Η συγκλονιστική κατάθεση της ανήλικης για το βιασμό από τον ιερέα- «Βίασε και την ψυχή μου»

Συγκλονιστικές είναι οι αποκαλύψεις για τη δράση του ιερέα που συνελήφθη για το βιασμό ανήλικης στα Κάτω Πατήσια.Οι αστυνομικοί που ερευνούν την υπόθεση εξετάζουν πλέον το ενδεχόμενο να είχε κακοποιήσει και άλλα ανήλικα παιδιά.

Η δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος του αφορά κατηγορίες για βιασμό, κατάχρηση σε ασέλγεια, αποπλάνηση ανηλίκου και πορνογραφικό υλικό που φέρεται να σχετίζεται με φωτογραφίες που –κατά τη δικογραφία– ο κατηγορούμενος ζητούσε να του στέλνει το κορίτσι.

Το κορίτσι εκμυστηρεύτηκε το Νοέμβριο στη θεία της τα όσα περνούσε επί σχεδόν δύο χρόνια στα χέρια του ιερέα όταν ήταν 14 ετών έως τα 16 της. Αμέσωςον έγινε καταγγελία στην αστυνομία και χθες μετά την έρευνα των αρχών η δικογραφία διαβιβάστηκε στον εισαγγελέα.

Ο κληρικός συνελήφθη, οδηγήθηκε στον ανακριτή, από τον οποίο ζήτησε προθεσμία για να προετοιμάσει την απολογία του.

Η κατάθεση της ανήλικης

Στην κατάθεση που έδωσε -και την οποία φέρνει στο φως της δημοσιότητας το «Πρώτο Θέμα»– στις 9 Νοεμβρίου του 2021, η ανήλικη μαθήτρια ξεδιπλώνει τον εφιάλτη που έζησε.

«Η αλήθεια είναι ότι έκλαιγα σχεδόν κάθε μέρα από το φόβο μου. Δεν ήξερα τι να κάνω. Ήθελα κάτι να κάνω αλλά φοβόμουνα πάρα πολύ. Φοβόμουνα πάρα πολύ. Ήμουν διαλυμένη. Ένιωσα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν βίασε απλά το σώμα μου, αλλά βίασε την ψυχή μου» αναφέρει το κοριτσάκι στην κατάθεση της, στην οποία όπως επισημαίνουν οι αστυνομικοί, διέκοπτε διαρκώς γιατί ξεσπούσε σε κλάματα με αναφιλητά.

Σύμφωνα με όσα υποστήριξε η σειρά «13 Reasons Why» ήταν αυτή που την οδήγησε να αποκαλύψει όσα περνούσε. «Έτυχε να βλέπω μια σειρά που λέγεται 13 reasons why που έχει να κάνει με διάφορους βιασμούς με μια κοπέλα. Δεν ξέρω αν την ξέρετε. Ήταν ένα επεισόδιο που αυτή η κοπέλα τέλος πάντων που την βίασε αυτός και έκλαιγα για 2 ώρες. Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω, γιατί μου ήρθαν πράγματα στο μυαλό…».

«Όταν άρχισα να πηγαίνω στο λύκειο, σταμάτησα να πηγαίνω πια στο κατηχητικό. Είπα στη μαμά μου ότι δεν θέλω να ξαναπάω στο κατηχητικό και τότε ήταν και η περίοδος που άρχισε και ο κορονοϊός και όλα αυτά και ήμουν αρκετά στο σπίτι μου. Η αλήθεια είναι ότι έκλαιγα σχεδόν κάθε μέρα από το φόβο μου. Δεν ήξερα τι να κάνω. Ήθελα κάτι να κάνω αλλά φοβόμουνα πάρα πολύ. Φοβόμουνα πάρα πολύ. Ήμουν διαλυμένη. Ένιωσα ότι αυτός ο άνθρωπος δε βίασε απλά το σώμα μου, αλλά βίασε την ψυχή μου.

