, αν και στα προεκλογικά της φυλλάδια συνεχίζει να υπάρχει μια φωτογραφία μαζί του. Δάνειο πάντως είχε εξασφαλίσει για τη φετινή της εκστρατεία από τράπεζα της Ουγγαρίας. Οταν δε μπορούν τα κεντρικά, αναγκαστικά ψάχνεις ένα υποκατάστημα…

Διαβάστε ακόμα

Ο νέος Παγκόσμιος (Οικονομικός) Πόλεμος ήδη ξεκίνησε λέει ο πρώην ΥΠΕΞ του Λούλα της Βραζιλίας

Ψήφισμα του ΟΗΕ κατά της εισβολής στην Ουκρανία: Απαιτούμε η Ρωσία να τερματίσει τον πόλεμο

Δόγμα «αμοιβαίας καταστροφής» ΕΕ- Ρωσίας  βλέπουν οι αγορές στις κυρώσεις και τα ρωσικά αντίμετρα