Ουκρανία: Ερχεται πόλεμος και ποιός φταίει; Μια ματιά στον ευρωπαϊκό Τύπο

Ολόκληρος ο ευρωπαϊκός Τύπος ασχολείται αυτές τις ημέρες, όπως ήταν αναμενόμενο με την ένταση στα ρωσικά-ουκρανικά σύνορα και με το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης. Εχει ενδιαφέρον να δούμε λοιπόν τις διαφορετικές προσεγγίσεις σε διάφορες χώρες και από διαφορετικούς χώρους.

Ουκρανία – Strana: Η αχίλλειος πτέρνα της Ουκρανίας

«Το μόνο που χρειάζεται είναι μερικές πράξεις δολιοφθοράς, πυραύλων, μη επανδρωμένων αεροσκαφών στους σχεδόν αφύλακτους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής μας με καύση άνθρακα και είμαστε χωρίς ρεύμα. Η έλλειψη ηλεκτρικής ενέργειας θα οδηγούσε αμέσως σε διακοπή των κινητών επικοινωνιών και του Διαδικτύου. Οι Ρώσοι δεν έχουν παρά να κόψουν την παροχή ντίζελ και βενζίνης από τη Ρωσία στην Ουκρανία σιδηροδρομικώς και έχουμε παραλύσει. … Εάν τα ρωσικά πλοία απέκλειαν τα ουκρανικά λιμάνια για μια εβδομάδα, η ουκρανική οικονομία θα κατέρρεε σαν τραπουλόχαρτο».

Ρωσία – Kommersant: Τέλος της προπαγανδιστικής μονομαχίας

«Συνεπώς, οι αμερικανοί διπλωμάτες ζητούν από τους Ρώσους ομολόγους τους να μην δημοσιεύσουν τη γραπτή τους απάντηση στις προτάσεις της Ρωσίας για εγγυήσεις ασφαλείας, η οποία αναμένεται αυτή την εβδομάδα. Είναι γνωστό ότι σοβαρές διεθνείς συμφωνίες συνάπτονται υπό όρους εμπιστευτικότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επιθυμία της Ουάσιγκτον υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ εργάζονται πράγματι για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης. Η συνάντηση μεταξύ Λαβρόφ και Μπλίνκεν μπορεί επομένως να θεωρηθεί ως ορόσημο που σηματοδοτεί τη μετάβαση από μια μονομαχία προπαγάνδας σε έναν «αγώνα για την ειρήνη».

Πολωνία – Rzeczpospolita: Τι θα σήμαινε πόλεμος στη γειτονική χώρα

«Εάν ξεσπάσει μια σύγκρουση στην Ουκρανία, η Πολωνία θα είναι ένα συνοριακό κράτος σε πόλεμο. Είμαστε προετοιμασμένοι για τους δυνητικά εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες; Θα μπορέσουμε να τους προσφέρουμε στέγη πάνω από το κεφάλι τους; Θα μπορέσουμε να τα ταΐσουμε και να φροντίσουμε την υγεία τους; Θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τα περισσότερα από 500 χιλιόμετρα σύνορα με την Ουκρανία; Πώς είμαστε προετοιμασμένοι για μια κρίση εμπορευμάτων, καθώς ο πόλεμος μπορεί να διαταράξει τις προμήθειες ρωσικού πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα;»

Πολωνία – Rzeczpospolita (2): Απαιτείται ρεαλισμός από Βρυξέλλες και Παρίσι

«Σε μια τέτοια στιγμή, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα πρέπει να ωθήσει τις χώρες της ΕΕ να δηλώσουν ότι τα συμφέροντα της Δύσης στη διαμάχη με τη Μόσχα εκπροσωπούνται από το ΝΑΤΟ. Αυτό θα ήταν μια ήπια παράφραση για τους Ευρωπαίους που θέτουν για άλλη μια φορά τη μοίρα τους στα χέρια των Αμερικανών. Αλλά ο Εμανουέλ Μακρόν δεν το φέρνει αυτό στα χείλη του. … Για δεκαετίες, οι Γάλλοι ειδικεύονται στο να ανακοινώνουν πομπώδη αλλά μη ρεαλιστικά οράματα για το μέλλον της Ε.Ε. Αυτό πηγάζει από τη δυσκολία να αποδεχτείς ότι αυτή η χώρα, που κάποτε ήταν μεγάλη δύναμη, τώρα βρίσκεται σε διαφορετικό πρωτάθλημα».

Βουλγαρία – 24 Chasa: Μια εισβολή θα ήταν καταδικαστική για τον Πούτιν

«Το ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιήσει το αντιπυραυλικό σύστημα των Javelin, για τους οποίους τα ρωσικά τανκς είναι σαν χαρτόνι. Οι πιο πρόσφατοι πύραυλοι Stinger καταρρίπτουν πυροβόλα και αεροπλάνα που πετούν χαμηλά σαν πάπιες. Θα αναπτυχθεί ισχυρό κομματικό κίνημα στα κατεχόμενα. Αργά ή γρήγορα η Ρωσία θα αποσυρθεί όπως έκανε από το Αφγανιστάν. Ο Πούτιν θα εγκαταλείψει την εξουσία και θα πρέπει να καταφύγει στην Κίνα με τους φίλους και τους συγγενείς του».

