Τα σενάρια κυβερνητικής συνεργασίας που τροφοδοτεί το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών

Κάτω από την μεγάλη πίεση που δέχεται η κοινωνία, από την υγειονομική κρίση, την ενεργειακή κρίση και τα απανωτά κύματα της ακρίβειας, των ανατιμήσεων και του πληθωρισμού, παραδοσιακές βεβαιότητες υποχωρούν και η ρευστότητα φαίνεται να προσλαμβάνει διαστάσεις.

Οι «περιβόητες γκρίζες ζώνες» των δημοσκοπήσεων, δηλαδή οι δεξαμενές  των λεγόμενων «αναποφάσιστων» και της «αδιευκρίνιστης ψήφου», γεμίζουν συνεχώς.

Διάχυτη ανασφάλεια

Η ανασφάλεια, φαίνεται αντικαθιστά πλέον τον φόβο που γεννούσε η «επέλαση» της πανδημίας τους προηγούμενους μήνες. Οι πολίτες, αισθάνονται ανασφαλείς και απροστάτευτοι έναντι της πανδημίας από τις συνεχείς παλινωδίες της Κυβέρνησης (διανύουμε το τελευταίο μίλι, είναι απλό κρυολόγημα, πέρα δώθε με τα μέτρα κ.α), αλλά και από το γεγονός ότι, αν κάτι τους συμβεί σε θέματα υγείας (από μια απλή ασθένεια, μια επιδείνωση χρόνιας πάθησης, ή μόλυνσης από covid-19) κινδυνεύουν, αφού το Δημόσιο Σύστημα Υγείας , τα Δημόσια Νοσοκομεία, οι ΜΕΘ και οι ΜΑΘ, δεν χωρούν τίποτα πλέον, το ιατρικό και υγειονομικό προσωπικό βρίσκεται στα όρια του και το κόστος της ιδιωτικής νοσηλείας είναι δυσπρόσιτο, ακόμα και αυτούς διαθέτουν ασφαλιστήρια συμβόλαια.

Κυρίαρχο και είναι το αίσθημα της ανασφάλειας και σε άλλα μείζονα θέματα, καθώς πλέον τα εισοδήματα «εξαερώνονται» από τους λογαριασμούς και τα ραβασάκια του ηλεκτρικού και του φυσικού αερίου, αλλά και από την έκρηξη τιμών στα ράφια ακόμα και στα λεγόμενα  βασικά είδη. Δυνατότητες συμπληρωματικού, έστω και μικρού εισοδήματος δεν υπάρχουν και ότι στο παρελθόν έδινε κάτι πρόσθετο στο μισθωτό (υπερωρίες, αμοιβές σε αργίες κ.α) δεν υπάρχει, αφού ισοπεδώθηκαν από τα πρόσφατα κυβερνητικά νομοθετήματα.  

Εκλογές και «αυτοδυναμία ή χάος»

Το εγχείρημα των εκλογών σε τέτοιες συνθήκες ανασφάλειας και ρευστότητας καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο και αμφίβολο ως προς την τελική έκβαση του, αλλά πρωτίστως ως προς την αποτελεσματικότητα και βιωσιμότητα του όποιου κυβερνητικού σχήματος προκύψει.

Οι εναλλαγές σεναρίων για τον χρόνο της εκλογικής αναμέτρησης και τις πιθανές λύσεις που θα προκύψουν, είναι πυκνές στο Μέγαρο Μαξίμου.

Συνειδητοποιούν πλέον, ότι το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη για νέα αυτοδύναμη Κυβέρνηση της Ν.Δ με τον ίδιο ως Πρωθυπουργό, δεν περπατάει, στηρίζεται σε «γυάλινα πόδια» που καταρρέουν υπό το βάρος των περιστάσεων και των προβλημάτων. 

Επίσης το δίλλημα «αυτοδυναμία ή χάος» δεν βοηθάει πια την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό. Ήδη η κοινωνία και οι πολίτες βιώνουν και κατανοούν, την διαχειριστική ανεπάρκεια και τις ιδεοληψίες της Κυβέρνησης. Το περιβόητο «επιτελικό κράτος» και το «κράτος των αρίστων» εκ των πραγμάτων και των περιστάσεων, προκαλούν μειδίαμα  και  μόνο στο κόσμο.