Κατά τη διάρκεια της χρονιάς ήμουνα πολύ χάλια ψυχολογικά και δεν τα πήγαινα και τόσο καλά προπαντός στα αγγλικά. Και ο κύριος έλεγε στη μαμά μου ότι «το παιδί έχει πέσει πάρα πολύ στα μαθήματα, δεν ξέρω κάτι γίνεται να της μιλήσετε μήπως κάτι την ενοχλεί. Μήπως έχει κάτι. Δεν ξέρω εδώ και λίγο καιρό περίπου ένα χρόνο δεν ξέρω τι συμβαίνει. Και τελος πάντων, συνέχεια να το λέει ο δάσκαλος μου αυτό. Και εγώ ήμουνα πολύ χάλια στην ψυχολογική μου κατάσταση. Ήμουνα ένα ράκος. Πήγαινα κάποιες φορές την κολλητή μου επειδή έκλαιγα πάρα πολύ και μου έλεγε «κάτι πρέπει να κάνεις, δεν πρέπει να το αφήσεις έτσι». Της είπα «δεν θέλω να κάνω κάτι γιατί άπλα φοβάμαι». Μου λεει «δε γίνεται όμως, βλέπεις πως είσαι;» Και της λέω «δεν ξέρω, φοβάμαι όμως. Δεν θέλω να μάθει κανείς» και μου λέει «δε γίνεται. Βλέπεις πως είσαι;» και της λέω «δεν ξέρω φοβάμαι, όμως δεν θέλω να μάθει κανείς»».

Όπως υποστηρίζει, ο ιερέας της επιτέθηκε λέγοντάς της: «Ωραία, τώρα ήρθε η ώρα, να σε εξετάσω, και στο άλλο κομμάτι. Έκανε αυτή την κίνηση και νόμιζα ότι θα μου κοπεί η ανάσα και ότι θα πεθάνω. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, και του έκανα έτσι στο πόδι για να με αφήσει. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, ενώ αυτός συνέχιζε να κάνει αυτό το πράγμα, ευτυχώς που μετά τον ξαναπήρε η γυναίκα του».

Αμέσως μετά την πράξη του κάλεσε τη σύζυγό του και της είπε ότι επιστρέφει, καθώς δεν μπόρεσε να βρει το παιχνίδι που του ζήτησε να αγοράσει για τον γιο του. «Σήμερα δεν ολοκληρώσαμε τα βήματα πως πρέπει, αλλά την επόμενη» λέει, «θα τα ολοκληρώσουμε». «Δε γίνεται», λέει, «το έχουμε καθυστερήσει» λέει. Και εγώ δεν μιλούσα, δεν μπορούσα, είχα μείνει άναυδη και μετά πήρε τη γυναίκα του στο τηλέφωνο και της λέει «τελικά δεν το βρήκα», λέει, «αυτό το παιχνίδι για το παιδί. Γυρνάω τώρα πίσω» λέει και «θα δούμε, αν θα ξαναπάμε καμιά φορά μαζί με τα παιδιά».

«Και εγώ είχα μείνει έτσι και τον κοιτούσα και μου έκανε νόημα να μη μιλήσω. Και μετά όταν φύγαμε και με άφησε κοντά στο σπίτι μου, μου λέει «να κανονίσουμε», λέει, «θα σου στείλω μήνυμα για να δούμε και πότε θα ξανάρθεις». Και μετά δεν πήγαινα στο κατηχητικό καθόλου και έτυχε, ήταν αρχές του Ιανουαρίου, που έτυχε να είναι μια γιορτή στο κατηχητικό κάτω. Δεκέμβρης ήταν νομίζω. Δεν ξέρω τι, Πρωτοχρονιά, κάποιο γλέντι, κάποιος κύριος είχε γιορτή, δεν θυμάμαι τι ήταν. Και κάπου στον Ιανουάριο, αρχές Ιανουαρίου και μετά πήγα με τα αδέρφια μου σ’ αυτή τη γιορτή, και φύγαμε νωρίς γιατί ήταν Κυριακή και την επόμενη μέρα είχα σχολείο και εγώ και τα αδέρφια μου. Και λέω στη γυναίκα του «εγώ φεύγω» λέω, «καληνύχτα». «Εντάξει» μου λέει «καληνύχτα κορίτσι μου θα τα πούμε φιλάκια». «Καλά», λέω, «Θα τα πούμε». Και φύγαμε και μετά από κανένα μισάωρο, με παίρνει τηλέφωνο ο παπάς και μου λέει «γιατί έφυγες τόσο νωρίς;».