Ρουμανία – republica.ro: Το Ντονμπάς θα μπορούσε να γίνει casus belli

«Εάν στον Πούτιν δεν αρέσει η απάντηση των ΗΠΑ και των άλλων συμμάχων του ΝΑΤΟ στις ρωσικές απαιτήσεις σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, η Μόσχα θα μπορούσε να μετατρέψει την περιοχή του Ντονμπάς σε «casus belli» για τη νομική αιτιολόγηση μιας πυροδότησης πολέμου. Με τη Μόσχα να αναγνωρίζει την ανεξαρτησία των περιοχών του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ, γίνονται διεθνείς εταίροι της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό θα σήμαινε ότι κάθε πυροβολισμός στο Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ θα ήταν «αμυντικό κίνητρο» για τον ρωσικό στρατό».

Ιταλία – La Stampa: Ο Πούτιν έχει το διακόπτη στο χέρι

«Υπάρχει μόνο ένας «διακόπτης start-stop» σε αυτή την κρίση. Και βρίσκεται στη Μόσχα, στο Κρεμλίνο. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατάφερε να κάνει το Κίεβο, την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες να περιμένουν τις αποφάσεις του. Οπότε ρισκάρει ελάχιστα ή καθόλου. Η έναρξη διμερούς στρατηγικού διαλόγου με τις ΗΠΑ είναι ήδη μια νίκη. Ο Πούτιν είναι ο μόνος ηθοποιός που έχει ελεύθερο χέρι».

Ιταλία – Il Manifesto: Λες και η Δύση είναι αθώα

«Είναι δυνατόν οι δυτικές κυβερνήσεις, παρά τα άλλα προβλήματα, να απαιτούν την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά; Με οπλικά συστήματα, πυραύλους, στρατεύματα, ναυτικές και χερσαίες βάσεις στις οποίες εμπλέκονται και οι 28 συμμαχικές χώρες γύρω από τη Ρωσία με προφανή πρόθεση να προκαλέσουν αντίδραση; … Μήπως πίσω από τη συζήτηση περί «οικολογικής μετάβασης» κρύβεται η παραγωγική αναβίωση του στρατιωτικού-βιομηχανικού συστήματος; Μια αναβίωση που, μεταξύ άλλων ολέθριων παρενεργειών, ωθεί όλες τις χώρες να επανεξοπλιστούν, ξεκινώντας από τη Ρωσία και τον πραγματικό ανταγωνιστή της, την Κίνα;».

Ελβετία – Neue Zürcher Zeitung: Η ουδετερότητα ως διέξοδος

«Οι Φινλανδοί έπρεπε να κάνουν μεγάλες εδαφικές παραχωρήσεις, αλλά κατάφεραν να πείσουν τους Ρώσους να τους παραχωρήσουν ανεξαρτησία, σε αντίθεση με τα κράτη της Βαλτικής, τα οποία αργότερα ενσωματώθηκαν πλήρως στη Σοβιετική αυτοκρατορία. Σε αντάλλαγμα, η Φινλανδία δεσμεύτηκε σε αυστηρή πολιτική ουδετερότητα. … Όλες οι λαϊκά εκλεγμένες ουκρανικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών έχουν δει το μέλλον της χώρας τους κυρίως σε μεγαλύτερη ενοποίηση με την Ευρώπη, προς ενόχληση του Πούτιν. Με τη ρωσική εισβολή να πλησιάζει… ίσως ο δρόμος τους θα μπορούσε να είναι μέσα από μια σαφώς καθορισμένη ουδετερότητα φινλανδικού τύπου».

Ελβετία – Le Temps: Το σχέδιο του Πούτιν παραμένει στο σκοτάδι

«Για τη Ρωσία, πρόκειται επίσημα για την αντιστροφή των αποτελεσμάτων των 30 ετών που ακολούθησαν τον Ψυχρό Πόλεμο. Μια διέξοδος είναι ακόμα ορατή. Πώς όμως βγαίνεις από ένα αδιέξοδο που έχεις δημιουργήσει μόνος σου με τόση αφοσίωση; Ειδικά από τη στιγμή που η βορειοατλαντική συμμαχία δεν βιάζεται να επεκταθεί προς τα ανατολικά στο εγγύς μέλλον. Το Κρεμλίνο θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να κηρύξει τον εαυτό του «νικητή» ενός πολέμου που δεν έγινε ποτέ. Αλλά μπορεί επίσης να δυσκολευτεί να βρει την παραμικρή δικαιολογία για να χρησιμοποιήσει την αρμάδα που έχει συγκεντρώσει».