Η «σφήνα» περί τρίτης εκλογικής αναμέτρησης (απλή αναλογική χωρίς αυτοδυναμία, αναμέτρηση με το νέο εκλογικό νόμο χωρίς πάλι αυτοδυναμία, τρίτη αναμέτρηση με την ελπίδα ακραίας πόλωσης και σχηματισμού κυβέρνησης οριακά με «τσόντες» μεμονωμένων βουλευτών), που εκπορεύτηκε από τα επιτελεία του Μαξίμου, τραβιέται πίσω καθώς θεωρήθηκε ως «ομολογία ήττας».

Πρόγραμμα και προτάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ

Η μεγάλη πρόκληση και το μεγάλο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρεί να αντιμετωπίσει άμεσα είναι να περιγράψει και να προβάλλει πειστικές και ρεαλιστικές προτάσεις και λύσεις πάνω στα μεγάλα και καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία και να «κοιτάξει» τα λάθη και τις αρρυθμίες που υπήρξαν στη περίοδο της διακυβέρνησης του.  Να προτάξει ένα αξιόπιστο εναλλακτικό Κυβερνητικό πρόγραμμα και όχι γενικόλογες ιδεολογικού τύπου διατυπώσεις. Να προβάλει επίσης μια συγκροτημένη και συνεκτική ηγετική ομάδα που να δίνει την αίσθηση ότι γνωρίζει και  μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα καυτά προβλήματα από την παρούσα της Ν.Δ και ο ηγέτης του Κόμματος, ο εν αναμονή Πρωθυπουργός, να είναι και να δείχνει στιβαρός  και αξιόπιστος  ηγέτης που μαζί με τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει, δίνει ελπίδες στο λαό τουλάχιστον για βελτιώσεις και αλλαγές που θα διευκολύνουν την καθημερινότητα του και θα στηρίξουν το εισόδημα του.

Η αλλαγή πολιτικής και η προοδευτική διακυβέρνηση που προβάλλει η Αξιωματική Αντιπολίτευση, είναι μια σύνθετη και πολύπλευρη διεργασία.

Οι αλλαγές στο Κόμμα που ανήγγειλε ο κ. Τσίπρας και η πρόταση του για εκλογή ηγεσίας και Κεντρικής Επιτροπής από την βάση, από μόνες τους δεν μπορούν να «συγκινήσουν» τον κόσμο και την κοινωνία που συνθλίβεται από την υγειονομική κρίση και την έκρηξη των τιμών στην ενέργεια και τα ράφια.

Είναι ένα ενδιαφέρον βήμα που ανακατεύει την εσωκομματική τράπουλα και φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ κοντά σε μια σύγχρονη διαδικασία που είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη πολλών κομμάτων (προοδευτικών ή και συντηρητικών) στην Ευρώπη. Τις ίδιες ώρες όμως θα γίνουν αναπόφευκτα συγκρίσεις για το πόσος κόσμος πήγε στις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τον κόσμο που πήγε στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ και πρόσφατα και στο παρελθόν, αλλά και με τον κόσμο που πήγε στις κάλπες της ΝΔ για την ανάδειξη ηγεσίας τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο και νωρίτερα του Αντώνη Σαμαρά.

Η αίσθηση όμως της συμμετοχής της βάσης του κόμματος στη διαδικασία ανάδειξης του Αρχηγού και η αδιαμεσολάβητη σχέση του ηγέτη με τον κόσμο, προσδίδει ισχυρή νομιμοποίηση και ισχύ.

Το αν απέναντι στον κ. Τσίπρα σταθεί και ένα «αντίπαλο δέος», ένας ακόμα ή και περισσότεροι διεκδικητές της ηγεσίας, περισσότερο ως «θετικοί καταλύτες» θα λειτουργήσουν παρά ως «οι απέναντι» για την «επόμενη μέρα».

Ο «ρυθμιστής» πέραν των δημοσκοπήσεων

Το  κρίσιμο ερώτημα του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ, εξακολουθεί να είναι κομβικό για την πορεία των εξελίξεων , την διακυβέρνηση και τις όποιες κυβερνητικές συμπράξεις ή συνεργασίες. Με την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη παρουσιάζει μια κλιμακωτή δημοσκοπική άνοδο. Φαίνεται να έχει αγγίξει και ξεπεράσει το πολυπόθητο εδώ και καιρό «διψήφιο νούμερο». Το ερώτημα βέβαια είναι αν παραμείνει ο «δημοσκοπικός αέρας» ή αν θα υποχωρήσει και πιο θα είναι το τελικό εκλογικό ποσοστό του.