«Φοβάμαι μη με σκοτώσει»

Σε άλλο σημείο το ανήλικο κορίτσι περιγράφει: «Σταμάτησα πια να πηγαίνω στο κατηχητικό… Αρχές Ιουλίου και τελοσπάντων μετά, πήγαμε διακοπές στο εξοχικό μου τον Αύγουστο, όταν γυρίσαμε εγώ είχα σκεφτεί ότι «δεν θα το πεις σε κανέναν αυτό που είχε γίνει, τελείωσε. Τελείωσε θα μείνει μέσα σου, λεω, δεν πειράζει δεν είναι κάτι. Δεν είναι κάτι σκέφτηκα δεν θα το πεις σε κανένα γιατί θα σε σκοτώσει. Τελείωσε δεν θα το πεις σε κανέναν αυτό το πράγμα. Αυτό σκεφτόμουν εγώ και μετά τον Αύγουστο, όταν γύρισα τέλη Αυγούστου, έτυχε να δω μία ταινία που είχε κάνει με το βιασμό, και μου ήρθαν όλα αυτά τα σκηνικά στο νου και άρχισα να κλαίω με λυγμούς και τότε κατάλαβα ότι κάτι έπρεπε να κάνω γι’ αυτό, ότι πρέπει να το πω σε κάποιον αυτό που μου είχε συμβεί.

Και πήγα την επόμενη ημέρα στην κολλητή μου που μαστέ μαζί από τον παιδικό σταθμό, από μωρά μαζί, και της λέω «πρέπει να σου πω κάτι που έχει γίνει». Και μου λέει «πες μου τι έχει γίνει;». Είχε μείνει άναυδη και άρχισα να της λέω ότι «ξέρεις με τον παπά….», μου λέει «τι έγινε με τον παπά;», Της λέω «με βίασε» και είχε μείνει και μου λέει τι εννοείς; Εξήγησε μου. Και άρχισα να της εξηγώ τι είχε γίνει, είχε μείνει άναυδη, και μου λεει «δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που μου λες, δεν μπορώ να πιστέψω ότι σου έχει συμβεί κάτι τέτοιο, αποκλείεται». Της λέω «ναι, έχει συμβεί αυτό». Της λέω «φοβάμαι πάρα πολύ μην με σκοτώσει». Μου λέει «δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι. Γιατί να φοβάσαι;». Μου λέει «πρέπει να κάνεις κάτι. Κάτι πρέπει να κάνεις. Να πας στην αστυνομία». Λέω «όχι φοβάμαι δεν θέλω να πάω στην αστυνομία, φοβάμαι πάρα πολύ μη μου κάνει κάτι». Μου λέει «δεν το χεις πει στην θεία σου;» της λέω όχι «φοβάμαι να το πω στη θεία μου». « Γιατί δεν το λες τη θεία σου;» μου λέει και της λέω «δεν θέλω να το πω στη θεία μου».

«Ημουν φοβισμένη»

Όπως υποστηρίζει το κορίτσι δεν μιλούσε γιατί «ήμουν πάρα πολύ φοβισμένη. Γιατί δεν είχα βρει τόσο καιρό τη δύναμη να το κάνω αυτό, δηλαδή να έρθω και νόμιζα πως ήμουν καταδικασμένη σε αυτό το πράγμα και ότι αυτό θα με κυνηγάει για όλη μου τη ζωή, αλλά είπα ότι το σκέφτηκα και εγώ ότι δεν μπορούσα άλλο, όλο αυτό τον πόνο, όλο αυτό τον φόβο και έτσι ήρθαμε και ήρθα να το καταγγείλω. Και μετά το είπα και στην μητέρα μου και έχω αρχίσει να νιώθω πάρα πολύ δυνατή και να δίνω δύναμη στον εαυτό μου για να καταφέρω να τιμωρήσω, όχι να τιμωρήσω δεν είναι ωραία έκφραση αυτό που λέω, να πάθει σε εισαγωγικά αυτός ο άνθρωπος αυτό που πρέπει γιατί με βίασε. Με βίασε, με βίασε ενώ δεν το ήθελα. Δεν το ήθελα αυτό το πράγμα.»