Ισπανία – El País: Ο πολεμοχαρής Στόλτενμπεργκ

«Τώρα που αποκλείεται ένας νέος πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη, αυτό που μένει είναι η ανάγκη για μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που δεν θα πρέπει να βασίζεται ούτε στη διπολική στρατηγική του Ψυχρού Πολέμου ούτε στην αδιαμφισβήτητη εξουσία των ΗΠΑ. … Η διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης απαιτεί όχι μόνο τη νομιμότητα της εξουσίας αλλά και την ισορροπία της. … Αυτή δεν είναι η πολιτική του ΝΑΤΟ, του οποίου ο Γενικός Γραμματέας πιέζει για συγκέντρωση ενόπλων δυνάμεων σε χώρες κοντά στα σύνορα από το 2016. Ο Γερμανός Ομοσπονδιακός Πρόεδρος Σταϊνμάιερ τον κατηγόρησε κάποτε ότι ήταν πολεμοχαρής. Όποιος έχει ακούσει προσωπικά την ερμηνεία του Στόλτενμπεργκ πρέπει να παραδεχτεί ότι αυτή η περιγραφή είναι εύστοχη».

Ισπανία – El Periódico de Catalunya: Τσιμπήματα αντί για ισχυρή γροθιά

«Τα μηνύματα που έχουν διαδοθεί από τις ΗΠΑ μέχρι στιγμής δείχνουν ότι μόνο μια μαζική εισβολή θα οδηγήσει στην εφαρμογή πολύ σκληρών κυρώσεων. Αντίθετα, περιορισμένης κλίμακας στρατιωτική δράση δεν θα συναντήσει σοβαρή δυτική απάντηση, ούτε οικονομικά και σίγουρα ούτε στρατιωτικά. Ως εκ τούτου, οι κυβερνοεπιθέσεις, η μεγάλης κλίμακας παραπληροφόρηση, η ενίσχυση θέσεων στην Κριμαία και το Ντονμπάς, ή ακόμη και η εισβολή χερσαίων δυνάμεων για την ανάκτηση του ελέγχου της επικράτειας της Μαριούπολης, που θα εξασφάλιζε έναν χερσαίο διάδρομο στο ρωσικό έδαφος προς τη Σεβαστούπολη, γίνονται πιο πιθανές».

Σλοβακία – Sme: Καμία παραχώρηση σε βάρος της Ανατολικής Ευρώπης

«Ο Πούτιν δεν ζητά τίποτα λιγότερο από την εκ νέου επέκταση της ζώνης ρωσικής επιρροής για να συμπεριλάβει εκείνα τα κράτη που, όπως είπε ο υπουργός Εξωτερικών του Λαβρόφ, έμειναν ορφανά μετά την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της ΕΣΣΔ. … Υπό το πρίσμα αυτό, η ευρωπαϊκή ενότητα είναι πιο σημαντική από ποτέ. Το μέλλον της Βαλτικής, του Βίζεγκραντ και των Ανατολικών Βαλκανίων δεν πρέπει να απασχολεί μόνο τον Μπάιντεν, αλλά κυρίως τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, οι οποίες, ωστόσο, υιοθετούν μια αμφίθυμη στάση. … Αν οι Ρώσοι επιτεθούν στην Ουκρανία, οι Γερμανοί μάλλον θα πουν απερίφραστα ναι. Αν η Ευρώπη δεν δράσει, αντιμετωπίζει μια επιστροφή στην προ του 1989 εποχή».

Σλοβενία – Delo: Πρέπει να βρεθεί ένας συμβιβασμός

«Στο τέλος, και οι δύο πλευρές θα πρέπει να βρουν έναν συμβιβασμό για τη (μη) διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Ακόμα κι αν αυτό συμβεί στα παρασκήνια, όπως συνέβη μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον κατά τη διάρκεια της κουβανικής κρίσης πυραύλων, όταν η Σοβιετική Ένωση εγκατέλειψε τα σχέδιά της να τοποθετήσει πυρηνικά όπλα έξω από τις πύλες των ΗΠΑ και οι Αμερικανοί απέσυραν τα πυρηνικά τους όπλα κοντά στα σοβιετικά σύνορα. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, παρά τη σκληρή ρητορική, κατάφεραν να βρουν σπουδαίους ηγέτες που έσωσαν τον κόσμο από μια καταστροφική σύγκρουση. Πρέπει να φοβόμαστε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει έλλειψη τέτοιων ηγετών, τουλάχιστον στη Δύση».

Διαβάστε ακόμα:

Oυκρανία: Η γαλλογερμανική παρέμβαση ξεκίνησε, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς

Ουκρανική κρίση: Απειλούν τη Ρωσία με διακοπή τραπεζικών πληρωμών

Ουκρανία: Παλιοί και νέοι παίκτες γύρω από ένα πράσινο τραπέζι γεμάτο παγίδες