Σε αυτή τουλάχιστον τη φάση, στη εκλογική αναμέτρηση με την απλή αναλογική και πιθανότατα στις δεύτερες εκλογές, πλην απρόβλεπτων καταστάσεων και συγκλονιστικών  εξελίξεων, το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ θα είναι το τρίτο κόμμα και αρκετά ενισχυμένο. Θα έχει όπως και να είναι, ισχυρό και καθοριστικό ρυθμιστικό λόγο στις εξελίξεις. Πρακτικά θα κρατάει το «κλειδί των εξελίξεων», αφού από την επιλογή του με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, θα κριθεί πιθανότατα και ο σχηματισμός Κυβέρνησης.

Κυριακή βράδυ η «μεγάλη παρτίδα»

Το βράδυ των εκλογών (και με την απλή αναλογική, αλλά και με το νέο νόμο , αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές) ο ρυθμιστής θα λέγεται ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Γιατί και το πρώτο κόμμα όταν πάρει την διερευνητική εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το δεύτερο στη συνέχεια, θα διαβουλευτούν αναγκαστικά με τον κ. Ανδρουλάκη και το κόμμα του για τον σχηματισμό Κυβέρνησης. Όμως διερευνητική εντολή θα  πάρει και το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ και ο κ. Ανδρουλάκης ως τρίτο κόμμα, αφού πιθανότατα δεν θα υπάρχει λύση, τουλάχιστον την πρώτη Κυριακή από τα δύο πρώτα κόμματα.

Ουσιαστικά τα χαρτιά και του κ. Ανδρουλάκη και των άλλων Πολιτικών Αρχηγών (αφού όλοι θα κρατάνε κλειστά χαρτιά μέχρι το βράδυ των εκλογών) θα αρχίσουν να ανοίγουν με την ανακοίνωση των επίσημων εκλογικών αποτελεσμάτων. Και την Κυριακή το βράδυ, ξημερώματα Δευτέρας δεν θα ανοίγουν μόνο χαρτιά , αλλά θα δρομολογούνται και διεργασίες και εξελίξεις , είτε για νέες κάλπες , είτε για Κυβερνήσεις συνεργασίας, είτε ακόμα και για Κυβέρνηση συνεννόησης με συγκεκριμένη θητεία και Πρωθυπουργό Κοινής Αποδοχής..,..Τα πάντα θα είναι στο τραπέζι ….και βέβαια θα είναι στην ημερήσια διάταξη και η νέα προσφυγή σε κάλπες με τον νέο εκλογικό νόμο και το κυνήγι του πολυπόθητου 38% και κάτι που θα δώσει , σε όποιον το φτάσει, μια οριακή πλειοψηφία και αυτοδυναμία.

Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ με τον κ. Ανδρουλάκη, λόγω της κομβικής θέσης του στο πολιτικό σκηνικό το βράδυ της Κυριακής των εκλογών, θα δεχθεί πιέσεις και επιθέσεις από τώρα.

Ήδη το Μαξίμου και ο κ. Μητσοτάκης από την προσπάθεια «προσέγγισης και αγκίστρωσης» από τώρα του  κ. Ανδρουλάκη στη τροχιά της Ν.Δ, περνάει στις επικρίσεις τις πιέσεις και τους πολιτικούς εκβιασμούς καθώς και κάποια ροή ψηφοφόρων από τη Ν.Δ προς το ΠΑΣΟΚ παρατηρείται αλλά και δεν δίνει για την ώρα ο κ. Ανδρουλάκης «λευκή επιταγή» στον κ. Μητσοτάκη, αλλά ούτε και στον κ. Τσίπρα.

Πολιτικός εκβιασμός και «αποστάτες»

Ο κ. Μητσοτάκης, ακόμα και μετά από τρίτη εκλογική αναμέτρηση, αν δεν κλειδώσει ούτε και τότε την αυτοδυναμία έστω και με 151 έδρες, θα μεταφέρει όλη την πίεση και το παιχνίδι των «πολιτικών εκβιασμών» στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και στον κ. Ανδρουλάκη. Και αυτό γιατί δεν επιθυμεί να συγκυβερνήσει με την «Ελληνική Λύση» του κ. Βελόπουλου, αλλά ούτε και είναι προτεραιότητα του και επιθυμία του να συγκυβερνήσει με 2-3 ή 3-4 βουλευτές που ενδεχομένως να «αυτονομηθούν» από την «Ελληνική Λύση» και 2-3 ή 3-4 που θα αυτονομηθούν ταυτόχρονα από το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ και θα δημιουργήσουν ισορροπίες και προσθήκες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης , αν δεν έχει αυτοδυναμία που είναι πιθανότατο στις πρώτες και δεύτερες εκλογές , θέλει να συγκυβερνήσει ή να στηριχθεί από ένα κόμμα με κεντρώα-κεντροαριστερά χαρακτηριστικά . Κάθε κίνηση και κάθε ενδεχόμενο για συνδρομή από μικρή ή μικρές ομάδες βουλευτών που ενδεχομένως να αποσπαστούν από τα κόμματα τους για να τον στηρίξουν, για την ώρα ξορκίζονται από τα επιτελεία του Μαξίμου. Δεν θέλουν , όπως λένε, με τίποτα παραπομπές ή αναφορές ή συζητήσεις περί «αποστατών» , οργανωμένης αποστασίας» ή «κυβέρνησης στηριγμένης σε απόστάτες».

