Capital Economics: Οι μακροοικονομικές συνέπειες της επίθεσης του Ιράν στο Ισραήλ

Οι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη του Ιράν στο Ισραήλ σηματοδοτούν μια νέα και δυνητικά πιο επικίνδυνη φάση στην ήδη εύφλεκτη και προβληματική περιοχή, όπως σημειώνει η Capital Economics.

Οι βασικοί κίνδυνοι που ελλοχεύουν για την παγκόσμια οικονομία έγκειται στο εάν θα υπάρξει μεγαλύτερη κλιμάκωση σε μια ευρύτερη περιφερειακή σύγκρουση και ποιος θα είναι ο αντίκτυπος στις αγορές ενέργειας. Μια άνοδος της τιμής του πετρελαίου θα περιέπλεκε τις προσπάθειες αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού προς τον στόχο των κεντρικών τραπεζών στις προηγμένες οικονομίες, αλλά θα έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στις αποφάσεις των τελευταίων μόνο εάν οι υψηλότερες τιμές της ενέργειας εισχωρήσουν στον δομικό πληθωρισμό.

Το κρίσιμο ερώτημα τώρα είναι πώς θα απαντήσει το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ – οι οποίες έχουν αναλάβει έναν πιο διεκδικητικό ρόλο στην προσπάθεια να κατευνάσουν τις εντάσεις τις τελευταίες εβδομάδες – θα διαδραματίσουν κρίσμο ρόλο. Ομοίως, η Κίνα θα ασκήσει την επιρροή της στο Ιράν.

Παράλληλα, οι αγορές ενέργειας παραμένουν ο βασικός μηχανισμός μετάδοσης μιας περιφερειακή έντασης/σύγκρουσης στην υπόλοιπη παγκόσμια οικονομία. Οι τιμές του Brent έχουν ήδη αυξηθεί από τα 83 δολάρια το βαρέλι πριν από έναν μήνα σε πάνω από 90 δολάρια την περασμένη εβδομάδα, εν μέρει υποκινούμενες από τις ανησυχίες για τις προμήθειες και τους γεωπολιτικούς κινδύνους από τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία. Ως γενικός κανόνας, μια αύξηση 10% στις τιμές του πετρελαίου προσθέτει 0,1-0,2% στον συνολικό πληθωρισμό στις προηγμένες οικονομίες. Αντίστοιχα, η άνοδος του πετρελαίου τον περασμένο μήνα θα προσθέσει περίπου 0,1% στον συνολικό πληθωρισμό σε αυτές τις οικονομίες. Αυτό είναι απίθανο να έχει σημαντική επίπτωση στις αποφάσεις πολιτικής της κεντρικής τράπεζας.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, θα απαιτούνταν μια μεγαλύτερη και πιο διαρκή αύξηση των τιμών του πετρελαίου ώστε να υπάρξει μια σημαντική επίπτωση στη νομισματική πολιτική. Συγκεκριμένα, θα απαιτούσε πιθανώς υψηλότερες τιμές ενέργειας για να ανατροφοδοτήσει τον δομικό πληθωρισμό – για παράδειγμα επειδή οι παραγωγοί μετακύλισαν το υψηλότερο κόστος ενέργειας στους καταναλωτές. Αυτός είναι ίσως μεγαλύτερος κίνδυνος στις ΗΠΑ από ό,τι στην Ευρώπη, δεδομένης της σχετικής ισχύος της καταναλωτικής ζήτησης. Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτό, οι αποπληθωριστικές πιέσεις από άλλες πηγές αρχίζουν να αυξάνονται στις αγορές πρώτων υλών και αγαθών, ιδίως στην Κίνα, όπου μια μεγάλη διεύρυνση της παραγωγικής ικανότητας τα τελευταία τρία χρόνια αρχίζει τώρα να επιβαρύνει τις τιμές εξαγωγών.

Ένα τελευταίο σημείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται «ρωγμές» στον ΟΠΕΚ+, με πολλά έθνη – ιδίως τα ΗΑΕ – να πιέζουν να αυξήσουν την ποσόστωση παραγωγής. Η πίεση για να γίνει αυτό, μεταξύ άλλων από την Ουάσιγκτον, θα ενταθεί εάν οι εντάσεις στην περιοχή συνεχίσουν να αυξάνουν τις τιμές του πετρελαίου. Η αύξηση της προσφοράς πετρελαίου προφανώς θα συμβάλει στον περιορισμό κάθε αύξησης της τιμής του.

Σύμφωνα με την Capital Economics, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή θα προστεθούν στους λόγους για τους οποίους η Fed θα υιοθετήσει μια πιο προσεκτική προσέγγιση για τις μειώσεις των επιτοκίων, αλλά δεν θα την εμποδίσουν να τα μειώσει. «Αναμένουμε την πρώτη μείωση τον Σεπτέμβριο. Και, αν υποθέσουμε ότι οι τιμές της ενέργειας δεν θα αυξηθούν κατά τον επόμενο μήνα περίπου, πιστεύουμε ότι τόσο η ΕΚΤ όσο και η Τράπεζα της Αγγλίας θα μειώσουν τα επιτόκια τον Ιούνιο», αναφέρουν οι αναλυτές.