«Δεν το ήθελα. Και θέλω απλά να πληρώσει για τις πράξεις του γιατί και οι φίλες μου φοβούνται και η θεία μου δεν μπορεί να με βλέπει έτσι και μου λέει ότι πρέπει να μπει φυλακή αυτός ο άνθρωπος γι’ αυτό που σου έκανε. Δεν είναι σωστό αυτό που σου έκανε. Σε αυτό το σημείο αναφέρεται ότι η μικρή ξεσπάει και πάλι σε κλάματα. Και δεν μπορώ άλλο να τον βλέπω. Τον βλέπω σε καθημερινή βάση, μπορεί να περνάει γυναίκα του με τα παιδιά του και δεν μπορώ να τον βλέπω. Κάθε φορά είναι σαν να ζω τα ίδια πράγματα και πραγματικά ξέρω ότι αυτό δεν θα γίνει από τη μία μέρα στην άλλη, να γίνω καλά, Αλλά δεν μπορώ άλλο να τον βλέπω, να είναι ελεύθερος έξω λες και δεν έχει συμβεί τίποτα. Μου έχει κάνει τόσο μεγάλο κακό, τόσο μεγάλο κακό, που δε νομίζω να έχει καταλάβει τι κακό μου έχει προκαλέσει. Βίασε εμένα, βίασε το κορμί μου, βίασε την ψυχή μου, μου κατέστρεψε τη ζωή. Σε αυτό το σημείο οι αστυνομικοί αναφέρουν το παιδί ξεσπάει και πάλι σε κλάματα».

Οι φωτογραφίες

Οσον αφορά στις φωτογραφίες που τις έστελνε αναφέρει χαρακτηριστικά: «με πίεζε και μου έλεγε «έλα γιατί δεν θέλεις» και το ένα, και το άλλο, λέω «όχι δεν θέλω», λέω «δεν θέλω σε καμία περίπτωση». «Έλα μου» λέει «κάντο για μένα, αφού ξέρω πόσο πολύ το θέλεις». Και λέω «δεν θέλω, να στείλω κάτι τέτοιο, δεν στέλνω ποτέ φωτογραφίες», λέω, «σε αγνώστους και ούτε στα social media ποτέ». «Έλα», μου λέει, «θα σου στείλω και γω το δικό μου. Και τότε πιστεύω ότι θα αλλάξεις γνώμη».

Και μου έστειλε το γεννητικό του μόριο, και μου λέει, «κοίτα πως είμαι τώρα», και είχα τρομάξει και πέταξα το κινητό μου. Και μου έλεγε «γιατί δεν απαντάς;». Και λέω «τι να πω»; Μου λέει «δεν σ’ άρεσε, δεν σε (σ.σ χρησιμοποιεί αγοραία διαλεκτο)….;». Λέω «όχι», μου λέει «κοίτα, κάθε φορά που θα μιλάμε θα διαγράφεις τα μηνύματα για να μην δει κανένας τίποτα, να μη δει η σύζυγός μου τίποτα». Και λέω «εντάξει».

Διαβάστε επίσης:

Επελαύνει η κακοκαιρία «Ελπίδα» – Χιόνια και στην Αττική- Που έχει διακοπεί η κυκλοφορία

Τέλος και ο μύθος περί ανοσίας της αγέλης- Καμπανάκια από παντού κατά των πολιτικών της «ανεμελιάς»

Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελευθερίας του Τύπου και MME: Εντονη διαμαρτυρία για τις διώξεις δημοσιογράφων στην Ελλάδα