Ο κ. Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, θα πλαγιοκοπηθούν με κάθε τρόπο από τον Κ. Μητσοτάκη και θα μπουν σε μέγγενη πιέσεων για να στηρίξουν ή να συμμετάσχουν σε Κυβέρνηση με Ν.Δ και Κ. Μητσοτάκη. Ήδη οι επιθέσεις υπόγειες αλλά και στο προσκήνιο άρχισαν.

Πρόκληση- «πίεση», ήδη δέχεται και θα κλιμακωθεί το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ, από τον Αλέξη Τσίπρα, με την πρόταση για προοδευτική διακυβέρνηση και πολιτική αλλαγή, φράση που χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ο Ανδρέα ς Παπανδρέου στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 με την εκρηκτική άνοδο του ΠΑΣΟΚ και την πορεία του προς την Κυβερνητρική εξουσία.

Βέβαια ο κ. Τσίπρας, πέραν των εσωτερικών διεργασιών στο ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει για την ώρα τουλάχιστον το «μεγάλο κόμμα» στον «αντιδεξιό χώρο» και την Κεντροαριστερά, αλλά για να υλοποιήσει μια προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ και μια συνεργασία χρειάζεται κάτι παραπάνω από τα «αντιδεξιά σύνδρομα» και τις επιθέσεις στη Κυβέρνηση και αυτό είναι το στοίχημα του.

Ερώτημα βέβαια είναι, αν και στη πρώτη και στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση δεν προχωρήσει τίποτα από όλα αυτά τι γίνεται;

Ο άγνωστος Χ…

Θα ρισκάρει ο κ. Μητσοτάκης μια τρίτη εκλογική αναμέτρηση μήπως και βρεί την πολυπόθητη οριακή αυτοδυναμία; Πόσο ισχυρό θα είναι το δίλλημα του «αυτοδυναμία ή χάος»; Και πόσο τα υπόλοιπα κόμματα, θα ανεβάσουν τους τόνους καταγγέλοντας για «πολιτικό- εκλογικό τυχοδιωκτισμό που οδηγεί την χώρα όχι μόνο στην ακυβερνησία, αλλά και στην ένταση της κρίσης»;

Μεγάλο μέρος των πιέσεων πιθανότατα θα μεταφερθεί στον κ. Μητσοτάκη και ενδεχομένως προ του κινδύνου πλήρους ακυβερνησίας και παρατεταμένης πολιτικής κρίσης και αστάθειας με σοβαρές συνέπειες , να ανοίξουν όχι απλά και άλλα χαρτιά, αλλά και άλλα σενάρια…Και πιθανά να μπει επί τάπητος το σενάριο του «Έλληνα Ντράγκι»   …Σε αυτή την περίπτωση κάποιοι ήδη αναφέρουν το όνομα του Μαργαρίτη Σχοινά, του Έλληνα Επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση… κάποιοι άλλοι μιλούν για νέα δοκιμή και επάνοδο του Λουκά Παπαδήμου… όλο και λιγότεροι σε σχέση με το παρελθόν συζητούν σενάριο Γιάννη Στουρνάρα… και κάποιοι άλλοι απλά τηρούν στάση αναμονής

Διαβάστε επίσης:

Το πολεμικό κλίμα στην Ουκρανία βολεύει ΗΠΑ, Ρωσία και ΕΕ (politicus.gr)

Πατούλης: Κλειστά τα σχολεία στην Αττική την Τρίτη – Το απόγευμα αποφάσεις και για τη Δευτέρα | Politicus.gr

Η πολιτική διάσταση του βιασμού – Με αφορμή το βιασμό της 24χρονης Γεωργίας Μπίκα και άλλων θυμάτων | Politicus.gr